Αυξάνεται ο κίνδυνος θανάτου μετά από κάταγμα ισχύου

Άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας που έχουν υποστεί κάταγμα στο ισχίο έχουν σχεδόν 25% περισσότερες πιθανότητες θανάτου τα επόμενα 5 χρόνια, σύμφωνα με νέα έρευνα από τον Καναδά.

Για το ίδιο διάστημα, το ποσοστό όσον αφορά κατάγματα της σπονδυλικής στήλης είναι 16%, σύμφωνα με την έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό ' Canadian Medical Association Journal.'

Στην έρευνα, που πραγματοποιήθηκε σε 7.753 ανθρώπους ηλικίας 50 ετών και άνω από όλες τις περιοχές του Καναδά, αποκαλύφτηκε ότι ένα κάταγμα ισχύου αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου κατά 3,2 φορές, ενώ της σπονδυλικής στήλης κατά 2,7 φορές, δήλωσε ο ερευνητής Γιώργος Ιωαννίδης από το Πανεπιστήμιο McMaster University, στο Οντάριο.

Αρκετές έρευνες έχουν περιγράψει τους κινδύνους για κατάγματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας, δήλωσε ο Ιωαννίδης. Η νέα έρευνα διαφέρει από τις προηγούμενες στο σχεδιασμό. Επιλέχτηκαν τυχαία Καναδοί πολίτες, εστιάζοντας σε περιοχές με 40% Καναδέζικο πληθυσμό.

Άλλες έρευνες εστίαζαν σε μη τυχαία δείγματα, όπως από νοσοκομεία ή συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές.

Οι ερευνητές έλαβαν υπόψη είκοσι διαφορετικούς παράγοντες που μπορούν ενδεχομένως να επηρεάσουν τη θνησιμότητα και πολλά είδη καταγμάτων. Οι πιο σημαντικές σχέσεις φάνηκε να ισχύουν για τα κατάγματα ισχίου και σπονδυλικής στήλης.

Η έρευνα εστίασε στις επιπτώσεις της εξασθένησης των οστών που παρατηρείται σε 1 στις 4 γυναίκες άνω των 50 και σε 1 στους 8 άνδρες ίδιας ηλικίας. Ο ερευνητής δεν θεωρεί πως το κοινό έχει επίγνωση των συνεπειών της οστεοπόρωσης, η οποία δεν προκαλεί μόνο εξασθένηση αλλά και θάνατο.

Μια στις 6 γυναίκες πάνω από την ηλικία των 50 θα υποστεί κάταγμα στο ισχίο, δήλωσε ο ερευνητής.

Σύμφωνα με τον Ιωαννίδη, οι άνθρωποι θα πρέπει να αρχίζουν από την ηλικία των 50 να σκέπτονται τους πιθανούς κινδύνους από την οστεοπόρωση. Αν ανησυχούν για αυτήν θα πρέπει να συμβουλεύονται τον γιατρό τους, δήλωσε. Μπορούμε να δράσουμε έγκαιρα, δηλώνει ο ερευνητής, καθώς υπάρχουν αποτελεσματικά φάρμακα και ποικιλία μη φαρμακευτικών παρεμβάσεων που μειώνουν την εμφάνιση πτώσεων που προκαλούν κατάγματα.

Η ειδικός Maureen Ashe, θεωρεί πως ο αριθμός καταγμάτων μπορεί να είναι μεγαλύτερος από αυτόν που αναφέρεται στην έρευνα. Η νοητική εξασθένηση και η άνοια είναι σημαντικοί παράγοντες κινδύνου για κατάγματα που συνδέονται με πτώση, δήλωσε και άνθρωποι με αυτές τις παθήσεις είναι δύσκολο να επιλεγούν και επομένως μπορεί να υποεκπροσωπούνται στην έρευνα.

Άλλοι ιατρικοί παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν την επιδείνωση της όρασης, τη μειωμένη αίσθηση ισορροπίας και πιθανές συνέπειες πολυφαρμακίας στην οποία καταφεύγουν πολλοί ηλικιωμένοι.

Όπως δήλωσε, η υγεία των οστών μπορεί να βοηθηθεί με την επαρκή φυσική δραστηριότητα.

Υπάρχουν εσωτερικοί και εξωτερικοί παράγοντες που εμπλέκονται στα κατάγματα, δήλωσε. Έρευνες έχουν γίνει σχετικά με τη βελτίωση του περιβάλλοντος ενός ανθρώπου, όπως ο επαρκής φωτισμός, η ύπαρξη χειρολαβών και το συμμάζεμα των σκόρπιων αντικειμένων.

Πηγές:
'Canadian Medical Association Journal.'