Ο πόνος και το άγχος θα πρέπει να αντιμετωπίζονται αμέσως μετά τη διάγνωση πολλαπλής σκλήρυνσης

Δυο έρευνες που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα από ερευνητές του UW Medicine, δείχνουν ότι οι γιατροί θα πρέπει να προσφέρουν μη φαρμακευτική βοήθεια για τον πόνο, την κόπωση, την κατάθλιψη ή το άγχος κατά τη διάγνωση ασθενών με πολλαπλή σκλήρυνση, παρά να περιμένουν.

Η πρώτη έρευνα στο  Multiple Sclerosis Journal, σημειώνει ότι κλινικά σημαντικά επίπεδα πόνου, κόπωσης και κατάθλιψης, καθώς και άγχος εμφανίζονταν συχνά σε ανθρώπους που μόλις έλαβαν διάγνωση. Τα ευρήματα επίσης δείχνουν ότι η κατάλληλη εξέταση είναι απαραίτητη για να διατηρηθεί η ποιότητα ζωής.

Tο μήνυμα είναι ότι αυτά τα συμπτώματα, πόνος, κόπωση, κατάθλιψη και άγχος είναι αρκετά συχνά, δήλωσε ο Kevin Alschuler.

Η έρευνα έδειξε ότι το  60% των ασθενών εμφάνισε κόπωση, το 50% πόνο και το 47% κατάθλιψη, ενώ το 39% άγχος, τον πρώτο χρόνο της διάγνωσης. Οπως είπε, πρέπει να αντιμετωπιστεί αυτό άμεσα παρά σε 5-10 χρόνια.

Η παραπάνω έρευνα καθώς και δεύτερη που δημοσιεύτηκε στο  Journal of Neurology, παρακολούθησαν την ίδια ομάδα ασθενών-σε μεγάλο βαθμό λευκούς και γυναίκες- τον πρώτο χρόνο μετά τη διάγνωση. Οι ασθενείς που παρακολουθήθηκαν ήταν 230.

Η δεύτερη έρευνα εστίασε στην ποιότητα ζωής ασθενών αμέσως μετά, στους 2,3,6,9 μήνες και ένα χρόνο μετά τη διάγνωση.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι κατά μέσον όρο η ποιότητα ζωής ήταν σε μεγάλο βαθμό σταθερή κατά τη διάρκεια του έτους.

Ο Alschuler, δήλωσε ότι ασθενείς που διαγνώστηκαν πρόσφατα έχουν να αντιμετωπίσουν τη συναισθηματική επίπτωση, καθώς και πολλές εξετάσεις και την απόφαση για την αγωγή.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι κατά μέσον όρο, αν οι ασθενείς είχαν καλή εικόνα στη διάγνωση είχαν την τάση να μένουν έτσι τον πρώτο χρόνο. Το ίδιο και αν πάλευαν.

Οι ερευνητές σημειώνουν ότι με έλεγχο των συμπτωμάτων από τους ασθενείς και συμπεριφορική θεραπεία βοηθούν τους ασθενείς να ενδυναμώσουν με ικανότητες αντιμετώπισης- ιδιαίτερα στις περιοχές της κόπωσης και του πόνου.

Τους διδάσκουν πώς να χρησιμοποιούν στρατηγικές, όπως χαλάρωση ή διαλογισμό, και τι ρυθμό να έχουν ώστε να μειώνουν την κούρασή τους και να ελέγχουν καλύτερα το στρες.

Ασθενείς που μαθαίνουν αυτές τις ικανότητες, συχνά βρίσκουν ότι ο πόνος και η κόπωση μειώνονται αλλά και ότι μπορούν να κάνουν περισσότερα από αυτά που είναι σημαντικά για αυτούς.

Πηγές:
Multiple Sclerosis Journal