Συνδυασμός φαρμακευτικής αγωγής με ψυχοεκπαίδευση για διπολική διαταραχή

Επισκόπηση 39 τυχαιοποιημένων κλινικών δοκιμών από επιστήμονες του UCLA ανακάλυψε ότι ο συνδυασμός φαρμακευτικής αγωγής με ψυχοεκπαίδευση είναι πιο αποτελεσματικός στην πρόληψη υποτροπής της διπολικής διαταραχής έναντι μόνο φαρμακευτικής αγωγής.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο JAMA Psychiatry. Ερευνητές ανέλυσαν έρευνες με ενήλικες και εφήβους ασθενείς που λάμβαναν αγωγή για διπολική διαταραχή και χωρίστηκαν τυχαία είτε σε οικογενειακή, ατομική ή ομαδική θεραπεία, είτε σε συνήθη φροντίδα (φάρμακα και παρακολούθηση και στήριξη από ψυχίατρο).

Ο David Miklowitz, δήλωσε ότι οι έρευνες ακολουθούσαν τους ασθενείς για τουλάχιστον 1 χρόνο, μετρούσαν ποσοστά υποτροπής της νόσου συμπτώματα κατάθλιψης και μανίας και περιέλαβαν ποσοστά αποχώρησης από την έρευνα.

Τα ευρήματα έδειξαν ότι

Ψυχοεκπαίδευση σε οικογένεια ή ομάδα ήταν πιο αποτελεσματική όσον αφορά τη μείωση υποτροπής συμπτωμάτων μανίας και κατάθλιψης σε σχέση με τις ίδιες στρατηγικές σε ατομικό πλαίσιο.

Γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία, οικογενειακή θεραπεία και διαπροσωπική θεραπεία ήταν καλύτερες στη σταθεροποίηση των συμπτωμάτων κατάθλιψης έναντι άλλων ειδών αγωγής.

Ποσοστά αποχώρησης ήταν χαμηλότερα σε ασθενείς που λάμβαναν θεραπείες με επίκεντρο την οικογένεια.

Σχετικά με τα ευρήματα, ο Miklowitz δήλωσε ότι δείχνουν προς τη σημασία του να έχει κάποιος δίκτυο υποστήριξης.

Ο ειδικός σημείωσε ότι αν και δεν θα συμφωνήσουν όλοι μαζί του, πιστεύει ότι το οικογενειακό περιβάλλον είναι πολύ σημαντικό όσον αφορά το αν κάποιος παραμένει καλά. Είναι πολύ σημαντικό να έχει κάποιος με την πάθηση έναν άνθρωπο που να ξέρει πώς να αναγνωρίζει ότι πρόκειται να αρρωστήσει και να του πει ‘’αρχίζεις να δείχνει θλιμμένος ή ανεβασμένος’’. Αυτός ο άνθρωπος μπορεί να θυμίσει στον ασθενή να πάρει τα φάρμακά του ή να παραμείνει σε σταθερό πρόγραμμα ύπνου- έγερσης ή να συναντήσει τον ψυχίατρό του για αξιολόγηση της φαρμακευτικής αγωγής που λαμβάνει.

Ο Miklowitz δήλωσε ότι το ίδιο ισχύει για ασθενείς που μπορεί ενδεχομένως να μην έχουν στενούς συγγενείς αλλά έχουν στήριξη από την ομαδική θεραπεία.

Πηγές:
JAMA Psychiatry.