Για τους ασθενείς με καρκίνο του αίματος, οι πιθανότητες μακροχρόνιας επιβίωσης με καλή ποιότητα ζωής έχουν αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια χάρη στις καινοτόμες θεραπείες.

Σε πολλές περιπτώσεις, ασθένειες που πριν από δύο δεκαετίες ήταν ακόμη θανατηφόρες θα μπορούσαν να μετατραπούν σε χρόνιες ασθένειες. Με την ευκαιρία του Διεθνούς Μήνα Ενημέρωσης για τον Καρκίνο του Αίματος τον Σεπτέμβριο, ειδικοί ενημέρωσαν για τις νέες θεραπείες σήμερα στη Βιέννη

Σημαντικές βελτιώσεις έχουν πραγματοποιηθεί ιδίως για τη χρόνια μυελογενή λευχαιμία (ΧΜΛ), αλλά και για άλλα μυελοϋπερπλαστικά νεοπλάσματα (MPN). Το πολλαπλό μυέλωμα (ΠΜ) έχει χάσει μεγάλο μέρος της ζημιάς που προκαλεί. "Το φάσμα των νέων θεραπευτικών προσεγγίσεων περιλαμβάνει αποτελεσματικές επιλογές για σχεδόν κάθε στάδιο της νόσου", δήλωσε η Gabriela Kornek, ιατρική διευθύντρια του Γενικού Νοσοκομείου της Βιέννης και πρόεδρος της ένωσης "Η ζωή με τον καρκίνο".

Οι πολύπλοκοι μηχανισμοί δράσης φέρνουν επανάσταση στη θεραπεία, αλλά απαιτούν επίσης περισσότερο χρόνο για την εκπαίδευση των ασθενών, τη διαχείριση της θεραπείας και την τεκμηρίωση.

Το πολλαπλό μυέλωμα (πλασματοκύττωμα) είναι μια ετερογενής χρόνια νόσος κατά την οποία τα πλασματοκύτταρα εξαπλώνονται στο μυελό των οστών. Κατά τη διαδικασία αυτή, παράγονται σε μεγάλες ποσότητες άχρηστα αντισώματα και εκτοπίζονται υγιή κύτταρα του αιμοποιητικού συστήματος.

Σε πιο καλοήθεις μορφές είναι εφικτές μακροχρόνιες υφέσεις. Οι υποτροπές είναι εύκολα αντιμετωπίσιμες. "Στο άλλο άκρο του φάσματος, υπάρχουν μορφές με πιο επιθετική πορεία που είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπιστούν", εξηγεί ο Niklas Zojer, ανώτερος ιατρός στο αιματολογικό-ογκολογικό εξωτερικό ιατρείο του νοσοκομείου Ottakring.

Ο στόχος είναι να επιτευχθεί όσο το δυνατόν πληρέστερη, μακροχρόνια ύφεση σε ασθενείς που βρίσκονται ήδη στην πρώτη γραμμή θεραπείας. Η τάση είναι να χρησιμοποιούνται πρώτα οι καλύτερες θεραπείες ή συνδυασμοί θεραπειών προκειμένου να επιτευχθεί η πληρέστερη εξάλειψη των κλωνικών κυττάρων του μυελώματος.

Το ποσοστό των λειτουργικά πλήρως θεραπευμένων ασθενών που δεν παρουσιάζουν υποτροπή για δέκα ή περισσότερα χρόνια έχει αυξηθεί με τους νέους θεραπευτικούς συνδυασμούς. Ο μέσος όρος επιβίωσης είναι σχεδόν δέκα έτη - στις δεκαετίες του 1980 και 1990 ήταν μόνο δύο έτη.

Εκτός από τις χημειοθεραπείες και τις θεραπείες αντισωμάτων, οι οποίες συνήθως χορηγούνται ενδοφλεβίως, διατίθενται πλέον φάρμακα σε μορφή δισκίων για τη χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία (ΧΛΛ). "Αυτή η σύγχρονη στοχευμένη θεραπεία μπλοκάρει ορισμένες πρωτεΐνες που είναι υπεύθυνες για την ανάπτυξη και την επιβίωση των καρκινικών κυττάρων", δήλωσε ο Daniel Heintel, από το Κέντρο Ογκολογίας και Αιματολογίας της Κλινικής Ottakring.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Τα ρόδια καθυστερούν την απώλεια όρασης που σχετίζεται με την ηλικία
Βρώμη και άλλες ιδέες για πρωινό που θα βοηθήσουν με την τουαλέτα
Οι αναπνευστικές λοιμώξεις προστατεύουν τα παιδιά από σοβαρή εξέλιξη CoViD