Χειρουργική του παχέος εντέρου με λιγότερες επιπλοκές

Ταχύτερη ανάρρωση και επάνοδο στις καθημερινές δραστηριότητες εξαιτίας των λιγότερων επιπλοκών και του μειωμένου μετεγχειρητικού πόνου υπόσχεται η λαπαροσκοπική χειρουργική του παχέος εντέρου, γεγονός που έχει αυξήσει τα τελευταία χρόνια κατακόρυφα τον αριθμό των κολεκτομών που πραγματοποιούνται με αυτή τη μέθοδο.

Η κολεκτομή είναι η χειρουργική αφαίρεση του συνόλου ή μέρους του παχέος εντέρου για τη θεραπεία διαφόρων νόσων αυτού, μεταξύ αυτών ο καρκίνος του παχέος εντέρου, η απόφραξή του, μερικές φλεγμονώδεις νόσοι του παχέος εντέρου (όπως π.χ. η νόσος του Crohn, και η εκκολπωματίτιδα), κ.ά.

Αναλόγως της έκτασης και του εντοπισμού του προβλήματος η αφαίρεση του παχέος εντέρου, η κολεκτομή δηλαδή, μπορεί να είναι ολική, μερική, να αφορά το δεξί ή το αριστερό τμήμα του εντέρου (ημικολεκτομή), ενώ όταν η νόσος έχει επηρεάσει και το ορθό κρίνεται απαραίτητο να διενεργείται η λεγόμενη πρωκτοκολεκτομή.

Πρόκειται για μεγάλες επεμβάσεις με σοβαρούς κινδύνους και έχουν μεγάλες πιθανότητες εμφάνισης επιπλοκών, η έκταση των οποίων εξαρτάται από τη γενική υγεία του ασθενή αλλά και τον τρόπο διενέργειάς τους. Τέτοιοι κίνδυνοι είναι η αιμορραγία, ο τραυματισμός οργάνων που γειτνιάζουν με το παχύ έντερο, η δημιουργία φλεγμονής, η μόλυνση, η δημιουργία θρόμβων στα πόδια αλλά και στους πνεύμονες και η πάρεση του εντέρου.

Οι ανοιχτές χειρουργικές επεμβάσεις διενεργούνται μέσω μεγάλων τομών, που επιτρέπουν στον χειρουργό να έχει άμεση ορατότητα και πρόσβαση στη περιοχή. Όμως οι ασθενείς που υποβάλλονται σε αυτές αναρρώνουν σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και πονούν περισσότερο συγκριτικά με τους ασθενείς που χειρουργούνται με τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας. Και αυτό γιατί στην ανοιχτή επέμβαση το χειρουργικό τραύμα είναι αρκετά μεγάλο, το οποίο δεν συμβαίνει στις ελάχιστα επεμβατικές χειρουργικές μεθόδους. Παρά το γεγονός αυτό, οι ανοικτές χειρουργικές επεμβάσεις σε ορισμένες περιπτώσεις αποτελούν ασφαλέστερη αλλά και αποτελεσματικότερη επιλογή.

Από την άλλη μεριά η λαπαροσκοπική κολεκτομή, που καλείται και ελάχιστα επεμβατική κολεκτομή, διενεργείται μέσω μικρών τομών διαμέσου των οποίων ο χειρουργός εισάγει το λαπαροσκόπιο και τα απαραίτητα εργαλεία στην κοιλιακή χώρα. Το λαπαροσκόπιο είναι τα “μάτια” του χειρουργού, καθώς αυτό στέλνει εικόνες του εγχειρητικού πεδίου σε μια οθόνη και μέσω αυτής ο χειρουργός εκτελεί την επέμβαση.

Οι λαπαροσκοπικές επεμβάσεις στο παχύ έντερο προσφέρουν αρκετά πλεονεκτήματα έναντι των ανοιχτών επεμβάσεων σε αυτό, όπως έχει καταδειχθεί σε πλήθος μελετών, προσφέροντας στον ασθενή ταχύτερη ανάρρωση και μείωση του μετεγχειρητικού πόνου. Ο λόγος είναι ότι οι τομές στις λαπαροσκοπικές επεμβάσεις, είναι σημαντικά μικρότερες, και η καταστροφή των ιστών και μυών περιορισμένη.

Οι ελάχιστα επεμβατικές κολεκτομές μειώνουν σημαντικά και τον κίνδυνο μετεγχειρητικών επιπλοκών γενικών και ειδικών, όπως για παράδειγμα της δημιουργίας κήλης, διαπύησης ή διάσπασης του τραύματος, δημιουργίας μετεγχειρητικών συμφύσεων, του ουλώδους δηλαδή ιστού που αναπτύσσεται ως μηχανισμός άμυνας στον τραυματισμό ή τη φλεγμονή.

Όμως δεν είναι όλοι οι ασθενείς κατάλληλοι για να υποβληθούν σε λαπαροσκοπική κολεκτομή εξαιτίας διαφόρων παραγόντων όπως είναι οι συμφύσεις από προηγούμενη χειρουργική επέμβαση ή μόλυνση, οι μεγάλοι ή προχωρημένοι καρκίνοι του εντέρου, ή όγκοι που βρίσκονται χαμηλά στην πύελο. Τις περισσότερες φορές αυτοί οι παράγοντες μπορεί να προσδιοριστούν πριν από τη χειρουργική επέμβαση, αλλά άλλες φορές ανακαλύπτονται κατά το χρόνο της χειρουργικής επέμβασης, περιπτώσεις όπου η λαπαροσκοπική κολεκτομή είτε μπορεί να μετατραπεί σε ανοιχτό χειρουργείο είτε να γίνει μεγαλύτερη τομή αλλά και πάλι ο χειρουργός να διενεργεί την επέμβαση λαπαροσκοπικά.

Πριν από τη διενέργεια της επέμβασης ο χειρουργός συζητά με τον ασθενή τα υπέρ και τα κατά της κάθε διαδικασίας και συμβουλεύει σχετικά με το είδος της χειρουργικής επέμβασης που είναι καλύτερη ανάλογα με τον ασθενή, την πάθηση και την έκτασή της, αλλά και τον χρόνο που θα χρειαστεί να παραμείνει στο νοσοκομείο με βάση τη διάγνωση, την ηλικία, το ιατρικό ιστορικό, τη γενική υγεία, και, ενδεχομένως, τις προσωπικές προτιμήσεις.

Συμπερασματικά, οι λαπαροσκοπικές κολεκτομές ενέχουν λιγότερους κινδύνους σε γενικές γραμμές, όμως αυτό δεν αποτελεί καθολικό κανόνα, δεν ισχύει για όλους τους ασθενείς ούτε για όλες τις παθήσεις του παχέος εντέρου. Σίγουρα όμως σημαντικό ρόλο διαδραματίζει η γνώση και εμπειρία του χειρουργού που πραγματοποιεί την επέμβαση.