Επίδομα απόλυτης αναπηρίας σε συνταξιούχους πάσχοντες από τη Νόσο Αλτσχάιμερ και άλλες μορφές άνοιας

Ερώτηση
Προς τον κ. Υπουργό:

- Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας

Θέμα: Επίδομα απόλυτης αναπηρίας σε συνταξιούχους πάσχοντες από τη Νόσο Αλτσχάιμερ και άλλες μορφές άνοιας.

Στην παράγραφο 10 του άρθρου 29 του Α.Ν. 1846/1951 προβλέπεται η χορήγηση από τους ασφαλιστικούς οργανισμούς του επιδόματος απόλυτης αναπηρίας σε συνταξιούχους, εφ’ όσον βρίσκονται διαρκώς σε κατάσταση που απαιτεί συνεχή επίβλεψη, περιποίηση και συμπαράσταση ετέρου προσώπου. Στην πράξη όμως, οι υγειονομικές επιτροπές έχουν λανθασμένα ταυτίσει τον απολύτως ανάπηρο με τον κλινήρη ασθενή και αποκλείουν τους περιπατητικούς ασθενείς από τη χορήγηση του επιδόματος, ακόμα και εάν η πνευματική τους αναπηρία είναι πάνω από 80%.

Ένα άτομο ανοϊκό εμφανίζει διαταραχή στη μνήμη και τουλάχιστον σε μια επιπλέον νοητική λειτουργία, δηλαδή διαταραχή στο λόγο, στην αναγνώριση αντικειμένων (σε τι χρησιμεύουν) και του χώρου, δυσκολία στο χειρισμό των αντικειμένων ή στο ντύσιμο και διαταραχή στον προγραμματισμό, την προσοχή ή την κρίση. Στη νόσο Αλτσχάιμερ μαζί με τον ασθενή πάσχει όλη η οικογένεια, αφού στην ελληνική κοινωνία οι ασθενείς με άνοια φροντίζονται κατά 90% στο σπίτι από μέλη των οικογενειών τους (σύζυγοι, παιδιά, αδέλφια), δεδομένου ότι δεν υπάρχουν εξειδικευμένες δομές φιλοξενίας ασθενών με άνοια, ούτε επιδόματα για περιθάλποντες ακόμη και στα προχωρημένα στάδια της άνοιας.

Οι αυξημένες απαιτήσεις φροντίδας των ασθενών με άνοια, επιδρούν στην υγεία των περιθαλπόντων, επηρεάζουν τη συμμετοχή τους σε κοινωνικές και επαγγελματικές δραστηριότητες, περιορίζουν τον ελεύθερο χρόνο τους, κλονίζουν την κοινωνική τους θέση και απειλούν την οικονομική τους ασφάλεια.
Ο σκοπός που εξυπηρετεί το επίδομα απόλυτης αναπηρίας είναι η ανακούφιση ατόμων, των οποίων η κατάσταση της υγείας είναι τόσο σοβαρή, ώστε εξαρτώνται διαρκώς από τη συμπαράσταση άλλου προσώπου. Είναι αντικειμενικό γεγονός ότι οι συνταξιούχοι με άνοια αντιμετωπίζουν αυτά ακριβώς τα προβλήματα «εξάρτησης», όντας ανήμποροι να αυτοεξυπηρετηθούν, ακόμα και όταν μπορούν να περπατήσουν. Οι ηλικιωμένοι αυτοί άνθρωποι δεν μπορούν να ντυθούν, να φροντίσουν για τη διατροφή τους και την υγιεινή τους, δεν μπορούν να προσανατολισθούν ούτε στο δικό τους χώρο, με συνέπεια να είναι αδύνατον να μείνουν μόνοι έστω και για λίγη ώρα.

Επειδή, η σημερινή πρακτική που αποκλείει ασθενείς οι οποίοι δεν είναι κλινήρεις, αντίκειται στο πνεύμα των Νόμων που έχουν σκοπό την ενίσχυση συνταξιούχων εξαρτώμενων από τη συμπαράσταση άλλου προσώπου.

Επειδή, βάσει της αρχής της ίσης μεταχείρισης, πρέπει να χορηγείται το επίδομα απόλυτης αναπηρίας σε όλους τους συνταξιούχους που έχουν ανάγκη συνεχούς φροντίδας και επίβλεψης.

Επειδή, οι πάσχοντες από τη Νόσο Αλτσχάιμερ και άλλες μορφές άνοιας εξαρτώνται πλήρως από τη συνεχή παρουσία και βοήθεια τρίτων προσώπων.

 Ερωτάται ο κος Υπουργός:

1. Θα προβεί σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες προκειμένου να χορηγείται το επίδομα απόλυτης αναπηρίας σε συνταξιούχους με άνοια και πάσχοντες από τη Νόσο Αλτσχάιμερ, ακόμα και αν είναι περιπατητικοί; 

Οι ερωτώντες βουλευτές
Στρατούλης Δημήτρης
Καραγιαννίδης Χρήστος
Κουρουμπλής Παναγιώτης