Κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού, οι αλλαγές στη θεραπεία του καρκίνου δεν ήταν ασυνήθιστες, επηρεάζοντας τις χειρουργικές επεμβάσεις καθώς και την ακτινοθεραπεία, τις φαρμακευτικές θεραπείες και τις υποστηρικτικές υπηρεσίες. Επιστήμονες του Γερμανικού Κέντρου Ερευνών για τον Καρκίνο (DKFZ) διερεύνησαν τον βαθμό στον οποίο ο αντίκτυπος της πανδημίας στην ιατρική περίθαλψη επιβάρυνε ψυχολογικά τους ασθενείς. Διαπίστωσαν υψηλό επιπολασμό του άγχους και της κατάθλιψης.

Η πανδημία του κορωνοϊού έχει θέσει μεγάλες προκλήσεις για τα συστήματα ιατρικής περίθαλψης των καρκινοπαθών. Ειδικότερα, οι στενώσεις χωρητικότητας και οι προσπάθειες για την ελαχιστοποίηση της παραμονής στα νοσοκομεία και της επαφής με τους γιατρούς λόγω του κινδύνου μόλυνσης οδήγησαν σε αλλαγή των στρατηγικών θεραπείας - που είχαν συζητηθεί με τους ασθενείς εκ των προτέρων. Οι ασθενείς μεταφέρθηκαν σε άλλες κλινικές, οι χειρουργικές επεμβάσεις και τα ραντεβού για ακτινοθεραπεία αναβλήθηκαν και οι φαρμακευτικές θεραπείες άλλαξαν.

Σε αυτό προστέθηκε η επιβάρυνση από τους περιορισμούς επαφών. Για τα άτομα που έρχονται αντιμέτωπα με τη διάγνωση του καρκίνου, ένα αξιόπιστο κοινωνικό περιβάλλον - δηλαδή η επαφή με την οικογένεια και τους στενούς φίλους - είναι ιδιαίτερα σημαντικό. "Θέλαμε να μάθουμε σε ποιο βαθμό, εκτός από τις αλλαγές στην ιατρική περίθαλψη, η περιορισμένη κοινωνική αλληλεπίδραση κατά τη διάρκεια της πανδημίας οδήγησε σε κοινωνική απομόνωση, με αποτέλεσμα την αύξηση των καταθλιπτικών διαταραχών και του άγχους, του στρες που σχετίζεται με την ασθένεια και τους περιορισμούς στην ποιότητα ζωής που σχετίζεται με την υγεία", λέει ο επικεφαλής της μελέτης Volker Arndt.

Μαζί με την ομάδα εργασίας του, ο Arndt ξεκίνησε μια μελέτη σχετικά με τις ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις της πανδημίας στους ογκολογικούς ασθενείς. Η ομάδα ανέπτυξε ένα λεπτομερές ερωτηματολόγιο στο οποίο - εκτός από ερωτήσεις σχετικά με το άτομο και τον καρκίνο - καταγράφηκαν οι σχετιζόμενες με την πανδημία αλλαγές στη φροντίδα και τα συμπτώματα ψυχολογικού στρες (σύμφωνα με την κλίμακα νοσοκομειακού άγχους και κατάθλιψης, HADS).

Έρευνα σε περισσότερους από 2.000 καρκινοπαθείς

Με βάση το Μητρώο Καρκίνου της Βάδης-Βυρτεμβέργης, επικοινώνησαν αρκετές χιλιάδες άτομα, εκ των οποίων 2.391 επέστρεψαν συμπληρωμένο ερωτηματολόγιο. Οι ερωτηθέντες ήταν κατά μέσο όρο 65,5 ετών και έπασχαν από καρκίνο του πνεύμονα, του προστάτη, του μαστού ή του εντέρου ή λευχαιμία/λέμφωμα για τουλάχιστον 5 χρόνια.

Τα σημαντικότερα αποτελέσματα της μελέτης: Η πανδημία είχε σημαντικό αντίκτυπο στην ογκολογική περίθαλψη, η οποία αντιπροσώπευε σχετική ψυχολογική επιβάρυνση για τους πληγέντες.

Το ένα τρίτο των ασθενών που συμμετείχαν στην έρευνα παρουσίασε ενδείξεις κατάθλιψης ή αγχώδους διαταραχής.

Οι περιορισμοί στις επαφές και οι αλλαγές στην προγραμματισμένη θεραπεία βιώθηκαν ως ιδιαίτερα στρεσογόνοι.

Συνολικά, το 22% των ερωτηθέντων ανέφεραν ιατρική περίθαλψη που παρέκκλινε από το αρχικό σχέδιο, η οποία αφορούσε κυρίως τη μετεγχειρητική φροντίδα και την αποκατάσταση. Η ενεργητική θεραπεία τροποποιήθηκε για το 5,8% των ερωτηθέντων.

Πολύ σημαντικό: επαφή με γιατρό εμπιστοσύνης

Τέτοιες αλλαγές στην προγραμματισμένη διαδικασία σε συνδυασμό με τη συχνά μειωμένη επαφή με τους γιατρούς προκάλεσαν αβεβαιότητα σε πολλούς από τους ερωτηθέντες καρκινοπαθείς και αποτέλεσαν πρόσθετη επιβάρυνση για αυτούς. Αυτό επηρέασε ιδιαίτερα τους ασθενείς των οποίων η ενεργός θεραπεία του καρκίνου είχε αλλάξει. Σε αυτή την υποομάδα, το 50,5% είχε υποκλινικό άγχος και το 55,4% υποκλινική κατάθλιψη.

Οι ηλικιωμένοι (άνω των 60 ετών), οι γυναίκες, οι ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα και με ενεργό ή υποτροπιάζουσα νόσο στο παρηγορητικό στάδιο ήταν επίσης ιδιαίτερα ευάλωτοι. Η χαμηλή κοινωνικοοικονομική κατάσταση αποδείχθηκε επίσης παράγοντας κινδύνου για άγχος και κατάθλιψη.

Όπως αναμενόταν, η σταθερή επαφή μεταξύ των καρκινοπαθών και των συγγενών τους ήταν πολύ σημαντική για την ψυχολογική τους ευημερία. Και η συνεχής επικοινωνία μεταξύ των ασθενών και του γιατρού της εμπιστοσύνης τους έπαιξε επίσης πολύ σημαντικό ρόλο, τονίζει η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Daniela Doege.

Η καλή επαφή με τους γιατρούς ήταν προφανώς ικανή να αμβλύνει τις επιπτώσεις της πανδημίας. Η επαρκής πληροφόρηση, για παράδειγμα σχετικά με τις προγραμματισμένες αλλαγές στη θεραπεία, είναι πιθανό να έπαιξε εξίσου σημαντικό ρόλο με την αίσθηση ότι τους φρόντιζαν.

Όπως τονίζουν οι συγγραφείς της μελέτης, θα πρέπει πάντα να λαμβάνεται υπόψη η ψυχολογική ευπάθεια των καρκινοπαθών και η ανάγκη τους για αξιοπιστία.

Αυτό ισχύει ιδιαίτερα, αλλά όχι μόνο, σε δύσκολες περιόδους όπως η πανδημία. Μια εναλλακτική μορφή επικοινωνίας σε περιόδους που η προσωπική επαφή είναι περιορισμένη είναι η τηλεϊατρική υποστήριξη.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Περιεμμηνόπαυση: Ερωτήσεις που πρέπει να κάνετε στον γυναικολόγο σας
ECDC: Σημαντική αύξηση κρουσμάτων συγκυτιακού ιού - Ποιους απειλεί ο RSV
Διοικητές νοσοκομείων: Παράδοξα και αντιφάσεις ενός διαγωνισμού