Χρόνια πάθηση και προβλήματα

To πρόβλημα με τις χρόνιες παθήσεις είναι εφενός η διάρκειά τους και αφετέρου η αγωνία που τις συνοδεύει. Αν η ασθένεια είναι σε ύφεση αυτό δεν θα πρέπει να μας κάνει να εφησυχάζουμε για τον απλούστατο λόγο ότι εφόσον δεν έχει υπάρξει οριστική αποθεραπεία, δεν μπορούμε να ξέρουμε πότε και με ποιο τρόπο θα εκδηλωθεί εκ νέου. Βέβαια αυτό μπορεί να δημιουργήσει ακόμη και έμμονες ιδέες, όμως αυτό ακριβώς είναι που θα πρέπει να αποφύγουμε.

Το λέω αυτό γιατί δεν είναι και λίγοι αυτοί που ζουν ”κρεμασμένοι” από την πορεία της ασθένειάς τους χωρίς να ενεργούν καταλυτικά για το ξεπέρασμά της τουλάχιστον από ψυχολογικής πλευράς. Παρακολούθηση λοιπόν χρειάζεται και όχι υπερβολές.

Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι η ασθένεια - ειδικά η χρόνια - εκδηλώνεται εκεί που ο οργανισμός είναι ευάλωτος. Αν αυτό έχει να κάνει με την αδύναμη ψυχολογία, καιρός είναι να κάνουμε το αποφασιστικό άλμα για την ανατροπή των μέχρι τώρα δεδομένων. Αν αφορά την σωματική κόπωση, ας πάρουμε τα μέτρα μας για να δώσουμε άλλη πνοή στον εαυτό μας.