"Επέζησα από μεταμόσχευση αιμοποιητικών κυττάρων. Ποια είναι η δική σου υπερδύναμη"; Το τυπωμένο σλόγκαν στη μπλούζα του 55χρονου Στάθη Γιαννακόπουλου (φωτογραφία), δώρο των παιδιών του, συμπύκνωνε το εορταστικό μήνυμα στη σύναξη συγγενών και φίλων, που έγινε πριν από λίγες μέρες, με αφορμή τη συμπλήρωση δύο ετών από την μεταμόσχευση. Συνδαιτυμόνες και συνεορτάζοντες, εκτός από τα μέλη τις οικογένειάς του, ήταν και δύο στενοί φίλοι, που έχουν βιώσει και εκείνοι την εμπειρία της μεταμόσχευσης.

Ο κ. Γιαννακόπουλος, γενικός γιατρός στο Κέντρο Υγείας Νέας Μηχανιώνας, στη Θεσσαλονίκη, μιλάει στο iatronet.gr για την περιπέτεια της υγείας του και την θεραπεία που τον οδήγησε σε επαναπροσδιορισμό της οπτικής του για τη ζωή και τον κόσμο. Μοιράζεται τα συναισθήματά του, απαντά στο ερώτημα αν θα συναντούσε τον άγνωστο εθελοντή δότη από τη Γερμανία που του έκανε δώρο ζωής, ενώ εκπέμπει ηχηρά μηνύματα για την ανιδιοτελή προσφορά, αλλά και για την αξία ενός ισχυρού και αξιόπιστου δημόσιου συστήματος υγείας.

Η ασθένεια, η μεταμόσχευση και οι επιπλοκές

Ο γιατρός αντιμετώπιζε μυελοϊνωση, ένα σπάνιο μυελοϋπερπλαστικό σύνδρομο, και παρακολουθούνταν επί πενταετία στην Αιματολογική Κλινική του νοσοκομείου "Γ. Παπανικολάου", γνωρίζοντας πως κάποια στιγμή θα οδηγούσε σε ανάγκη αλλογενούς μεταμόσχευσης αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων. Ο συμβατός δότης βρέθηκε μέσω της παγκόσμιας τράπεζας, στη Γερμανία και η μεταμόσχευση έγινε πριν από δύο χρόνια στη Μονάδα Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών του "Γ. Παπανικολάου".

"Πήγε καλά, αλλά είχα προβλήματα αμέσως μετά, με μια λοίμωξη που έπαθα στο σπίτι από λεγιονέλλα, και στη συνέχεια από ένα πολύ δυνατό GBHD (σ.σ. νόσος του μοσχεύματος έναντι ξενιστή). Αποτέλεσμα ήταν να χάσω 30 κιλά, να παίρνω πολλή κορτιζόνη, να έχω προβλήματα μυοπάθειας, να μη μπορώ να περπατήσω", λέει και συμπληρώνει: "Αυτά τα προβλήματα, πολύ αργά στη διάρκεια 2 ετών, ξεπεράστηκαν. Σήμερα είμαι σε παρακολούθηση - αυτό το πράγμα δεν τελειώνει ουσιαστικά - αλλά αισθάνομαι πολύ καλά κι ετοιμάζομαι να επιστρέψω στην εργασία μου την άνοιξη, μόλις μου δώσουν το ΟΚ οι γιατροί".

Ο δότης και η ανιδιοτελής προσφορά

Το μόνο που γνωρίζει σήμερα για τον δότη των αιμοποιητικών κυττάρων είναι πως βρίσκεται κάπου στη Γερμανία. Σύμφωνα με τα πρωτόκολλα, θα μπορέσει υπό προϋποθέσεις να ζητήσει πρόσβαση σε περισσότερες πληροφορίες μετά την παρέλευση τριών ετών. "Δεν ξέρω αν θα επιδίωκα να τον γνωρίσω, δεν το βλέπω προσωπικά. Αν το έκανα θα ήταν μόνο με στόχο να προάγουμε την ιδέα της δωρεάς: να ένας άνθρωπος που ανιδιοτελώς και χωρίς να δημιουργήσει κανένα πρόβλημα στον εαυτό του, έσωσε μια ζωή. Είναι ένας πολύ καλός τρόπος για τη διάδοση του μηνύματος", σημειώνει, προσθέτοντας: "Δεν μπορείς να φανταστείς αν δεν το έχεις βιώσει τι σημαίνει για τη ζωή του ασθενή, πόση σημασία έχει για το σύστημα και πόσο σημαντικό μήνυμα αλληλεγγύης εκπέμπει στην κοινωνία μας".

Στο Κέντρο Υγείας Νέας Μηχανιώνας, όπου εργάζεται ο ίδιος, έχουν γίνει επανειλημμένες εκστρατείες για τη διάδοση της ιδέας της δωρεάς, εστιάζοντας και στον ανώδυνο τρόπο που γίνεται η λήψη: "Κάποιοι φαντάζονται τρυπάνια που τρυπάνε το οστό και ρουφάνε το μεδούλι, ενώ είναι ουσιαστικά μια αιμοληψία που κρατάει μια ώρα", αναφέρει.

Το ισχυρό ΕΣΥ και το τριπλό μήνυμα

Σύμφωνα με τον κ. Γιαννακόπουλο, το πρώτιστο μήνυμα που εκπέμπεται από την ιστορία του ίδιου και εκατοντάδων ακόμη μεταμοσχευμένων, είναι η αξία του ισχυρού και αξιόπιστου ΕΣΥ. "Χρειαζόμαστε το δημόσιο σύστημα υγείας, γιατί χωρίς αυτό πρακτικά θα ήταν αδύνατο να γίνει σε αυτή την έκταση, ενώ και το κόστος αυτών των θεραπειών είναι δυσβάστακτο για τις περισσότερες οικογένειες", αναφέρει, ενώ απονέμει τα εύσημα στο επιστημονικό προσωπικό της Μονάδας του "Γ. Παπανκολάου", που πρωτοπορεί σε πανελλαδικό και διεθνές επίπεδο στην αντιμετώπιση αιματολογικών ασθενειών.

Δύο παράλληλα μηνύματα αφορούν τη σημασία της στήριξης από οικογένεια και φίλους, καθώς και τον επαναπροσδιορισμό προτεραιοτήτων που κάνει κάποιος έπειτα από σοβαρές περιπέτειες υγείας.

"Όλοι μας λίγο πολύ έχουμε τις ίδιες πιθανότητες να εμφανίσουμε κάποιο πρόβλημα υγείας. Ποτέ κανείς δεν πρέπει να πει ‘γιατί να συμβεί σε μένα’. Είναι κάτι που το παλεύεις και πέρα από το σύστημα Υγείας έχεις δίπλα σου ανθρώπους που σε στηρίζουν", επισημαίνει και συμπληρώνει: "Τίποτα από αυτά δεν γίνεται χωρίς τη συμπαράσταση και τη στήριξη των δικών σου ανθρώπων, των φίλων σου, αυτών που σε φροντίζουν και σε τραβάνε πολλές φορές όταν κολλάς στη λάσπη. Χρειάζεται ψυχική δύναμη".

Σε ό,τι αφορά την οπτική για τη ζωή, παρατηρεί πως "αν μείνεις κάποιους μήνες απομονωμένος λόγω της ανοσοκαταστολής, δεν ξέρεις τι αξία έχει να πιείς έναν καφέ με ένα φίλο, ή να πάρεις αγκαλιά τα παιδιά σου".

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Χρώματα στα νοσοκομεία - Πώς αλλάζει το "Σωτηρία" [εικόνες]
Πάνω από 280 δισ. δολάρια οι διαδικτυακές πωλήσεις των φαρμακείων το 2029
Bιοδείκτες