20 σημάδια ότι είστε εργασιομανείς

Και την έβδομη ημέρα της εβδομάδας, (ακόμη και) ο Θεός αναπαύθηκε. Μόνο που η δική σας θρησκεία είναι η δουλειά σας, και σε αυτή δεν χωρούν ρεπό, ημέρες ξεκούρασης και διακοπές. Για τους εργασιομανείς ανάμεσά μας, πάντα θα υπάρχει ακόμη ένα email που πρέπει να απαντηθεί, ακόμη ένα σημαντικό τηλεφώνημα που πρέπει να γίνει, άλλη μία εκκρεμότητα που θα φέρει την επόμενη και ούτω καθεξής. Η εργασιομανία αποτελεί μορφή εξάρτησης και μπορεί να επηρεάσει σε σημαντικό βαθμό την ζωή σας.

Η εξάντληση, το συνεχές στρες και η υπερκόπωση, ακόμη κι όταν, πάνω στην φρενίτιδα της εργασίας, δεν το αντιλαμβάνεστε, βλάπτουν σοβαρά την υγεία και την ευτυχία σας. Αλλά για να την αντιμετωπίσετε, πρέπει πρώτα να την αναγνωρίσετε. Ξέρετε, λοιπόν, ότι είστε εργασιομανείς, αν τα παρακάτω βρίσκουν απόλυτη εφαρμογή στην καθημερινότητά σας:

Έχετε αναπτύξει σχέση εξάρτησης με την ατζέντα σας, σημειώνοντας υποχρεώσεις και πράγματα που πρέπει να κάνετε ακόμη και τα σαββατοκύριακα.
Η μεγαλύτερη χαρά που μπορείτε να φανταστείτε είναι ένα κομπλιμέντο από το αφεντικό σας.
Τις νύχτες δεν κοιμάστε, γιατί ανυπομονείτε ή ανησυχείτε για το επόμενο πρωί στη δουλειά.
Μάλιστα, όταν σας πιάνουν οι αϋπνίες σας, φροντίζετε να τις αξιοποιήσετε δουλεύοντας και τα βράδια.
Όταν έχετε ρεπό ή λίγο χρόνο εκτός δουλειάς, δεν ξέρετε τι να τον κάνετε – σχεδόν «πελαγώνετε», καθώς συνειδητοποιείτε ότι η δουλειά έχει γίνει όλη σας η ζωή.
Αν μπορούσατε, θα κουβαλούσατε ένα βαρέλι καφέ στην πλάτη σας.
Είστε ο μόνος άνθρωπος στον περίγυρό σας που είναι ενθουσιασμένος τις Δευτέρες. Και δεν καταλαβαίνετε προς τι η αγαλλίαση των γύρω σας για τις Παρασκευές και τα σαββατοκύριακα – πιθανότατα επειδή εσείς δεν σταματάτε να δουλεύετε ούτε τότε.
Ανησυχείτε όταν δεν λαμβάνετε πολλά emails και το κινητό σας δεν χτυπά συνεχώς.
Δεν κάνετε σχέδια για ταξίδια, για βόλτες με τους φίλους σας, για καφέ με παλιούς γνωστούς που συναντάτε στον δρόμο, γιατί «υπάρχουν πολλές εκκρεμότητες στο πρόγραμμα» αυτή τη στιγμή. Και κάθε στιγμή.
Κάθε φορά που παρουσιάζεται πιθανότητα για ρεπό ή διάλειμμα, σκέφτεστε – και το πιστεύετε – «και ποιος θα κάνει όλα αυτά τα πράγματα που πρέπει να γίνουν;». Και μένετε στο γραφείο.
Αυτό συνεπάγεται πως αρνείστε να κατανείμετε αρμοδιότητες και δουλειά στους υπόλοιπους συναδέλφους σας – θέλετε να τα κάνετε όλα μόνοι σας, γιατί «μόνο έτσι θα γίνουν σωστά».
Είστε από τους πρώτους που φθάνουν στο γραφείο το πρωί και από τους τελευταίους που φεύγουν το βράδυ.
Δεν σκέφτεστε καν να μην δουλέψετε ακόμη κι όταν είστε άρρωστοι. Μάλιστα, αρνείστε να παραδεχθείτε ότι είστε άρρωστοι.
«Κρύβετε» την δουλειά από τα κοντινά σας πρόσωπα. Προφανώς, οι δικοί σας άνθρωποι έχουν αγανακτήσει με την συνεχή σας ενασχόληση με την δουλειά, γι’ αυτό και φροντίζετε να δουλεύετε στο σπίτι, αλλά κρυφά – μόλις κοιμηθεί ο/η σύντροφός σας, πηγαίνετε στις μύτες των ποδιών προς τον υπολογιστή και όταν ετοιμάζεστε για μια εκδρομή, χώνετε στα κρυφά χαρτιά στη βαλίτσα.
Δεν λέτε ποτέ «όχι» στον προϊστάμενό σας – και ποτέ «ναι» στους φίλους σας.
Δεν είστε πια αυθόρμητοι με την οικογένειά σας. Και κυρίως με τα παιδιά σας, τα οποία αποτελούν πια για εσάς φασαρία που σας εμποδίζει να δουλέψετε στο σπίτι - την ίδια στιγμή χάνετε σημαντικές στιγμές της ζωής τους και της ανάπτυξης της προσωπικότητάς τους, αγνοείτε τα προβλήματά τους και γίνεστε εκείνοι που κάποια στιγμή θα αναρωτηθούν ένοχα «μήπως δεν ήμουν καλός γονιός;».
Κάθε συζήτηση, οποιασδήποτε θεματικής, την συσχετίζετε κατά κάποιο τρόπο με τη δουλειά σας, καθώς μόνο σε αυτή βρίσκετε αξιόλογα σημεία αναφοράς.
Το κινητό δεν κλείνει ποτέ, ακόμη και τη νύχτα. Για την ακρίβεια, παραείστε… διαθέσιμοι – δεν έχετε βάλει όρια στους προϊσταμένους ή υφισταμένους σας, παρακινώντας τους να σας ενοχλούν οποιαδήποτε στιγμή χρειαστούν κάτι. Και φυσικά, φροντίζετε να μην ξεμείνετε ποτέ από megabytes, καθώς έχετε αναπτύξει ερωτική σχέση με το smartphone σας.
Κάθε Σεπτέμβριο, την ώρα που οι υπόλοιποι συνάδελφοι παραπονιούνται ότι δεν τους έμεινε ούτε μία ημέρα άδειας, εσείς υπολογίζετε πως σας περισσεύουν μια… αρμαθιά εβδομάδες, αφού έχετε μήνες έως χρόνια να τις αξιοποιήσετε.
Δεν παραδέχεστε ότι είστε εργασιομανείς. Είστε σε άρνηση, γι’ αυτό και δεν νιώθετε τύψεις που παραμελείτε τον εαυτό σας και τους δικούς σας: «Προηγείται προφανώς η δουλειά. Δεν φταίτε εσείς, απλώς δεν μπορείτε να κάνετε αλλιώς».