Συχνότερη η αποτυχημένη θεραπεία στα παχύσαρκα παιδιά με πολλαπλή σκλήρυνση

Σε μια μελέτη κοόρτης που δημοσιεύθηκε στο JAMA Neurology παρουσιάστηκε επίσης ολοένα και πιο συχνά και η αποτυχία της θεραπείας πρώτης γραμμής.

Η Σκλήρυνση κατά πλάκας ανήκει στα αυτοάνoσα νοσήματα, για τα οποία υπάρχει αυξημένος κίνδυνος λόγω της παχυσαρκίας. Στην πρώιμη ανάλυση της Nurses’ Health Study Ι και II ένας δείκτης μάζας σώματος 30 kg/m2 συνδέθηκε με διπλάσιο κίνδυνο νόσησης από σκλήρυνση κατά πλάκας.

Ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Peter Huppke του γερμανικού κέντρου για την πολλαπλή σκλήρυνση στην παιδική και νεανική ηλικία στο πανεπιστήμιο του Göttingen εξέτασε τώρα αν η παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο νόσησης και στους παιδιατρικούς ασθενείς. Στο τριτογενές κέντρο είχαν νοσηλευθεί σε 25 χρόνια συνολικά 453 ασθενείς, στους οποίους διαγνώσθηκε σκλήρυνση κατά πλάκας σε ηλικία κατά μέσο όρο 13,7 ετών. Από αυτούς οι 59 ήταν υπέρβαροι και παχύσαρκοι.

Το μερίδιο αναλογίας ήταν υψηλότερο απ΄ότι στα υγιή παιδιά και τους νέους στην μελέτη KiGGS του Ινστιτούτου Robert Koch. Ο Huppke υπολόγισε μια Odds Ratio του 1,37 για τα υπέρβαρα και 2,2 για τα παχύσαρκα παιδιά και τους νέους. Η Odds Ratio ήταν στα αγόρια και τα κορίτσια περίπου το ίδιο υψηλή.

Ως επόμενο βήμα οι ερευνητές εξετάζουν αν η παχυσαρκία έχει επίδραση στην επιτυχή έκβαση της θεραπείας. Πράγματι παρουσιάστηκε συχνότερα επιδείνωση στους παχύσαρκους ασθενείς με θεραπεία πρώτης γραμμής με την χρήση ιντερφερόνης Β ή Glatirameracetat. Το ποσοστό υποτροπής ανήλθε σε 1,29 ετησίως έναντι 0,72 στα παιδιά με φυσιολογικό βάρος. Επίσης η αναλογία των ασθενών που χρειάζονταν θεραπεία δεύτερης γραμμής ήταν αυξημένη με 56,8% έναντι 38,7% των παιδιών με φυσιολογικό βάρος.

Πηγές:
JAMA Neurology