Κάθε τέσσερα δευτερόλεπτα γίνεται μία νέα διάγνωση άνοιας κάπου στον κόσμο. Οι δαπάνες για την αντιμετώπισή της υπερβαίνουν παγκοσμίως τα 440 δισ. ευρώ ετησίως. Σύμφωνα μάλιστα με στοιχεία, 46,8 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ζουν αυτή τη στιγμή με άνοια.
Ανησυχητικές είναι μάλιστα και οι προβλέψεις για το μέλλον: Τα επόμενα 20 χρόνια αναμένεται να διπλασιαστεί ο αριθμός των πασχόντων, ενώ το 2050 εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει τα 135 εκατομμύρια. Αυτό σημαίνει ότι οι δαπάνες θα φθάσουν σε αστρονομικά επίπεδα.
Για τα ασφαλιστικά ταμεία το κρίσιμο ερώτημα είναι ποιος θα αναλάβει την περίθαλψη όλων αυτών των ατόμων και πού: σε γηροκομεία ή στο σπίτι; Το σίγουρο είναι ότι η άνοια είναι μία «επικείμενη κρίση δημοσίας υγείας» διότι αφ’ ενός ο μεγαλύτερος παράγοντας κινδύνου για την εμφάνισή της είναι η ηλικία- και οι λαοί ζουν ολοένα περισσότερο- αφ’ ετέρου ορισμένες κακές συνήθειες ευθύνονται για τουλάχιστον ένα στα τρία κρούσματα της νόσου Αλτσχάιμερ - και οι άνθρωποι που τις υιοθετούν αυξάνονται ασταμάτητα.
Η άνοια αναφέρεται σε μια σειρά συμπτωμάτων τα οποία παρουσιάζουν άτομα με νοσήματα που καταστρέφουν τα εγκεφαλικά κύτταρά τους. Τα συμπτώματα αυτά είναι καταρχήν απώλεια της μνήμης και ακολούθως διαταραχή των υπολοίπων νοητικών λειτουργιών: του λόγου, της προσοχής, της συγκέντρωσης, της κρίσης.
Από επιστημονική σκοπιά, η αντιμετώπιση της άνοιας είναι μία μάχη με το χρόνο, καθώς η διάγνωση της νόσου γίνεται κατά κανόνα καθυστερημένα. Όταν εμφανίζονται τα προβλήματα μνήμης ενός ασθενή και ο γιατρός κάνει τη σχετική διάγνωση, έχει ήδη καταστραφεί το 20% των εγκεφαλικών κυττάρων. Η σταδιακή αποσύνθεση του εγκεφάλου έχει ξεκινήσει ήδη 15 χρόνια πριν.
Επιστήμονες σε όλον τον κόσμο προσπαθούν, χρησιμοποιώντας όλες τις πιθανές μεθόδους, να ανακαλύψουν περισσότερα για αυτήν την αινιγματική ασθένεια και τις αιτίες που την προκαλούν. Παρά τις αξιοσημείωτες προσπάθειες, καμία από τις υπάρχουσες θεραπευτικές μεθόδους δεν επαρκεί για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της νόσου.
Πάντως είναι σημαντική η πρώιμη διάγνωση της νόσου καθώς :
- Ορισμένες φορές οι αρχικές εκδηλώσεις είναι διαταραχές από την ψυχική σφαίρα (λ.χ. κατάθλιψη, διαταραχές ύπνου, καχυποψία - παρανοϊκές σκέψεις, ευερεθιστότητα - επιθετικότητα), οι οποίες μπορεί να αντιμετωπιστούν με την κατάλληλη αγωγή.
- Μπορεί να μειώσει το άγχος του ασθενούς και της οικογένειάς του, το οποίο πηγάζει από τις ανεξήγητες αλλαγές στη συμπεριφορά του στα αρχικά στάδια της νόσου.
- Μπορεί να βοηθήσει σε αποφάσεις που αφορούν την καθημερινότητα, λ.χ. τη διαχείριση των οικονομικών, τη συνέχιση ή μη της επαγγελματικής δραστηριότητας κ.λπ.
- Οι ασθενείς μπορούν να ωφεληθούν για περισσότερο καιρό από τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη νόσο.
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}