Τι είναι η ολιστική και ολοκληρωμένη ιατρική

Υγεία είναι η κατάσταση πλήρους σωματικής πνευματικής ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας του ατόμου και όχι μόνο η απουσία αρρώστιας ή αναπηρίας.
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΥΓΕΙΑΣ

Χρησιμοποιούνται διαγνωστικοί μέθοδοι, που μας οδηγούν στην πραγματική αιτία της πάθησης, στη συνέχεια επιλέγονται οι κατάλληλες Θεραπευτικές τεχνικές, που δρουν σε όλα τα επίπεδα με σκοπό μια αποτελεσματική και ριζική θεραπεία. Η θεραπεία είναι στα πλαίσια της αρμονικής συνύπαρξης και συμπλήρωσης εναλλακτικής και συμβατικής ιατρικής.

Οι αρχές της ολιστικής ιατρικής μπορούν να συνοψισθούν στη φράση ότι ο άνθρωπος είναι πολύ περισσότερο από μια βιολογική μηχανή και γι' αυτό, όταν προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε ένα πρόβλημα υγείας, δεν πρέπει να περιοριζόμαστε απλά στην αντιμετώπιση ενός βιολογικού συμπτώματος ή μιας κλινικής κατάστασης αλλά να προσπαθούμε για τη συνολική βελτίωση της κατάστασης υγείας του ανθρώπου. Η αντιμετώπιση αυτή δεν είναι προσωπική. Είναι αυτή που ο παγκόσμιος οργανισμός υγείας θέτει ως πρότυπο, όταν ορίζει την Υγεία όχι απλώς σαν την κατάσταση του ανθρώπου, στην οποία δεν υπάρχει αρρώστια ή αναπηρία, αλλά ως την κατάσταση πλήρους σωματικής, πνευματικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας.

Με άλλα λόγια ο κάθε άνθρωπος είναι μια ξεχωριστή πνευματική -ψυχική σωματική οντότητα και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται. Δηλαδή δεν μπορούμε να ομιλούμε μόνο για παθήσεις αλλά για ανθρώπινες υπάρξεις σαν σύνολο.
Πρέπει να διευκρινισθεί ότι ο όρος Ολιστική και Ολοκληρωμένη Ιατρική, συχνά περιγράφει αρκετές, διαφορετικές σε κάποια σημεία μεταξύ τους μεθοδολογικές προσεγγίσεις, που μοιράζονται την παραπάνω άποψη για την υγεία του ανθρώπου. Οι προσεγγίσεις αυτές αποτελούν τους 'κλάδους' της Ολιστικής και Ολοκληρωμένης Ιατρικής, κάθε ένας από τους οποίους έχει τα δικά του πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα στην αντιμετώπιση κάποιων παθολογικών καταστάσεων.

Ως προς τη διάγνωση με βάση τις αρχές της Ολιστικής και Ολοκληρωμένης Ιατρικής, πρέπει να διευκρινισθεί ότι η βασική διάγνωση μιας πάθησης διαταραχής γίνεται με την ίδια αναλυτική μέθοδο και τις ίδιες διαγνωστικές εξετάσεις, που χρησιμοποιεί η συμβατική ιατρική. Στη συνέχεια χρησιμοποιούνται επιπλέον μέθοδοι διάγνωσης και κατάταξης της πάθησης, οι οποίες προέρχονται από μη συμβατικό θεραπευτικό σύστημα, όπως παραδοσιακή κινέζική ιατρική (βελονισμός), ομοιοπαθητική, νατουρόπαθη, ενεργειακή ιατρική (ηλεκτροβελονισμός κατά Voll & Vega, βιοσυντονιστική, κινησιολογία κτλ) και άλλα ανάλογα με την πάθηση. Αυτές οι προσεγγίσεις, προσφέρουν ένα ευρύτερο από κάθε άποψη μοντέλο επεξεργασίας των επιμέρους πληροφοριών ώστε να εντοπισθούν οι βαθύτερες αιτίες της πάθησης. Και η θεραπευτική παρέμβαση να στοχεύει τον δυνατό στις πραγματικές και όχι στις φαινομενικές αιτίες, ή μόνο στην απλή ανακούφιση των εκάστοτε συμπτωμάτων.

Στη συνέχεια επιλέγεται η ηπιότερη θεραπευτική παρέμβαση με το Ιπποκρατικό κριτήριο 'πρώτον να μην βλάψεις'. Σε αυτές μπορούμε να αναφέρουμε σαν παράδειγμα τη διατροφική θεραπεία, φυτοθεραπεία, οργανοθεραπεία, βελονισμό, ομοιοπαθητική, μεσοθεραπεία, neuraltherapy, οξυγονο-οζονοθεραπεία , βιοσυντονιστικές μεθόδους ενεργειακή ιατρικής, βιοχημική θεραπεία, σωματοψυχικές ασκήσεις και πολλές άλλες ανάλογα με το πρόβλημα υγείας.
Σε καμία περίπτωση δεν αποκλείουμε τις συμβατικές μεθόδους θεραπείας, όπου αυτές είναι πραγματικό απαραίτητες.

Ο βελονισμός δρα μέσω πολλαπλών οδών. Πρώτα απ' όλα η βελόνα έχει ένα άμεσο τοπικό αποτέλεσμα, ελευθερώνοντας κάποιες δραστικές ουσίες. Στη συνέχεια, το ερέθισμα διαβιβάζεται στο κεντρικό νευρικό σύστημα, το οποίο ανταποκρίνεται στο μήνυμα που δέχεται, ώστε, αν έχει μεθοδευτεί κατάλληλα, μπορεί να φέρει τα επιθυμητό θεραπευτικό αποτελέσματα. Αυτή η αντανακλαστική ερμηνεία εξηγεί πολλές από τις θεραπευτικές δυνατότητες του βελονισμού, αλλά αφήνει ανερμήνευτες μερικές άλλες. Οι αρχαίοι Κινέζοι γιατροί κατάφεραν να αναπτύξουν ένα διαλεκτικό σύστημα, το οποίο λάμβανε υπ' όψιν του τον άνθρωπο σαν σύνολο σε άμεση σχέση με το περιβάλλον του. Έτσι αναπτύχθηκε η ενεργειακή θεωρία, η οποία δεν είναι εύκολο να αποδειχθεί με "επιστημονικό" τρόπο, λόγω της πολυπλοκότητας που παρουσιάζει. Φαίνεταιl ότι οι παλαιοί φιλόσοφοι είχαν καταφέρει να προσεγγίσουν τη βαθύτερη αλήθεια της πραγματικότητας μέσω απλής παρατήρησης και βαθιάς διαίσθησης. Με αυτόν τον τρόπο εκφράσανε τον κόσμο διό μέσου μιας δυαδικής σχέσης ενέργειας, η οποία όταν πύκνωνε (Γιν) γινόταν απτή ύλη, ενώ όταν αραίωνε (Γιάνγκ) μετατρεπόταν σε άυλη ενέργεια. Μέσα σε αυτή τη θεώρηση ο άνθρωπος γίνεται αντιληπτός σαν ενιαίο σύνολο μαζί με τη φύση, που τον περιβάλλει σε μια σχέση αλληλεξάρτησης. Με αυτές τις αρχές κινείται ακόμη ο βελονιστής μέχρι να μπορέσει να αναπτυχθεί ένας διαλεκτικός τρόπος πιο οικείος στις νέες δυτικές ανακαλύψεις της ιατρικής και της βιολογίας. Η παραδοσιακή μέθοδος σε λίγα πράγματα αδυνατεί να φέρει αποτέλεσμα. Η σωστή της χρήση είναι ένα ισχυρό θεραπευτικό όπλο, χωρίς όμως να ξεχνούμε τις δυνατότητες που μας προσφέρουν οι νέες σημαντικότατες δυτικές ανακάλυψης πάνω στο βελονισμό.