Άγχος μετά το lockdown: Πώς να το αντιμετωπίσουμε

Δεν είναι καθόλου περίεργο να σκεφτόμαστε την επιστροφή στην "κανονικότητα" που προσμέναμε τόσο καιρό, και να μας πιάνει ένα άγχος. Και υπάρχουν πολλοί λόγοι για να αγχωνόμαστε. Αρχικά, η ίδια η έννοια της κανονικότητας έχει χάσει κάθε νόημα πια. Έπειτα, υπάρχουν μερικά πολύ πρακτικά προβλήματα που θα προκύψουν: Για παράδειγμα, δεν είναι κάπως λογικό να νιώθουμε ακόμα λίγο περίεργα να μπούμε σε ένα γεμάτο λεωφορείο;

Ας αναλύσουμε λίγο γιατί συμβαίνει αυτό το ανεξήγητο άγχος - ενώ θα έπρεπε να ανυπομονούμε να βγούμε έξω. Και μετά ας αναλύσουμε πώς μπορούμε να το ξεπεράσουμε. Επειδή, αλήθεια, αρκετά καθίσαμε μέσα.

Αρχικά, τι συμβαίνει;

Ανησυχούμε για το μέλλον

Ακόμα κι αν έχουμε κάνει εμβόλιο, ακόμα κι αν βλέπουμε μέρα με την μέρα τα νούμερα να μειώνονται, υπάρχουν πολλές ανησυχίες για το μέλλον. Η πανδημία δεν έχει τελειώσει, και ανάλογα του πόσο θέλουμε να "σκάψουμε", διάφορα σκοτεινά σενάρια μπορεί να παραμονεύουν στον ορίζοντα. Το θέμα είναι να ξεχωρίζουμε ποια σενάρια είναι αβάσιμα. Υπάρχει μια λεπτή γραμμή που χωρίζει τη ρεαλιστική ανησυχία από την υπερβολή, και ίσως να ήρθε ο καιρός να ζητήσουμε βοήθεια.

Έχουμε καταστρέψει τον ύπνο μας

Παρά το γεγονός (ή μάλλον εξαιτίας του) ότι ήμασταν κλεισμένοι στο σπίτι, πολλοί όχι μόνο δεν κατάφεραν να φτιάξουν το πρόγραμμα του ύπνου τους, αλλά το χάλασαν ακόμα περισσότερο. Και για αυτούς τους ανθρώπους, η ιδέα της επιστροφής στην κανονικότητα φαντάζει περίεργη, επειδή τα ωράρια του οργανισμού έχουν αποσυντονιστεί εντελώς.

Δεν θέλουμε να δούμε κανέναν

Κάποιοι άνθρωποι δεν μπορούσαν να περιμένουν να τελειώσει η καραντίνα, για να δουν ξανά κόσμο. Για την ακρίβεια, θα πούμε ότι αυτή είναι μια καθολική ανάγκη. Δεν εκφράζεται, όμως, με τον ίδιο τρόπο. Και για κάποιους ανθρώπους, η καραντίνα έβγαλε από μέσα τους την πιο μισάνθρωπη εκδοχή του εαυτού τους: η επικοινωνία με ανθρώπους μπορεί να το γιατρέψει αυτό, αλλά είναι κάπως δύσκολο αν ο εαυτός μας λέει "Δεν έχω όρεξη να μιλήσω με κανέναν".

Κρίσεις άγχους

Σε ιδιαίτερα έντονες περιπτώσεις, η σκέψη ότι θα πρέπει να βγούμε έξω και να επιστρέψουμε στο περιβάλλον εργασίας μας ή σε μέρη με πολύ κόσμο είναι ικανή να μας προκαλέσει κρίση άγχους. Σε αυτές τις περιπτώσεις θα ήταν καλό να μιλήσετε άμεσα με κάποιον ειδικό, που θα σας βοηθήσει να ξεπεράσετε τον φόβο σας.

Προσέχουμε σε υπερβολικό βαθμό

Από το να φοράμε δύο μάσκες μέχρι να απολυμαίνουμε τα χέρια μας κάθε δέκα λεπτά, η ανησυχία μας ότι όλος αυτός ο εφιάλτης εξακολουθεί να είναι το ίδιο τρομακτικός με λίγους μήνες πριν μπορεί να μας αναγκάσει να υιοθετήσουμε συμπεριφορές που είναι υπερβολικές και μας αγχώνουν περισσότερο.

Τι μπορούμε να κάνουμε για να το ξεπεράσουμε;

• Βάζουμε μικρούς και πραγματοποιήσιμους στόχους. Δεν χρειάζεται από τη μια μέρα στην άλλη να πάμε μέχρι την άκρη της πόλης. Μπορούμε να ξεπερνάμε (ή, καλύτερα, να επεκτείνουμε) τα όριά μας με μικρούς τρόπους καθημερινά.
• Μοιραζόμαστε τις ανησυχίες μας. Αν διαβάζετε αυτό το κείμενο και αισθάνεστε ότι είστε υπερβολικοί που τα σκέφτεστε αυτά, θα κάνουμε μια τρελή υπόθεση ότι έτσι νιώθει κι ένα μεγάλο ποσοστό των φίλων σας. Μιλήστε μαζί τους και θα νιώσετε καλύτερα. Είτε θα νιώσετε λιγότερο μόνοι, είτε θα σας βοηθήσουν να βρείτε λίγη κρυμμένη αισιοδοξία μέσα σας. Ιδανικά, μπορείτε να τα πείτε όλα αυτά πίνοντας έναν καφέ, σε εξωτερικό χώρο, χωρίς πολύ κόσμο τριγύρω.
• Προφανώς, από την στιγμή που έχετε εμβολιαστεί, πρέπει να παραδεχτείτε και στον εαυτό σας ότι είστε αρκετά προστατευμένοι από τον ιό. Μπορείτε σιγά-σιγά να μετακινείστε πιο ελεύθερα. Και μην ξεχνάτε ότι, ακόμα κι αν διαβάζετε ειδήσεις σχετικά με επιπλοκές μετά τον εμβολιασμό, αυτές οι ιστορίες αποτελούν την εξαίρεση στον κανόνα. Τα εμβόλια, κατά βάση, είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά.