Υψηλά επίπεδα άσθματος σε κακοποιημένα παιδιά

Ο κίνδυνος εμφάνισης άσθματος είναι διπλάσιος σε παιδιά που έχουν υποστεί σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση, σύμφωνα με νέα έρευνα από το Πόρτο Ρίκο.

Τα αποτελέσματα υπογραμμίζουν τη σημασία της εξέτασης για άσθμα μεταξύ των θυμάτων παιδικής κακοποίησης και του να είναι κάποιος ενήμερος για την πιθανότητα σωματικής ή σεξουαλικής κακοποίησης μεταξύ των παιδιών με άσθμα, γράφει ο Dr.

Juan C. Celedon του Harvard Medical School στη Βοστόνη, προσθέτοντας ότι η έρευνα είναι η πρώτη που ανακαλύπτει σχέση μεταξύ άσθματος και παιδικής κακοποίησης.

Αρκετές έρευνες έχουν ανακαλύψει υψηλότερα ποσοστά άσθματος μεταξύ Πορτορικανών που ζούνε στις ΗΠΑ σε σχέση με τους λευκούς, έγχρωμους ή λατινικής καταγωγής που ζούνε εκεί, σημειώνουν οι ερευνητές στο ‘American Journal of Respiratory and Critical Care Medicine’.

Έρευνες που διεξήχθησαν μετά την 11^η Σεπτεμβρίου και άλλες σε βετεράνους του Βιετνάμ έδειξαν ότι οι Πορτορικανοί υποφέρουν, ενδεχομένως, από μεγαλύτερο στρες όταν εκτίθενται στη βία.

Για να δουν αν συγκεκριμένοι παράγοντες στρες ενισχύουν τον κίνδυνο παιδικού άσθματος ο Celedon και η ομάδα του εξέτασαν αν τα παιδιά στο Πόρτο Ρίκο που εκτέθηκαν σε οικογενειακή βία ή σε βία στην κοινότητα που ζούσαν θα μπορούσαν να έχουν περισσότερες πιθανότητες να διαγνωστούν με τη νόσο.

Η έρευνά τους, σε 1.213 παιδιά και στους φροντιστές τους έδειξε ότι σχεδόν 40% είχαν διαγνωστεί με άσθμα. Κατά τη διάρκεια του έτους πριν την έρευνα, ποσοστό 14% όλων των παιδιών είχαν δει μια πράξη βίας, 7% ήταν θύματα βίας και 6% είχαν υποφέρει από σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση.

Οι ερευνητές δεν βρήκαν σχέση μεταξύ της έκθεσης σε βία στο περιβάλλον της γειτονιάς ή σε στρεσογόνα γεγονότα και τον κίνδυνο ενός παιδιού για άσθμα.

Ωστόσο, τα θύματα σεξουαλικής ή σωματικής κακοποίησης είχαν 2,52 περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν άσθμα και 2,35 να ακολουθούν αγωγή.

Οι ερευνητές καλούν σε περαιτέρω έρευνα για να εξεταστούν πιθανοί μηχανισμοί που βρίσκονται πίσω από τη σχέση άσθματος-κακοποίησης, όπως αλλαγές στην ικανότητα του σώματος να ανταποκρίνεται στο στρες.

Πηγές:
‘American Journal of Respiratory and Critical Care Medicine’