Ξηρότητα κόλπου. Που οφείλεται και τι μπορώ να κάνω;

Σε κανονικές συνθήκες τα τοιχώματα του κόλπου λιπαίνονται και ενυδατώνονται από ένα λεπτό στρώμα υγρού που προέρχεται από μικρούς αδένες του κόλπου και του αιδοίου, αλλά και από τις φυσιολογικές εκκρίσεις του κόλπου και της μήτρας. Αυτό διατηρεί την ελαστικότητα, το πάχος και το pH του κόλπου σε φυσιολογικά επίπεδα.

Αν διαταρχθεί αυτή η ισορροπία έχουμε κνησμό, ξηρότητα, πόνο στη σεξουαλική επαφή, κολπικές λοιμώξεις, μυκητίαση.

Ο βασικός ρυθμστής της κολπικής υγείας είναι τα οιστρογόνα. Κατά συνέπεια, η απουσία τους - εμμηνόπαυση - είναι ο βασικός λόγος εμφάνισης της ξηρότητας του κόλπου.

Πέρα από αυτό όμως και άλλοι παράγοντες μπορού να προκαλέσουν ξηρότητα σε νεώτερες γυναίκες:

• ορμονική θεραπεία με αντι-οιστρογόνα (πχ στον καρκίνο του μαστού)
• θεραπεία για ενδομητρίωση με διακοπή της περιόδου
• χειρουργική αφαίρεση των ωοθηκών
• χημειοθεραπεία και την ακτινοβολία για αντικαρκινική θεραπεία
• θηλασμός
• εγκυμοσύνη
• υπερβολική καθαριότητα και κολπικές πλύσεις με σαπούνια
• φάρμακα (αντισηπτικά, αντικαταθλιπτικά)
• κάπνισμα
• ανοσολογικές διαταραχές (σύνδρομο Sjogren)

Υπολογίζεται πως το 40% των γυναικών πάσχει από ξηρότητα του κόλπου. Μικρό ποσοστό όμως αυτών των γυναικών παραδέχεται το πρόβλημά του και ζητά την βοήθεια του Γυναικολόγου.

Κάθε αίσθημα καύσου, δυσκολία στο σεξ, αιμορραγία του κόλπου ή παρουσία παθολογικών εκκρίσεων πρέπει να αναφέρεται στο γυναικολόγο.

Τα κύρια συμπτώματα είναι:

• το αίσθημα καύσου στον κόλπο και το αιδοίο
• ο κνησμός (φαγούρα)
• ο πόνος ή και η αιμορραγία κατά την σεξουαλική επαφή
• οι αυξημένες κολπικές εκκρίσεις
• η κολπική αιμορραγία χωρίς εμφανές αίτιο (ειδικά στις ηλικιωμένες γυναίκες)
• το τσούξιμο κατά την ούρηση
• οι επαναλαμβανόμενες ουρολοιμώξεις
• η ακράτεια των ούρων

Η βλάβη αυτή είναι εύκολα αναστρέψιμη. Οι λύσεις είναι απλές και κυρίως ορμονικές (οιστρογόνα) ή ενυδατικές. Χρησιμοποιούνται σκευάσματα τα οποία ενυδατώνουν τον κόλπο, ορμονικές κολπικές κρέμες, και επιπλέον προτείνονται αλλαγές στις συνήθειες της ασθενούς.

• η διακοπή του καπνίσματος,
• ο εμπλουτισμός της διατροφής,
• η συχνότερη συνουσία,
• η αποφυγή χρήσης κολπικών φαρμάκων ή σκευασμάτων χωρίς λόγο

Προσοχή! Δεν πρέπει οι ασθενείς να καταφεύγουν από μόνες τους στη χρήση οιστρογόνων γιατί λανθασμένη και παρατεταμένη εφαρμογή τους μπορεί να οδηγήσει σε υπερπλασία του ενδομητρίου και κολπικές αιμορραγίες.