Μια θεραπεία με τη δραστική ουσία δεσιταβίνη θα μπορούσε να αντικαταστήσει τη χημειοθεραπεία σε ασθενείς υψηλού κινδύνου με οξεία μυελογενή λευχαιμία (ΟΜΛ). Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν ερευνητές από το Πανεπιστημιακό Ιατρικό Κέντρο του Φράιμπουργκ και το Πανεπιστημιακό Ιατρικό Κέντρο του Γκρόνινγκεν σε μια μελέτη φάσης 3 που διεξήχθη σε 54 νοσοκομεία σε 9 ευρωπαϊκές χώρες.

Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό περιοδικό "Lancet Haematology".

Σε αντίθεση με τη χημειοθεραπεία, η δεσιταβίνη δεν καταστρέφει άμεσα τα καρκινικά κύτταρα, αλλά επηρεάζει ποια γονίδια μεταγράφονται στα καρκινικά κύτταρα. Με τον τρόπο αυτό, αποτρέπει τον παθολογικό πολλαπλασιασμό. Ως εκ τούτου, οι ερευνητές την αναφέρουν και ως "επιγενετική" θεραπεία.

Στη μελέτη συμμετείχαν 606 ασθενείς ηλικίας 60 ετών και άνω, οι οποίοι είχαν διαγνωστεί πρόσφατα με AML και δεν είχαν λάβει ακόμη θεραπεία. Οι ασθενείς στην ομάδα της τυπικής χημειοθεραπείας έλαβαν δαουνορουβικίνη (60 mg/m2) για τις πρώτες 3 ημέρες και κυταραβίνη (200 mg/m2) για τις πρώτες 7 ημέρες, ακολουθούμενη από 1 έως 3 πρόσθετους κύκλους χημειοθεραπείας (γνωστούς ως 3+7).

Η σύγκριση μεταξύ της δεσιταβίνης και της χημειοθεραπείας έδειξε ότι η 4ετής συνολική επιβίωση ήταν η ίδια και στα δύο σχήματα: 26% (95% διάστημα εμπιστοσύνης 21-32) στην ομάδα της δεσιταβίνης έναντι 30% (24-35) στην ομάδα της χημειοθεραπείας 3+7.

Η οξεία μυελοειδής λευχαιμία (AML) είναι η συχνότερη μορφή οξέος καρκίνου του αίματος στους ενήλικες. Κατά μέσο όρο, εμφανίζεται σε 40 στα 100.000 άτομα ηλικίας άνω των 70 ετών.

Πολλοί ηλικιωμένοι ασθενείς με AML δεν μπορούν να υποβληθούν σε αλλογενή μεταμόσχευση αιμοποιητικών βλαστικών κυττάρων (HSCT) λόγω της τοξικότητας της εντατικής χημειοθεραπείας.

Ωστόσο, η δεσιταβίνη δεν μπόρεσε να προσφέρει πλεονέκτημα έναντι της χημειοθεραπείας σε αυτή την περίπτωση: Τα ποσοστά της HSCT ήταν παρόμοια μεταξύ των ομάδων 122 [40%] από τους 303 ασθενείς που έλαβαν δεσιταβίνη και 118 [39%] από τους 303 ασθενείς που έλαβαν χημειοθεραπεία).

Η δεσιταβίνη, από την άλλη, επέφερε ένα σαφές πλεονέκτημα όσον αφορά την ποιότητα ζωής σε σύγκριση με τη συνήθη χημειοθεραπεία. Η δεσιταβίνη πέτυχε σημαντικά λιγότερες παρενέργειες με την ίδια αποτελεσματικότητα με τη χημειοθεραπεία.

Οι ερευνητές από το Φράιμπουργκ καταλήγουν σε σχετική τους ανακοίνωση ότι αυτό σημαίνει ότι είναι δυνατή και για ηλικιωμένους με προηγούμενες ασθένειες για τους οποίους η εντατική χημειοθεραπεία θα ήταν πολύ αγχωτική.

Πηγές:
Lancet Haematology

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Συναγερμός για τη μικροβιακή αντοχή - Τι εντόπισε σε ελληνικά νοσοκομεία κλιμάκιο του ECDC
Η υγρή βιοψία διευκολύνει τον έλεγχο του μελανώματος
Καμπάνια της Amgen για την LDL χοληστερόλη