Ποια είναι τα όρια της σεξουαλικότητας και της συντροφικότητας στον άνδρα της τρίτης ηλικίας; Είναι ένα ζήτημα που αφορά και ενδιαφέρει πολλούς. Το πρόβλημα στις περιπτώσεις αυτές είναι να αντιλαμβάνεται ο άντρας ότι δεν μπορεί να είναι, αλλά ούτε και να προσποιείται ότι είναι νέος, αφού τότε, μοιραία, θα αγγίζει τα όρια της γελοιότητας.
Πιστεύω ότι είναι πια γεγονός στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία η ύπαρξη και η αναγνώριση της σεξουαλικής ζωής στον άνδρα της τρίτης ηλικίας. Ασφαλώς δεν αποτελεί την απελευθερωμένη έκφραση που δίνει η έννοια της σεξουαλικότητας στη νεότερη ζωή του, αλλά όλο και περισσότερο ο σύγχρονος κοινωνικός παλμός αποδέχεται το δικαίωμα του ώριμου άνδρα να έχει σεξουαλική ζωή.
Πιστεύω, ως ειδικός γιατρός, ότι η λέξη 'πορνόγερος' και η φράση 'ε, όχι πια και στην ηλικία σου να θέλεις...' ανήκουν σ' άλλες εποχές, χωρίς βέβαια να μην αποδοκιμάζω και καυτηριάζω συμπεριφορές χυδαίου τύπου ή προκλητικής αντίδρασης ανώριμης εικόνας ενός άνδρα που οφείλει να γνωρίζει την ηλικία του, αλλά και την προσωπικότητά του, ανεξάρτητα του πόσο χρονών είναι.
Το σεξ και ο έρωτας δεν σταματούν σε μια συγκεκριμένη ηλικία, αλλά επιβάλλεται η γνώση και η έκφραση του 'ξέρω πόσο χρονών είμαι και απολαμβάνω κάθε φορά την ηλικία που είμαι'.
Αν βλέπαμε πιο ξεκάθαρα την τρίτη ηλικία μέσα από την έννοια της σεξουαλικής, αλλά και της συντροφικής ζωής, ο άνδρας αυτής της περιόδου έχει ανάγκη και από τα δύο. Η σεξουαλική του εικόνα λειτουργεί εφόσον θεωρείται βιολογικά υγιής και υπάρχει η ερωτική επιθυμία και η διάθεση, κάτι που ο ίδιος το νιώθει και οφείλει να το εκφράζει στη γυναίκα σύντροφο.
Υπάρχει μια αντίληψη όσον αφορά την ερωτική επιθυμία στον άνδρα αυτής της ηλικίας, ότι γίνεται θερμότερος και πιο ερωτικός και κάτω από αυτό υπάρχει και η ανάγκη τού να είναι περισσότερο συντροφικός. Φαίνεται ότι πράγματι έτσι συμβαίνει, αν δεχθούμε ότι η δυναμική της επιθετικότητας του σεξουαλικού ενστίκτου του μεταβάλλεται με την πάροδο των χρόνων όπου και η αντοχή και ο αριθμός των επαφών σαφώς μειώνονται, δίνοντας τη θέση τους στην πιο ποιοτική και τρυφερή ερωτική έκφραση.
Είναι λοιπόν αλήθεια ότι αυτή η ηλικία του άνδρα δίνει περισσότερο τη συναισθηματική πλευρά του σεξ, απλώνοντας την ομορφιά μιας ερωτικής πράξης που δίνει αισθησιασμό, λατρεία και στοργή στους δύο συντρόφους, που μέσα απ' αυτήν την ηλικία μπορούν να ικανοποιήσουν τις ερωτικές τους διαθέσεις σωματικά, αλλά πολύ περισσότερο ψυχικά.
Υπάρχει και μια άλλη άποψη, ότι ο άνδρας της μεγάλης ηλικίας είναι επιρρεπής και ευάλωτος σε 'παράξενες' και έντονες ερωτικές περιπτύξεις, έτσι ώστε να εκφράζεται η άποψη ότι ξεμυαλίζεται και λειτουργεί σαν ένας ανώριμος έφηβος (γεροντικός έρωτας).
Νομίζω ότι εδώ βλέπουμε αυτόν τον άνδρα που δεν δέχεται την ηλικία του και παρασύρεται ανώριμα από εικόνες και καταστάσεις, έχοντας την ψευδαίσθηση ότι είναι νέος και έτσι μπορεί να νιώσει διαφορετικά, αρνούμενος, μέσα από το φόβο του, το χρόνο που τον γερνάει.
Σ' αυτήν την περίπτωση βλέπουμε αυτόν τον ώριμο άνδρα που δεν νιώθει συντροφικά, δεν έχει ανθρώπους να τον γεμίζουν, κυνηγώντας μέσα στην απελπισία της μοναξιάς και της κενότητάς του τον έρωτα που θα τον βγάλει από τη μίζερη ζωή του.
Πολλές φορές, στην προσπάθειά του να ξεπεράσει την ηλικία του, οδηγείται σε υπερβολές της σεξουαλικής του αναπλήρωσης, έτσι που να φαίνεται γελοίος.
Νομίζω ότι σ' αυτήν την ηλικία είναι όμορφο να αισθανόμαστε ότι ο χρόνος δεν μας πλακώνει και ότι έχουμε το δικαίωμα να νιώθουμε ωραία και ελεύθερα, χωρίς όμως να μιμούμαστε και να αντιγράφουμε συμπεριφορές, οι οποίες, δυστυχώς, πολλές φορές, μας κάνουν να νιώθουμε μετά γελοίοι και εκτεθειμένοι τόσο στους εαυτούς μας όσο και στο περιβάλλον μας.
Ολοι ξέρουμε ότι η κοινωνική αξιοπρέπεια μας δίνει το δικαίωμα να διεκδικούμε αυτό που θέλουμε μέσα από αυτό που είμαστε.
Αλλωστε αυτό είναι και το βασικό στοιχείο αυτής της ηλικίας, η οποία είναι πραγματικά όμορφη, ελεύθερη και αξιοπρεπής.
Ολα αυτά βέβαια δεν νομίζω ότι περιγράφουν αυτό που η κοινωνία ονομάζει ηθική υπόσταση ενός 'γέρου', ο οποίος είναι ευάλωτος, δυστυχώς, στα κοινωνικά πρότυπα των νεότερων, έτσι ώστε να τον περιορίζουν και να του δίνουν το δικαίωμα να κυκλοφορεί μόνο στους χώρους που είναι για υπερήλικους.
Θεωρώ ότι αυτά είναι αστεία πράγματα, γι' αυτό, όπως προανέφερα, είναι καλό και αναγκαίο ο άνδρας της τρίτης ηλικίας να έχει την ικανότητα και το πιστεύω, χωρίς να εγκαταλείπεται, να εκφράζει τη δική του κοινωνική θέση και αντίληψη αυτού που ζει στο δικό του κύκλο ζωής.
Δηλαδή, για να γίνω πιο σαφής, μέσα στη δική του ηλικία να φροντίζει τον εαυτό του, όσο η βιολογική του κατάσταση του επιτρέπει, να αθλείται, να ντύνεται όπως νιώθει ο ίδιος καλά και άνετα, χωρίς να φοβάται την κριτική, να νιώθει ότι μπορεί να διεκδικήσει την κοινωνική του επαφή και ακόμα, να επιλέγει όπως εκείνος θέλει τη συντροφιά του.
Να προσέχει την υγεία του, τη διατροφή του, να μη φτάνει σε υπερβολές για να αποδείξει ότι είναι νέος, μιμούμενος και ανταγωνιζόμενος νεότερούς του, χωρίς βέβαια να σημαίνει ότι δεν μπορεί να κάνει πράγματα που άλλος συνομήλικός του να μην μπορεί ή να μη θέλει να τα κάνει.
Ας μην ξεχνάει ότι αυτή η ηλικία τού δίνει οικονομική ανεξαρτησία, περισσότερο χρόνο και διάθεση να κάνει πράγματα που δεν έκανε στα προηγούμενα χρόνια του.
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}