Σκολίωση και πραγματικότητα

Η σκολίωση της σπονδυλικής στήλης είναι παραμόρφωση με κλινική εικόνα ανάλογη με το βαθμό της. Η σκολίωση την οποία γνωρίζουν οι περισσότεροι άνθρωποι είναι αυτή που οι γιατροί ονομάζουν «ιδιοπαθή», η οποία εμφανίζεται στη νεανική και στην εφηβική ηλικία και είναι πολύ συχνότερη στα κορίτσια.

Τα αίτια εμφάνισής της φαίνεται ότι είναι πολυπαραγοντικά και για το γονιδιακό της υπόστρωμα, μόλις τα τελευταία χρόνια φαίνεται να υπάρχει εξέλιξη στις έρευνες που γίνονται διεθνώς.
Συχνά μία σκελετική παραμόρφωση ανακαλύπτεται από τον παιδίατρο.

Οι γονείς αλλά και οι δάσκαλοι θα πρέπει επίσης να είναι ενημερωμένοι.

Η γυμναστική είναι απαραίτητη για ένα παιδί με σκολίωση, για τη βελτίωση της στάσης του σώματος και τη μυϊκή ενδυνάμωση.

Δυστυχώς όμως κανένα είδος γυμναστικής δε διορθώνει τη σκολίωση.
Με ένα κατάλληλο κηδεμόνα η σκολίωση μπορεί να συγκρατηθεί, αν γίνει η διάγνωση νωρίς, ακόμα και να περιοριστεί. Η εξέλιξη των κηδεμόνων για τη σκολίωση ακολουθούν την εξέλιξη της ιατρικής.

Οι γονείς όμως δε θα πρέπει να παρασύρονται από διαφημίσεις στην τηλεόραση και τα άλλα μέσα ενημέρωσης για «μαγικούς» κηδεμόνες. Είναι σοφότερο να απευθύνονται στον ειδικό ιατρό που εμπιστεύονται, για τη διάγνωση, την έναρξη θεραπείας και την παρακολούθηση του παιδιού τους.

Η θεραπεία με κηδεμόνα για τη σκολίωση της σπονδυλικής στήλης, έχει νόημα μόνο για ένα σκελετό που αναπτύσσεται.

Μετά τη σκελετική ωρίμανση (ηλικίες μεταξύ 17-18,5 ετών), η θεραπεία με κηδεμόνα δεν έχει κανένα αποτέλεσμα.

Μεγάλες σκολιώσεις μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά χειρουργικά. Η εξέλιξη της χειρουργικής της σπονδυλικής στήλης είναι αρκετά μεγάλη και ακόμα και μεγάλες παραμορφώσεις μπορούν να διορθωθούν με ελάχιστους κινδύνους.