Πώς σχετίζεται η κατάθλιψη με το εισόδημα

Η κατάθλιψη επιφέρει μεγάλο ψυχολογικό κόστος, αλλά έχει και οικονομικό κόστος, γιατί μειώνει την ικανότητα των ατόμων να λειτουργούν στην καθημερινή τους ζωή. Κατά συνέπεια, η αντιμετώπιση της κατάθλιψης στις αναπτυσσόμενες χώρες έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να ενισχύσει την οικονομική παραγωγικότητα, ιδίως μεταξύ εκείνων των ατόμων που βρίσκονται σε μειονεκτική θέση.

Η κατάθλιψη, την οποία ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αποκαλεί «κύρια αιτία ανικανότητας στον κόσμο», επηρεάζει 350 εκατομμύρια ανθρώπους, αλλά πλήττει περισσότερο τους φτωχούς. Μια μετα-ανάλυση 56 επιδημιολογικών μελετών από ερευνητές στο Καθολικό Πανεπιστήμιο του Λουβέν στο Βέλγιο, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι εκείνοι που έπεσαν στη χαμηλότερη κοινωνικοοικονομική ομάδα μέσα σε οποιονδήποτε δεδομένο πληθυσμό, είχαν πολύ περισσότερες πιθανότητες να υποφέρουν από σοβαρή κατάθλιψη από ό,τι όσοι ήταν στην υψηλότερη ομάδα.

Δυστυχώς, η συντριπτική πλειοψηφία των ψυχικά ασθενών δεν λαμβάνει κανενός είδους φροντίδα - πάνω από το 80% αφήνεται χωρίς θεραπεία στις αναπτυσσόμενες χώρες. Υπάρχουν δυο προβλήματα σε ό, τι αφορά τη θεραπεία. Κατ’ αρχάς, η ψυχική ασθένεια εκδηλώνεται με διαφορετικό τρόπο σε όλους τους πολιτισμούς, πράγμα που σημαίνει ότι η αντιμετώπισή της απαιτεί διαφορετική μεθοδολογία στην Καμπάλα της Ουγκάντα, από ό, τι εφαρμόζεται, για παράδειγμα, στο Πρίνστον του New Jersey.

Το δεύτερο διαφαινόμενο ζήτημα είναι η εξαιρετικά μεγάλη έλλειψη επαγγελματιών ψυχικής υγείας στις αναπτυσσόμενες χώρες. Οι χώρες υψηλού εισοδήματος έχουν 10,5 ψυχίατρους ανά 100.000 ανθρώπους, ενώ ο αντίστοιχος μέσος όρος μεταξύ των χωρών με χαμηλό εισόδημα είναι 0,06 . Η Ρουάντα για παράδειγμα, έχει μόνο 6 ψυχιάτρους σε ολόκληρη τη χώρα (για έναν πληθυσμό περίπου 12 εκατομμυρίων) και η Γκάνα έχει μόνο 12 σε εθνικό επίπεδο (για έναν πληθυσμό περίπου 26 εκατομμυρίων).

Ακόμα λιγότεροι είναι οι ψυχίατροι που εργάζονται στο δημόσιο τομέα ή σε αγροτικές περιοχές. Ωστόσο, όταν πρόκειται για την παροχή φροντίδας σε ένα περιβάλλον με έλλειψη πόρων, η πρόκληση είναι να βρεθούν αρκετοί επαγγελματίες για την καθοδήγηση και την θεραπεία των ασθενών. Οι δώδεκα ψυχίατροι που βρίσκονται στην Γκάνα, δεν είναι δυνατόν να παρέχουν επαρκή φροντίδα για μια χώρα σχεδόν 26 εκατομμυρίων ανθρώπων. Η απάντηση στο πρόβλημα μπορεί να έγκειται στη χρήση καλά εκπαιδευμένων ερασιτεχνών.

premium.paratiritis