Ανησυχία προκαλεί στις γυναίκες η ύπαρξη κνησμού στο στήθος και ειδικά στις θηλές τους. Παρότι είναι φυσιολογικό να παρουσιάζεται περιστασιακά σε κάθε σημείο του σώματος, όταν επιμένει στο συγκεκριμένο σημείο δικαίως τις αναστατώνει. Οι αιτίες εμφάνισής του είναι ποικίλες. Παρόλο που πολλές από αυτές δεν εμπνέουν καμία ανησυχία και θεραπεύονται εύκολα, υπάρχουν αρκετοί λόγοι για τους οποίους οι γυναίκες θα πρέπει να δίνουν προσοχή όταν νιώθουν αυτό το ενοχλητικό σύμπτωμα.

«Το δέρμα του στήθους και ειδικά της θηλής και της θηλαίας άλω είναι εξαιρετικά ευαίσθητο. Ακόμα και η τριβή τους πάνω στα ρούχα κατά τη διάρκεια μιας αθλητικής δραστηριότητας μπορεί να προκαλέσει κνησμό. Είναι δηλαδή ένα συχνό σύμπτωμα που συνήθως δεν εμπνέει ανησυχία. Ενίοτε, όμως, συνοδεύεται και από άλλα συμπτώματα, όπως τσούξιμο, ερεθισμό ή ενόχληση στην επιφάνεια του δέρματος. Η αιτία μπορεί να είναι η παρουσία κάποιας αλλεργίας, εκζέματος, βακτηριακής λοίμωξης ή μυκητίασης. Μπορεί επίσης να οφείλεται σε ξηροδερμία και σε παρενέργειες φαρμάκων», εξηγεί ο Δερματολόγος - Αφροδισιολόγος δρ Χρήστος Στάμου.

«Σπανιότερα, ο κνησμός αποτελεί ένδειξη πιο σοβαρών παθήσεων, όπως η νόσος Paget και ο καρκίνος του μαστού. Μερικές φορές τα συμπτώματα είναι παρόμοια και γι’ αυτό κάθε ενόχληση στους μαστούς και στις θηλές θα πρέπει να κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και να κινητοποιεί τις ασθενείς προς αναζήτηση ιατρικής συμβουλής», προσθέτει. Πιο συγκεκριμένα:

Τριβή

Η τριβή είναι η πιο συνηθισμένη αιτία ύπαρξης κνησμού και προκύπτει όταν υφάσματα τρίβονται στις θηλές κατά τη διάρκεια δραστηριοτήτων όπως το τρέξιμο. Μεγαλύτερες πιθανότητες να παρουσιάσουν κνησμό από τριβή έχουν οι γυναίκες που δεν φορούν στηθόδεσμο. Ταυτόχρονα μπορούν να εμφανίσουν ερυθρότητα, πόνο, ακόμα και μικρά σκισίματα στη θηλή, τα οποία είναι πιθανόν να αιμορραγούν. Η αποφυγή των παραγόντων που προκαλούν τον κνησμό ή η διακοπή τους, η εύρεση εναλλακτικών λύσεων (π.χ. χρήση αθλητικού σουτιέν) και η χρήση αντισηπτικών κρεμών (για την αποφυγή μολύνσεων) επιλύουν το πρόβλημα.

Έκζεμα

Είναι μια συχνή, μη μεταδοτική δερματοπάθεια, που συνήθως ξεκινά στην παιδική ηλικία, αν και μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Όταν προσβάλλει το στήθος, ο κνησμός είναι αισθητός κυρίως στις θηλές ή και τη θηλαία άλω (τη σκουρότερη περιοχή γύρω από τη θηλή), καθώς επίσης κάτω ή ανάμεσα στους μαστούς. Πιο επιρρεπείς είναι οι γυναίκες που έχουν έκζεμα και αλλού στο σώμα τους, χωρίς αυτό να αποκλείει την εμφάνιση του εκζέματος στη θηλή και μόνο.

Για την εμφάνιση του εκζέματος έχουν ενοχοποιηθεί τα σαπούνια, ενώ ορισμένες μορφές του οφείλονται σε αλλεργική αντίδραση ή σε επαφή με κάποια προϊόντα ή υλικά.

Αν και τα συμπτώματα ποικίλλουν και διαφέρουν ως προς τη σοβαρότητα, οι περισσότερες γυναίκες αναφέρουν ευαισθησία, ερυθρότητα, φολιδωτό δέρμα, ξηρότητα, μικρά σκισίματα και αιμορραγία.

Η θεραπεία έγκειται στην αποφυγή των συνηθειών που προκαλούν ή επιδεινώνουν την αντίδραση, στην αποφυγή του ξυσίματος, διότι μπορεί να οδηγήσει σε μόλυνση, στην εντατική ενυδάτωση του δέρματος και στη χρήση τοπικών στεροειδών ή μη στεροειδών φαρμάκων, τη λήψη στεροειδών, ανοσοκατασταλτικών ή βιολογικών φαρμάκων από το στόμα, καθώς και αντιισταμινικών εάν η ασθενής δυσκολεύεται να κοιμηθεί.

Ιδιαίτερα επιτυχής είναι και η φωτοθεραπεία, αφού έχει αποδειχθεί ότι ανακουφίζει από τον κνησμό, καταπραΰνει τη φλεγμονή, προλαμβάνει τη μόλυνση και επιταχύνει την επούλωση. Και το σημαντικότερο: μειώνει ή απαλλάσσει από την ανάγκη λήψης φαρμάκων από το στόμα.

Μύκητες

Μερικές φορές ο κνησμός στη θηλή προκαλείται από μυκητιασική λοίμωξη, για την οποία ευθύνεται συνηθέστερα ο μύκητας Candida albicans. Οι θηλάζουσες μητέρες είναι πιο ευάλωτες, όπως και οι γυναίκες με κολπική μυκητίαση και όσες λαμβάνουν αντιβίωση.

Τα συμπτώματα μιας τέτοιας λοίμωξης, εκτός από τον κνησμό, περιλαμβάνουν έντονο και βαθύ πόνο, αίσθημα καύσου, ευαισθησία, αλλαγή του χρώματος της θηλής και της θηλαίας άλω, η οποία μπορεί να παρουσιάσει ξηρότητα. Τέλος, στις ενδείξεις της μυκητιασικής λοίμωξης των θηλών περιλαμβάνεται και το λευκό εξάνθημα, καθώς και τα μικρά σκισίματα.

Η θεραπεία για τη μυκητίαση περιλαμβάνει τη χρήση αντιμυκητιασικών κρεμών και φαρμάκων από το στόμα και το καλό σκούπισμα μετά από το μπάνιο για την αποφυγή της υγρασίας. Συστήνεται, επίσης, το πλύσιμο οποιουδήποτε ρούχου ακουμπά επάνω τους με ζεστό σαπουνόνερο.

Νόσος του Paget και καρκίνος μαστού

Η νόσος Paget της θηλής είναι ένας σπάνιος τύπος καρκίνου που έχει παρόμοια συμπτώματα με το έκζεμα. Σε αυτά περιλαμβάνονται ο κνησμός, το άλγος, το φολιδωτό εξάνθημα, το αίσθημα καύσου και η ευαισθησία. Επιπλέον μπορεί να συνυπάρχει αιμορραγία ή κίτρινες εκκρίσεις.

Εξάνθημα, ερυθρότητα, όψη φλούδας πορτοκαλιού, εκκρίσεις από τη θηλή και φλεγμονώδες δέρμα που είναι ζεστό στην αφή, προκαλεί και ο καρκίνος του μαστού.

Αυτά τα συμπτώματα δεν ανταποκρίνονται στις θεραπείες για το έκζεμα και η μόνη θεραπεία είναι η χειρουργική επέμβαση.

Πέραν των παραπάνω, πολλές γυναίκες στην εγκυμοσύνη και στην εμμηνόπαυση ταλαιπωρούνται από κνησμό στις θηλές, εξαιτίας των ορμονικών αλλαγών.

«Προκειμένου οι γυναίκες να αποφύγουν αυτές τις παθήσεις θα πρέπει να φροντίζουν επιμελώς το δέρμα των μαστών τους. Καλό είναι να χρησιμοποιούν ήπια σαπούνια, να σκουπίζουν καλά την περιοχή και να επιλέγουν ενυδατικές κρέμες χωρίς αρώματα», καταλήγει ο δρ Χρήστος Στάμου.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Περιεμμηνόπαυση: Ερωτήσεις που πρέπει να κάνετε στον γυναικολόγο σας
ECDC: Σημαντική αύξηση κρουσμάτων συγκυτιακού ιού - Ποιους απειλεί ο RSV
Διοικητές νοσοκομείων: Παράδοξα και αντιφάσεις ενός διαγωνισμού