Κατά τη διάρκεια του 39ου Πανελληνίου Συνεδρίου Ενδοκρινολογίας και Μεταβολισμού θα γινει παρουσίαση νέων θεραπευτικών μέσων για την αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης και του σακχαρώδη διαβήτη, ενώ θα πραγματοποιηθεί και λεπτομερής παρουσίαση των δυνατοτήτων αντιμετώπισης της νοσογόνου παχυσαρκίας, συμπεριλαμβανομένωνκαι των χειρουργικών επεμβάσεων, και την ιδιαίτερη σημασία της διαρκούς παρακολούθησης από τον θεράποντα Ενδοκρινολόγο,ο οποίος και είναι υπεύθυνος να συστήσει την ενδεδειγμένη για κάθε ξεχωριστό και ιδιαίτερο ασθενή θεραπεία.

Επίσης, σε ξεχωριστή συνεδρία, θα συζητηθεί το πρόβλημα της ανδρικής υπογονιμότητας.

Ο σακχαρώδης διαβήτης (Σ.Δ.), νόσημα με βαριές επιπλοκές, αποτελεί μείζον πρόβλημα δημόσιας υγείας διεθνώς, αφού για την αύξηση της συχνότητας του ευθύνονται ο τρόπος ζωής και διατροφής των αναπτυγμένων χωρών.

Η παχυσαρκία, ξεχωριστό νόσημα, αλλά και ένας από τους βασικότερους προδιαθεσικούς παράγοντες εμφάνισης του Σ.Δ., αποτελεί παγκόσμια επιδημία, καθώς, σύμφωνα με διεθνή επιστημονικά δεδομένα, περισσότεροι από ένα δισεκατομμύριο ενήλικες είναι υπέρβαροι και 300 εκατομμύρια είναι παχύσαρκοι. Το μέγεθος του προβλήματος φαίνεται να γιγαντώνεται, όπως αποκαλύπτουν πρόσφατες επιδημιολογικές μελέτες, οι οποίες προβλέπουν ότι τα επόμενα 50 χρόνια το υπολογιζόμενο προσδόκιμο επιβίωσης αναμένεται να μειωθεί αισθητά λόγω της παχυσαρκίας.

Οι διαταραχές του οστικού μεταβολισμού και ιδιαίτερα η εμφάνιση οστεοπόρωσης φαίνεται να προκαλούνται από πολλούς από τους παράγοντες κινδύνου εμφάνισης επιπλοκών που σχετίζονται με το Σ.Δ. και την παχυσαρκία, όπως η κακή διατροφή, το κάπνισμα, το αλκοόλ και η ελλιπής σωματική άσκηση, πάντα βέβαια σε συνδυασμό με τη χαμηλή πρόσληψη ασβεστίου (χαμηλή κατανάλωση γαλακτοκομικών στη σύγχρονη διατροφή), και την έλλειψη βιταμίνης D (πολύ συχνή στη χώρα μας, παρά την ηλιοφάνεια). Πρέπει να σημειωθεί πως η απώλεια οστικής πυκνότητας (βασικός δείκτης οστικής υγείας) συμβαίνει προοδευτικά και σιωπηλά, ενώ συχνότατα το πρώτο σύμπτωμα οστεοπόρωσης είναι ένα οστεοπορωτικό κάταγμα.

Οι διαταραχές της αναπαραγωγικής ικανότητας των ανδρών, αποτελούν την αποκλειστική αιτία υπογονιμότητας του ζευγαριού σε ποσοστό περίπου 45 τοις εκατό, ενώ σε ένα επιπλέον ποσοστό 26 τοις εκατό συμβάλλουν στη συνολική υπογονιμότητα του ζευγαριού. Ωστόσο, η ευρεία χρήση των μεθόδων της υποστηριζόμενης αναπαραγωγής δίνει σήμερα, σε μεγάλο ποσοστό, τη δυνατότητα επιτυχούς λύσης του προβλήματος.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Περιεμμηνόπαυση: Ερωτήσεις που πρέπει να κάνετε στον γυναικολόγο σας
ECDC: Σημαντική αύξηση κρουσμάτων συγκυτιακού ιού - Ποιους απειλεί ο RSV
Διοικητές νοσοκομείων: Παράδοξα και αντιφάσεις ενός διαγωνισμού