Ο καρκίνος μπορεί να οδηγήσει τους ασθενείς σε οικονομική καταστροφή. Ίσως χρειαστεί να εγκαταλείψουν τη δουλειά τους για να αντιμετωπίσουν τα ιατρικά τους προβλήματα, χάνοντας τόσο εισόδημα όσο και ασφάλιση υγείας σε μια εποχή που τα έξοδά τους για υγειονομική περίθαλψη θα μπορούσαν να ανέλθουν σε χιλιάδες δολάρια ετησίως.

Για να αντεπεξέλθουν, οι ασθενείς μπορεί να αναγκαστούν να περικόψουν τις δαπάνες για φαγητό και στέγαση και να παραλείψουν τις δόσεις φαρμάκων, να παραιτηθούν από τη χορήγηση συνταγών ή να διακόψουν εντελώς τη θεραπεία. Οι ασθενείς έχουν εξαντλήσει τις αποταμιεύσεις τους, έχουν κάνει χρέη και κήρυξαν πτώχευση ως συνέπεια της ασθένειάς τους.

Η οικονομική επιβάρυνση που επιβάλλεται από τα προβλήματα υγείας έχει ονομαστεί «οικονομική τοξικότητα», ένα πρόβλημα που θα μπορούσε να επιδεινωθεί εάν οι ασφαλιστικές εταιρείες υγείας μεταθέσουν περισσότερο κόστος στους ασθενείς με τη μορφή υψηλότερων εκπτώσεων και αμοιβών. Μερικοί γιατροί πιστεύουν ότι η πιθανή οικονομική τοξικότητα θα πρέπει να περιλαμβάνεται στις συζητήσεις με τους ασθενείς σχετικά με τα σχέδια θεραπείας.

«Οι γιατροί πρέπει να διαδραματίσουν κεντρικό ρόλο ως οικονομικοί συνήγοροι των ασθενών», είπε η Courtney MP Hollowell, MD, πρόεδρος ουρολογίας στο Cook County Health στο Σικάγο του Ιλινόις, που αποτελεί το τρίτο μεγαλύτερο δημόσιο νοσοκομειακό σύστημα στις Ηνωμένες Πολιτείες.

«Συχνά βασίζονται σε εμάς για να τους παρέχουμε πληροφορίες σχετικά με την αποτελεσματικότητα της θεραπείας και τις παρενέργειες όταν παίρνουν κρίσιμες αποφάσεις διαχείρισης της ασθένειάς τους», πρόσθεσε η Δρ Hollowell. «Ζητάμε εξετάσεις, συνταγογραφούμε φάρμακα, συνιστούμε χειρουργική επέμβαση χωρίς να εξετάζουμε ποτέ πόσο κοστίζει όλο αυτό».

Ο Daniel D. Joyce, MD, ουρολογικός ογκολόγος στην Mayo Clinic στο Ρότσεστερ της Μινεσότα, είπε ότι η οικονομική τοξικότητα, όπως και η τοξικότητα των φαρμάκων, θα πρέπει να περιλαμβάνεται στις συζητήσεις γιατρού-ασθενούς σχετικά με τις θεραπευτικές επιλογές. «Πράγματι, η οικονομική τοξικότητα έχει συσχετιστεί με την χειρότερη ποιότητα ζωής, την επιβάρυνση των συμπτωμάτων, ακόμη και την επιβίωση, ανέφερε ο ίδιος.

Χειροτερεύει η συμμόρφωση στη θεραπεία

Τα ευρήματα από μια πρόσφατη έρευνα ενηλίκων ασθενών με καρκίνο και επιζώντων καρκίνου διαπίστωσαν ότι η οικονομική τοξικότητα σχετίζεται με μειωμένη χρήση συνταγογραφούμενων φαρμάκων και αυξημένη ανησυχία για την επανεμφάνιση ή την επιδείνωση του καρκίνου.  Οι απαντήσεις στην έρευνα από 609 ασθενείς αποκάλυψαν ότι όσοι ανησυχούσαν για την πληρωμή των μεγάλων λογαριασμών υγείας, σε σύγκριση με εκείνους που δεν είχαν ανάλογη ανησυχία, είχαν 4,5 φορές αυξημένες πιθανότητες να μην αγοράσουν τα απαραίτητα φάρμακα για την υγεία τους και 2,8 φορές αυξημένες πιθανότητες ανησυχίας για την επιστροφή του καρκίνου ή χειροτέρευσης της υγείας τους.

Σε μια άλλη έρευνα γυναικών με καρκίνο του μαστού πρώιμου σταδίου και των γιατρών τους, το 55,4% ανέφεραν ότι δεν είχαν καμία σχετική συζήτηση με τους ογκολόγους τους, τους παρόχους πρωτοβάθμιας φροντίδας. κοινωνικούς λειτουργούς ή άλλους επαγγελματίες.

Η έρευνα αποκάλυψε επίσης ότι η οικονομική τοξικότητα ήταν κοινή, με το 21,5% των Λευκών, το 22,5% των Ασιατών, το 45,2% των Μαύρων και το 35,8% των Ισπανόφωνων ασθενών να αναφέρουν ότι έπρεπε να μειώσουν τις δαπάνες για το φαγητό τους.

Το βάρος του ιατρικού χρέους

Η πραγματικότητα της οικονομικής τοξικότητας αντικατοπτρίζεται στις στατιστικές για το ιατρικό χρέος. Το 2019, 23 εκατομμύρια ενήλικες στις Ηνωμένες Πολιτείες είχαν σημαντικό ιατρικό χρέος, το οποίο ορίζεται ως άνω των 250 δολ., σύμφωνα με ανάλυση του Ιδρύματος Kaiser Family με βάση τα δεδομένα του από το US Survey and Income Program Participation (μια στατιστική έρευνα που διενεργήθηκε από το Γραφείο Απογραφής των ΗΠΑ). Από αυτούς τους ενήλικες, το 26% χρωστούσε περισσότερα από 5.000 δολ.

Σε μια ανάλυση 9,5 εκατομμυρίων νέων διαγνώσεων καρκίνου από το 2000 έως το 2012, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το 42,4% των ασθενών εξάντλησαν τα περιουσιακά στοιχεία της ζωής τους σε 2 χρόνια μετά τη διάγνωση του καρκίνου και το 38,2% ήταν οικονομικά αφερέγγυοι στα 4 χρόνια.

Μια μελέτη δεδομένων αποζημιώσεων από τον Ιανουάριο του 2019 έως τον Ιανουάριο του 2021 για 2.854.481  ασφαλισμένους ενήλικες αποκάλυψε μια συσχέτιση μεταξύ της επιβάρυνσης της χρόνιας νόσου και της δυσμενούς οικονομικής έκβασης.  Συνολικά, το 9,6% είχε ιατρικό χρέος σε εισπράξεις, το 8,3% είχε μη ιατρικές οφειλές σε εισπράξεις, το 16,3% είχε ληξιπρόθεσμο χρέος, το 19,3% είχε χαμηλό πιστωτικό όριο και το 0,6% είχε πρόσφατη πτώχευση. Μεταξύ των ασθενών με χρέη, το εκτιμώμενο ποσό αυξήθηκε με τον αριθμό των χρόνιων παθήσεων, από 784 δολ για ασθενείς χωρίς χρόνιες παθήσεις σε 1252 δολ για εκείνους με 7 έως 13 παθήσεις.

Το κόστος της φαρμακευτικής αγωγής μπορεί να είναι μεγάλο μέρος της οικονομικής δυσφορίας των ασθενών.

Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα νεότερα φάρμακα, όπως απέδειξαν ο  Daniel D. Joyce  και οι συνεργάτες του σε μια μελέτη 13.409  ασφαλισμένων ανδρών με προχωρημένο καρκίνο του προστάτη.  Το μέσο κόστος που σχετίζεται με τη θεραπεία για νέες ορμονικές θεραπείες για προχωρημένο καρκίνο του προστάτη κατά το πρώτο έτος θεραπείας ήταν 4.236 δολ. Συγκριτικά, το κόστος του πρώτου έτους που σχετίζεται με τη θεραπεία για τη στέρηση ανδρογόνων και τους συστημικούς παράγοντες μη ανδρογόνων - και οι δύο παλαιότερες συμβατικές θεραπείες - ήταν 165 δολ και 994 δολ. αντίστοιχα.

Ο Dr Joyce και οι συνεργάτες του κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα ευρήματα της μελέτης τους «υποστηρίζουν τη συμπερίληψη μιας συζήτησης σχετικά με το κόστος θεραπείας ως συστατικό της κοινής λήψης αποφάσεων και θα πρέπει να καθοδηγούν τις μελλοντικές προσπάθειες για τον εντοπισμό και τη βελτίωση της οικονομικής τοξικότητας σε αυτόν τον πληθυσμό ασθενών».

Oλοκληρώνοντας, τα έξοδα από την τσέπη που σχετίζονται με τη θεραπεία είναι παρόμοια με τη σωματική τοξικότητα, καθώς το κόστος μπορεί να μειώσει την ποιότητα ζωής και να εμποδίσει την παροχή φροντίδας υψηλότερης ποιότητας. 

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Εγκυμοσύνη: Εντοπίστηκε γονίδιο που συμβάλλει στην αποβολή 
Τι μπορεί να δείξει το βάδισμα για την υγεία μου
Γυναίκες Φαρμακοποιοί: Καινοτομία, επιχειρηματικότητα και ισορροπία ζωής-εργασίας