Η συγκέντρωση δυνάμεων για την αντιμετώπιση δυσκολιών

Ποτέ δεν έχουμε χρησιμοποιήσει - και ούτε πρόκειται - το 100 τοις εκατό των δυνάμεων μας. Συνήθως στην κάθε δυσκολία αντιδρούμε μάλλον συνηθισμένα και προβλέψιμα, στην αρχή με πανικό, έπειτα με θυμό, και τέλος με συμβιβασμό και αποδοχή, όπως αναφέρουν και οι ψυχολόγοι. Την δύναμή μας όμως, αυτόν τον απίστευτα πλούσιο εσωτερικό μας κόσμο όχι απλά παραμελούμε, αλλά θεωρούμε ότι δεν μπορεί να μας προσφέρει παραπάνω.

Εκεί όμως είναι η λύση. Δεν είμαστε ποτέ ο εαυτός μας, δεν ενεργοποιούμε τα αντανακλαστικά μας για να αντιμετωπίσουμε τις δύσκολες καταστάσεις. Πολλοί από τους ασθενείς το πετυχαίνουν, ενίοτε όμως προσπαθώντας να αποφύγουν τοξικούς ανθρώπους ή νοσηρές καταστάσεις και μόνο. Το να αποφεύγω όμως δεν είναι το ίδιο με το να αντιμετωπίζω στα ίσα τις καταστάσεις.

Ο άνθρωπος έχει απεριόριστες δυνατότητες. Όχι μόνο να βλέπει την άλλη μέρα με αισιοδοξία και την πορεία της ασθένειας θετικά, αλλά να αισθάνεται ότι η κάθε στιγμή είναι και μια ευκαιρία - πρόκληση για την αποκάλυψη των δυνάμεων του. Ο καλύτερος αυτοπροσδιορισμός είναι ο εαυτός μας σε ετοιμότητα και εγρήγορση.