Η ομοιοπαθητική προσέγγιση των ασθενειών

Η Ομοιοπαθητική Ιατρική ανήκει στα παραδοσιακά βορειοδυτικοευρωπαϊκά θεραπευτικά συστήματα.
Ιδρύθηκε το 1970 από ένα γερμανό γιατρό, τον FS HAHNEMANN.

Η Ομοιοπαθητική Ιατρική χρησιμοποιεί διαλύματα φυσικών ουσιών τα οποία αραιώνονται με βάση την αρχή της δυναμοποίησης. Μελετάει τόσο τα σωματικά όσο και τα ψυχικά συμπτώματα του ασθενούς και στη συνέχεια χορηγεί το εξατομικευμένο ιδιοσυγκρασιακό και σωματικό φάρμακο σε κατάλληλη δυναμοποιημένη αραίωση, το οποίο προκαλεί τα συμπτώματα του ασθενούς σε υγιείς εθελοντές.

Ακολουθώντας την αρχή ‘τα όμοια θεραπεύουν τα όμοια’, με το χορηγούμενο φάρμακο προκαλείται μακροπρόθεσμα η βελτίωση των συμπτωμάτων του ασθενούς, παρά την αρχική πιθανή παροδική επιδείνωση. Κατά την ομοιοπαθητική θεραπεία δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ουσίες που την αντιδοτούν, όπως ο καφές.

Η ομοιοπαθητική προσέγγιση δίνει έμφαση στα ψυχικά και διανοητικά χαρακτηριστικά του ασθενούς τα οποία έχουν κεντρικό ρόλο σε σωματοποιημένα συμπτώματα και έχει ολιστικούς στόχους.

Παρά την ευρεία άσκηση της ομοιοπαθητικής ιατρικής στην Ευρώπη (30% των γιατρών σύμφωνα με έρευνες χρησιμοποιούν την ομοιοπαθητική ιατρική στα ιατρεία τους, ενώ στη Βρετανία μεγάλα ομοιοπαθητικά νοσοκομεία έχουν ενταχθεί στο ΕΣΥ), δεν υπάρχουν επαρκείς επιστημονικές έρευνες που να πιστοποιούν τη γενική αποτελεσματικότητα των ομοιοπαθητικών φαρμάκων.

Η ομοιοπαθητική έχει συγκεντρώσει πολλά πυρά κατά την τελευταία διετία, λόγω των πορισμάτων ορισμένων ιατρικών μελετών, σύμφωνα με τα οποία είναι αναποτελεσματική. Ωστόσο έχει τεκμηριωθεί επαρκώς η ασφάλεια των ομοιοπαθητικών σκευασμάτων, όταν χορηγούνται υπό ιατρική παρακολούθηση, ενώ έχουν καταγραφεί διεθνώς αρκετές περιπτώσεις που ανταποκρίνονται εξαιρετικά στην ομοιοπαθητική θεραπεία συγκριτικά με συνήθεις ιατρικές θεραπείες.

Στην εφαρμοσμένη κλινική πράξη η ομοιοπαθητική ιατρική χρησιμοποιείται για τόνωση του οργανισμού σε όλα τα χρόνια νοσήματα, σε καταστάσεις που δεν ρυθμίζονται επαρκώς με συνήθη ιατρικά μέσα, σε αλλεργίες, σε λοιμώξεις. Η ανταπόκριση ποικίλλει από φτωχή έως θεαματική ανάλογα με την περίπτωση.

Η ομοιοπαθητική είναι χρήσιμη στη μείωση της δοσολογίας χημικών φαρμάκων.