Τι ισχύει στην αγορά του ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού

Αν τελικά η αλήθεια σε όλα τα πράγματα βρίσκεται κάπου στη μέση, αυτό πρέπει να ισχύει και για την αγορά του ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού. Σύμφωνα με στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας επιβεβαιώνεται ότι μετά το 2009 πράγματι η αγορά από πλευράς πωλήσεων έχει συρρικνωθεί, όμως η κατάσταση δεν είναι τόσο τραγική, όσο την παρουσιάζουν οι εταιρείες, ενώ την ίδια στιγμή αναπάντητο παραμένει το ερώτημα, γιατί το Δημόσιο δεν έχει υλικά, όταν τα κονδύλια που δαπανώνται ξεπερνούν το 1,5 δισ. ευρώ.

Παράγοντας της αγοράς, μας ανέφερε ότι το 2015 οι πωλήσεις του ιατροτεχνολογικού υλικού πρέπει να προσέγγισαν τις αντίστοιχες του 2014, δηλαδή τα 1,56 δισ. ευρώ. Ποσό που σαφώς απέχει σημαντικά από την «οροφή» που ήταν το 2009 –συμβάλλοντας σε αυτό και η σημαντική μείωση των τιμών των υλικών- όπου είχε φθάσει τα 2,7 δισ. Ευρώ. Ωστόσο, σύμφωνα με τους δημοσιευμένους ισολογισμούς του 2015 που αφορά μόλις 222 εταιρείες –συνολικά εκτιμάται ότι φθάνουν τις 800 εταιρείες-  τα κέρδη έναντι του 2014 διπλασιάστηκαν, φθάνοντας τα 73 εκατ. ευρώ έναντι 39,2 εκατ. ευρώ που ήταν εκείνη τη χρονιά για 417 εταιρείες, σημειώνοντας άνοδο 85,78%.  Σημειώνεται ότι ο τζίρος για τις 222 εταιρείες το 2015 ήταν 1,089 δισ. ευρώ, ενώ απουσιάζουν τα οικονομικά μεγέθη πρωταγωνιστών του κλάδου, όπως Roche Diagnostics (το 2014 εμφάνισε 50,8 εκατ. ευρώ πωλήσεις), η   Air Liquide (με 20 εκατ. ευρώ πωλήσεις το 2014).

Στο προαναφερθέν ποσό πρέπει να προστεθούν και άλλοι 400 μικρότεροι παίκτες με εκτιμώμενο τζίρο περί τα 120 εκατ. ευρώ περίπου.

Έχοντας πάντα ως βάση τους δημοσιευμένους ισολογισμούς των 222 εταιρειών, το 2015, οι συνολικές απαιτήσεις διαμορφώθηκαν στα 753,2 εκατ. ευρώ από  1,226 εκατ. ευρώ το 2014 (για 417 εταιρείες).

Ως ποσοστό επί του τζίρου, τα κέρδη το 2015 ήταν 6,70%, ενώ οι απαιτήσεις 69,15%.

Και ερχόμαστε στην άλλη πλευρά, που είναι το Δημόσιο και όπου ζει και βασιλεύει η μόνιμη γκρίνια για τα ανύπαρκτα ιατροτεχνολογικά υλικά, την στιγμή που τα κονδύλια τα  οποία δαπανώνται ανέρχονται σε πολλά εκατ. ευρώ.

Τα ερωτήματα που ανακύπτουν είναι επί της ουσίας δύο. Αφενός τι ποιότητα αγοράζουν και με ποιες εγγυήσεις και αφετέρου πόσα από αυτά φεύγουν παρατύπως από τα νοσοκομεία σε άλλες οδούς.