Βαριατρική χειρουργική: Μόνιμη και σταθερή λύση για τη νοσογόνο παχυσαρκία

Μόνιμη και σταθερή λύση στο πρόβλημα της νοσογόνου παχυσαρκίας, αλλά και σε σημαντικό ποσοστό, θεραπεία των συνοδών παθήσεων, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, η υπέρταση και η υπνική άπνοια, προσφέρει η βαριατρική χειρουργική.

Αυτό τονίστηκε από κορυφαίους επιστήμονες απ’ όλο τον κόσμο που συμμετείχαν στο 13^ο Παγκόσμιο Συνέδριο Χειρουργικής της Νοσογόνου Παχυσαρκίας και Μεταβολικών Νόσων, το οποίο πραγματοποιήθηκε στο Μπουένος Άιρες από 24 έως 27 Σεπτεμβρίου.

‘Πράγματι αυτό ήταν το εντυπωσιακό συμπέρασμα των επιστημονικών ομιλιών όλων των χειρουργών που αντιμετωπίζουν τη νοσογόνο παχυσαρκία’ δήλωσε ο Διευθυντής της Κλινικής Γενικής, Λαπαροσκοπικής και Ρομποτικής Χειρουργικής του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών, Δρ Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης, ο οποίος συμμετείχε ως Πρόεδρος της Ελληνικής Χειρουργικής Εταιρείας Παχυσαρκίας και Μεταβολικών Νόσων στο Παγκόσμιο Συνέδριο.

Ο κ Κωνσταντινίδης εκλέχτηκε στη νεοσυσταθείσα Επιτροπή για τη Μεταβολική Χειρουργική, που αποτελεί ότι πιο σύγχρονο υπάρχει στον τομέα της Χειρουργικής Παχυσαρκίας και των Μεταβολικών Νόσων.

‘Στο συνέδριο και μέσα από τα θεαματικά αποτελέσματα που αφορούν τη θεραπεία των συνοδών παθήσεων της παχυσαρκίας, προέκυψε έντονος προβληματισμός αν η βαριατρική χειρουργική μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αποκατάσταση αυτών των παθήσεων και σε μη παχύσαρκους’ ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ Κωνσταντινίδης, προσθέτοντας πως το ίδιο θέμα συζητήθηκε και στο 1^ο Παγκόσμιο Συνέδριο Επεμβατικών Θεραπειών Σακχαρώδους Διαβήτη Τύπου ΙΙ, το οποίο πραγματοποιήθηκε στη Νέα Υόρκη από 15-16 Σεπτεμβρίου.

Σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Ελληνικής Εταιρείας Παχυσαρκίας, αυτό είναι το θέμα που θα απασχολήσει από εδώ και πέρα την παγκόσμια ιατρική κοινότητα.

Παγκόσμια επιδημία η νοσογόνος παχυσαρκία

Η παχυσαρκία , όπως τονίστηκε στο συνέδριο, αποτελεί παγκόσμια επιδημία, ιδιαίτερα στις αναπτυγμένες χώρες που χαρακτηρίζονται από αυξημένη πρόσληψη θερμίδων από τη διατροφή. Οι παχύσαρκοι ασθενείς κληρονομούν έναν περισσότερο ‘δραστήριο’ μηχανισμό μεταβολισμού, που έχει ως αποτέλεσμα την αποθήκευση της ενεργειακής περίσσειας σε λίπος.

Αν και πρόκειται για γενετική νόσο, η έκφραση της παχυσαρκίας εξαρτάται από κοινωνικούς, πολιτισμικούς, περιβαλλοντικούς, οικονομικούς και ψυχολογικούς παράγοντες. Σήμερα, οι συντηρητικές μέθοδοι αντιμετώπισης της νοσογόνου παχυσαρκίας έχουν ως αποτέλεσμα την επαναπρόσληψη περιττού βάρους σε ποσοστά που ανέρχονται στο 95%.

Η απώλεια βάρους είναι πολύ πιο εύκολη από τη διατήρηση της απώλειας αυτής.

Η βαριατρική χειρουργική είναι σήμερα η μόνη θεραπεία που προσφέρει μακροπρόθεσμη απώλεια βάρους. Η χειρουργική της παχυσαρκίας δεν αποτελεί ίαση. Είναι ένα ‘εργαλείο’ για τον παχύσαρκο ασθενή που τον βοηθά να χάσει το περιττό βάρος και να διατηρήσει αυτή την απώλεια.

Οι χειρουργικές τεχνικές καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα από απλές επεμβάσεις με λιγότερες επιπλοκές αλλά και μικρότερη απώλεια βάρους (εξαρτώνται περισσότερο από τη συνεργασία του ασθενούς) έως σύνθετες επεμβάσεις με μεγάλη απώλεια βάρους αλλά και περισσότερες επιπλοκές (εξαρτώνται λιγότερο από τη συνεργασία του ασθενούς).

Η διεθνής ιατρική κοινότητα προτιμά σήμερα τις λαπαροσκοπικές τεχνικές που είναι ελάχιστα τραυματικές, προσφέρουν λιγότερο μετεγχειρητικό πόνο, μικρότερη διάρκεια νοσηλείας και πρώιμη ανάρρωση. Οι επεμβάσεις βαριατρικής χειρουργικής επεκτείνονται πλέον και στις μικρότερες αλλά και στις μεγαλύτερες ηλικίες.

Τα καλύτερα αποτελέσματα παρατηρούνται σε συνεργάσιμους ασθενείς που επισκέπτονται συχνά τον χειρουργό και την πολυδύναμη ομάδα μετά από την επέμβαση.

‘Η χειρουργική της παχυσαρκίας αποτελεί κλάδο που διαρκώς εξελίσσεται και βελτιώνεται’, κατέληξε ο κ.Κωνσταντινίδης. ‘Οι μεγάλες μελέτες των κέντρων αναφοράς επιβεβαιώνουν τα καλά αποτελέσματα καθιερωμένων επεμβάσεων, όπως η τοποθέτηση του ρυθμιζόμενου γαστρικού δακτυλίου και η γαστρική παράκαμψη, ενώ παράλληλα εξετάζουν την αποτελεσματικότητα πιο πρόσφατων επεμβάσεων, όπως είναι η επιμήκης γαστρεκτομή (sleeve gastrectomy) που φαίνεται να έχει εξίσου καλά αποτελέσματα.

Η εμπειρία δείχνει ότι η προσέγγιση του βαριατρικού ασθενούς θα πρέπει να γίνεται μόνο στα πλαίσια πολυδύναμης ομάδας από εξειδικευμένο χειρουργό και ιατρούς πολλών ειδικοτήτων, καθώς και από ειδικούς παραϊατρικών επαγγελμάτων.

Η συνεργασία του ασθενούς και η συχνή μετεγχειρητική παρακολούθηση αποτελεί μία από τις σημαντικότερες παραμέτρους για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα μετά από οποιαδήποτε βαριατρική επέμβαση’.