4. Πρόληψη και αποφυγή των πτώσεων

ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΩΝ ΠΤΩΣΕΩΝ

Η θεραπεία και η πρόληψη της οστεοπόρωσης βοηθούν σε ένα σκοπό: την πρόληψη των καταγμάτων τα οποία απειλούν την ανεξαρτησία, «κλέβουν» την κινητικότητα, πυροδοτούν την κατάθλιψη και έχουν ως αποτέλεσμα τον πόνο, την αναπηρία ή ακόμα και το θάνατο.

Οι πτώσεις αυξάνουν την πιθανότητα για κατάγματα των οστών, και για το λόγο αυτό η προστασία από τις πτώσεις είναι σημαντική για ανθρώπους με οστεοπόρωση.

ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΩΝ ΠΤΩΣΕΩΝ Οδηγίες για ασφαλή κίνηση

Πρέπει να γίνεται με:

• Διαμόρφωση του χώρου εργασίας και κατοικίας (έπιπλα, δάπεδα, χώροι αποθήκευσης, φωτισμός).
• Χρήση βοηθημάτων όπου είναι απαραίτητα: α) βοηθήματα βάδισης (βακτηρίες βάδισης, περιπατητήρες, περπατούρες, μπάρες, υποστηρίγματα) και ορθοπεδικών υποδημάτων (ασφαλή υποδήματα με πλατιές πτέρνες, πλατιές και εύκαμπτες σόλες, να μην γλιστρούν) καλσόν με μαξιλαράκια ισχίων και ορθώσεις κορμού.
• Διατήρηση σωστής στάσης και ευθυγράμμισης σε όλες τις δραστηριότητες.
• Παύση των δραστηριοτήτων ή του προγράμματος όταν υπάρχει κούραση, πόνος ή προβλήματα στην αναπνοή.
• Διόρθωση πιθανών ελλειμμάτων στην όραση ή την ακοή τα οποία δημιουργούν προβλήματα στην σταθερότητα του ατόμου καθώς και προβλημάτων ακράτειας που αυξάνουν την πιθανότητα πτώσης.

ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΩΝ ΠΤΩΣΕΩΝ Οδηγίες για ασφαλή κίνηση

Δεν πρέπει να γίνεται:

• Εκτέλεση γρήγορων και απότομων κινήσεων
• Απότομες κινήσεις κάμψης του κορμού προς τα εμπρός ή στροφές κατά την όρθια και καθιστή θέση
• Άρση βαριών αντικειμένων
• Ανέβασμα πάνω σε ασταθείς βάσεις ή στηρίγματα
• Εκτέλεση δραστηριοτήτων όταν έχει προηγηθεί λήψη ηρεμιστικών ή υπνωτικών χαπιών ή όταν υπάρχουν επεισόδια ιλίγγου και αδιαθεσίας.

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΩΝ ΠΤΩΣΕΩΝ

Μυϊκής ενδυνάμωσης, Ισορροπίας, Συντονισμού (βλ.πάνω)

ΣΩΣΤΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΓΙΑ ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ ΚΑΤΑΓΜΑΤΩΝ

Οι στόχοι της παρέμβασης διαφέρουν στις ηλικιακές ομάδες και είναι συγκεκριμένοι σε κάθε ομάδα

• Κατά την παιδική ηλικία στόχος είναι να αυξήσουμε την ανάπτυξη και τη μέγιστη οστική πυκνότητα, ώστε οι νέοι να εισέλθουν στην ενηλικίωση με το καλύτερο δυνατό οστό.
• Στην αρχή της ενηλικίωσης συνεχίζεται η παραγωγή οστού.
• Στη συνέχεια ο στόχος είναι η μείωση της οστικής απώλειας.
• Στη γεροντική ηλικία πρέπει να δοθεί έμφαση στις ασκήσεις που προφυλάσσουν από τις πτώσεις.

Πηγές:
Από τη ΣΚΕΛΕΤΙΚΗ ΥΓΕΙΑ, Τόμος 4ος, Τεύχος 2ο, Απρίλιος - Μάιος - Ιούνιος 2005