Αloe vera: Πού μπορεί να φανεί χρήσιμη

Η αλόη η γνήσια, (aloe vera), αρχικώς πιστεύεται ότι καλλιεργήθηκε στην Αφρική από όπου στη συνέχεια εισήχθη στα κράτη της Μεσογείου. Έχει μακρά χρήση σε πολλά ιατρικά συστήματα στον κόσμο. Έχει χρησιμοποιηθεί εκτενώς από τους Αιγύπτιους, Ασσύριους, στη Μεσοποταμία, στην αρχαία Ελλάδα, στην Αφρική, στην Ασία και στην Ιαπωνία. Χορηγούνταν για τη δυσκοιλιότητα, τους κολικούς, δερματικές παθήσεις, λοιμώξεις. Η Aloe Vera ως φυτό περιγράφεται λεπτομερώς από τον Διοσκουρίδη.

Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, στη Δύση, η χρήση της γενικεύτηκε για τη θεραπεία των πληγών, για γεννητικά έλκη, τριχόπτωση, κοιλιακά προβλήματα, αιμορροΐδες. Η χρήση της στην ιατρική ατόνησε κατά τον εικοστό αιώνα για να επανέλθει δριμύτερη από τις αρχές του αιώνα που διανύουμε. Οι επιστημονικές έρευνες, ωστόσο, που αφορούν τις ιατρικές ιδιότητες της αλόης είναι ακόμη λίγες, λόγω έλλειψης ικανού αριθμού χρηματοδοτών.

Η ιατρική χρήση της αλόης σήμερα

Με βάση τα δεδομένα που έχουμε από την ιατρική επιστημονική έρευνα, η επίδραση της αλόης στα οργανικά συστήματα του σώματος οφείλεται σε 75 δυνητικά ενεργά συστατικά που έχουν ταυτοποιηθεί στο φυτό, όπως πολυφαινολικές ενώσεις, καροτενοειδή, στεροειδή, τερπένια, σαπωνίνες, ανθρακινόνες, ένζυμα σαλικυλικά οξέα, φυτοστερόλες βιταμίνες, μέταλλα, σακχαρίτες, αμινοξέα. Το έκκριμα των φύλλων περιέχει ανθρακινόνες, που συντελούν στην καθαρτική επίδραση του φυτού.

Η αλόη χρησιμοποιείται σήμερα

• Για τη δυσκοιλιότητα
• Για περιπτώσεις διαβήτη, δυσλιπιδαιμίας
• Ως αντιφλεγμονώδες
• Για τη μείωση των παρενεργειών καρκινικών φαρμάκων
• Ως ανοσορυθμιστικό
• Ως καθαρτικό
• Ως επουλωτικό
• Σε περιπτώσεις καρκίνου
• Για την επιβράδυνση της βιολογικής γήρανσης

Παρενέργειες- αλληλεπιδράσεις με φάρμακα

Το πρόβλημα των παρενεργειών περιπλέκεται από τη διαδικασία τυποποίησης του προϊόντος το οποίο είναι αρκετά ευαίσθητο, εμπλουτίζεται με πρόσθετα και συντηρητικά, επιμολύνεται συχνά από ρυπαντές του προϊόντος γέλης, νοθεύεται με προϊόντα που χρησιμοποιούν υλικά πληρώσεως, όπως μαλτοδεξτρίνη, γλυκόζη, γλυκερίνη, και το μηλικό οξύ.

Η αλόη μπορεί να προκαλέσει σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις, ιδιαίτερα σε άτομα με γνωστή αλλεργία σε φυτά της οικογένειας Liliaceae (π.χ. σκόρδο, κρεμμύδια τουλίπες). Η τοπική εφαρμογή μπορεί να προκαλέσει δερματίτιδα εξ επαφής σε υπερευαίσθητα άτομα, ενώ η από του στόματος χρήση μπορεί να προκαλέσει διάρροια, εμετό, ηλεκτρολυτικές διαταραχές, καρδιακή αρρυθμία και σπάνια ηπατική βλάβη, νεφρική βλάβη, δυσλειτουργία θυρεοειδούς. Η χρήση της Aloe vera κατά τη διάρκεια αναπαραγωγικής προσπάθειας ή εγκυμοσύνης δεν συνιστάται, διότι μπορεί να έχει τερατογόνο και τοξικολογική επίδραση στο έμβρυο.

Η αλόη μπορεί να αλληλεπιδράσει με φάρμακα που μπορεί να μεταβάλουν την ισορροπία των ηλεκτρολυτών στο σώμα (π.χ. θειαζιδικά διουρητικά, κορτικοστεροειδή) με φάρμακα που προκαλούν υπογλυκαιμία (π.χ. αντιδιαβητικά φάρμακα), με καρδιακές γλυκοσίδες και με αναισθητικά φάρμακα.