Ηλιακό Φως

Στην σχέση του ηλιακού φωτός με την ατμοσφαιρική ρύπανση, δύο θέσεις θα πρέπει να εκτιμηθούν:
α) η επίδραση των αερίων ρυπαντών στις ηλιακές ακτίνες που επηρεάζουν τον άνθρωπο πάνω στην επιφάνεια της γης και
β) η επίδραση που έχουν οι ηλιακές ακτίνες πάνω στους ρυπαντές, που συντελούν στην αλλαγή της δομής τους.

Υπάρχει πληθώρα πειραματικών δεδομένων που αποδεικνύουν την μείωση του ηλιακού φωτός από τους αέριους ρυπαντές. Η απορροφητική επίδραση είναι μεγαλύτερη για τις υπεριώδεις ακτίνες των οποίων το μήκος κύματος κυμαίνεται μεταξύ 2970 A και 3020 A. Πρέπει να σημειωθεί ότι το είδος των ακτινών αυτών έχει θετική επίδραση στον ανθρώπινο οργανισμό ως παράγοντας αντιραχιτισμού.

Η απώλεια της υπεριώδους ακτινοβολίας, έχει επίδραση στη βακτηριοστατική δράση των ακτινών του ηλιακού φωτός. Η σχέση αυτή δεν είναι ακόμη γνωστό πόσο ενεργητική είναι για την οικολογία του ανθρώπου επειδή η βιοκτόνος δράση των ακτινών αυτών δεν περιορίζεται στους παθογόνους μόνον μικροοργανισμούς αλλά επεκτείνεται και σε άλλους, που είναι χρήσιμοι στον άνθρωπο. Η μείωση του φωτός και η δημιουργία μιας θολότητας στην ατμόσφαιρα λόγω της ρύπανσης, έχουν αρνητικές επιδράσεις στην ευεξία του ανθρώπου με αποτέλεσμα να προκαλούν μέχρι και ψυχολογικά προβλήματα σε άτομα ιδιαίτερα ευαίσθητα.
Επιπλέον η μείωση του φωτός αύξησε τα προβλήματα των αεροπορικών μεταφορών λόγω της μειωμένης ορατότητας κυρίως πάνω από τις αστικές περιοχές με αποτέλεσμα να δημιουργούνται πολλά αεροπορικά δυστυχήματα κοντά στο έδαφος.

Πολλές μελέτες έδειξαν ότι το φως μετασχηματίζει πολλούς από τους αέριους ρυπαντές. Το γεγονός αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό στην περίπτωση του οξειδωτικού τύπου ρύπανσης. Η ενέργεια που απελευθερώνεται από τις ακτίνες του ήλιου ενεργοποιεί μία σειρά χημικών αντιδράσεων στους ατμοσφαιρικούς ρύπους όπως το ΝΟ2, ΝΟ, SO2, κλπ που στη συνέχεια αντιδρούν με τα μόρια διαφόρων οργανικών ενώσεων και το ατμοσφαιρικό οξυγόνο. Παραπροϊόν των αντιδράσεων αυτών είναι το όζον Ο3 που θεωρείται δευτερογενής ρυπαντής. Το σύνολο αυτών των πρωτογενών και δευτερογενών ρυπαντών των σωματιδίων και των διαφόρων αερίων συνιστούν το "φωτοχημικό νέφος".