Παλεύοντας με την ψωρίαση

Η ψωρίαση είναι μια αρκετά συχνή δερματοπάθεια με 120 εκατομμύρια πάσχοντες σε όλο τον κόσμο και είναι μια πολυπαραγοντική νόσος. Σε αντίθεση με ό,τι πολλοί πιστεύουν, δεν μπορεί να την «κολλήσει» κανείς αγγίζοντας το δέρμα ή τα ρούχα ενός πάσχοντος ούτε η εκδήλωσή της είναι επακόλουθο κακής προσωπικής υγιεινής. Η ακριβής αιτιολογία της ψωρίασης δεν έχει εξακριβωθεί. Μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, αν και η συνήθης ηλικία έναρξης της νόσου είναι μεταξύ 20 και 35 ετών. Υπάρχουν, όμως, δύο τύποι ψωρίασης.

Ο τύπος I αφορά νεαρούς ενηλίκους οι οποίοι μπορεί να έχουν κάποιο συγγενή που επίσης να πάσχει από ψωρίαση.

O τύπος ΙΙ αφορά κυρίως άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, 50-60 ετών.

Η επιδερμίδα στο ψωριασικό δέρμα αντικαθίσταται πολύ πιο γρήγορα από όσο στο φυσιολογικό (έως και επτά φορές γρηγορότερα). Έτσι, η ανανέωση των κερατινοκυττάρων του δέρματος (η διαδικασία της κερατινοποίησης) αντί να διαρκεί 28 ημέρες, διαρκεί 4 ημέρες, με αποτέλεσμα την πάχυνση της επιδερμίδας (υπερκεράτωση). Παρ' ότι τα συμπτώματα της ψωρίασης στο δέρμα μπορεί να είναι ήπια έως μέτρια ή οι πλάκες να καταλαμβάνουν μικρό μέρος του σώματος, οι επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής των ασθενών μπορεί να είναι μεγάλες. Και αυτό διότι οι αντιδράσεις των άλλων στην εμφάνιση του ψωριασικού δέρματος οδηγούν πολλούς ασθενείς στην αυτο-απομόνωση και στην απομάκρυνση από τις κοινωνικές εκδηλώσεις, με συχνή συνέπεια τη μελαγχολία και την κατάθλιψη.

Η κληρονομικότητα (γενετικοί παράγοντες) φαίνεται ότι συμμετέχει στην εμφάνιση της ψωρίασης, αν και υπάρχουν περιπτώσεις που κάποιος εμφανίζει τη νόσο χωρίς να έχει κανέναν συγγενή πάσχοντα στην οικογένεια, καθώς και περιπτώσεις παιδιών με γονιό με ψωρίαση που δεν εμφανίζουν το νόσημα. Η νόσος προσβάλλει εξίσου και τα δύο φύλα. Σύμφωνα με τα τελευταία επιστημονικά δεδομένα, η ψωρίαση είναι αποτέλεσμα διαταραχής του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού. Μόνη η κληρονομικότητα, όμως, δεν αρκεί για να εκδηλωθεί η ψωρίαση. Πρέπει να υπάρχουν και κάποιοι παράγοντες που θα πυροδοτήσουν τις οργανικές αντιδράσεις, οι οποίες θα οδηγήσουν τελικά στην εμφάνισή της. Τέτοιοι εκλυτικοί παράγοντες, όπως λέγονται, είναι η ψυχική υπερένταση, τραυματισμοί του δέρματος, λοιμώξεις, εμβολιασμοί, ορμονικές διαταραχές, ορισμένα φάρμακα και οι έντονες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας. Επίσης, το αλκοόλ και το κάπνισμα έχουν επιβαρυντικό ρόλο στην ψωρίαση.

Η αγωγή για την ψωρίαση είναι πάντα εξατομικευμένη, ανάλογα με τη βαρύτητα της νόσου που εκτιμάται από την ένταση και την έκταση του εξανθήματος. Δεν υπάρχει ένα αποτελεσματικό φάρμακο για τη νόσο, αλλά πολλά φάρμακα, που επιλέγονται ανάλογα με την περίπτωση και μπορούν να λευκάνουν το πάσχον δέρμα, να προκαλέσουν υποχώρηση των βλαβών και να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των ασθενών.

premium.paratiritis