Δρομοκαΐτειο: Ζητούν από τρεις νοσηλεύτριες 210.000 ευρώ, που επιδικάστηκαν σε συγγενείς ασθενούς

Το ποσό των 210.000 ευρώ ζητείται από τρεις νοσηλεύτριες του "Δρομοκαΐτειου". Το ποσό είχε επιδικαστεί, έπειτα από προσφυγή των συγγενών ασθενούς, ο οποίος είχε χάσει τη ζωή του το 2001.

Σύμφωνα με την Ομοσπονδία εργαζομένων στα νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ), αύριο εκδικάζεται ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου, αίτηση του Επιτρόπου της Επικρατείας για καταλογισμό σε βάρος των τριών νοσηλευτριών του ποσού, το οποίο το νοσοκομείο είχε καταβάλει ως αποζημίωση σε συγγενείς νοσηλευομένου.

Όπως αναφέρει το προεδρείο της ΠΟΕΔΗΝ, οι τρεις εργαζόμενες αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να υποχρεωθούν να καταβάλουν χρήματα, τα οποία δεν έχουν ούτε και πρόκειται ποτέ να αποκτήσουν από την εργασία τους, πράγμα, που θα οδηγήσει αυτές και τις οικογένειες τους σε εξαθλίωση.

"Πρόκειται για εργαζόμενες, οι οποίες έχουν εργαστεί επί σειρά ετών, προσφέροντας τον καλύτερο εαυτό τους στην υπηρεσία τους, υπό συνθήκες ακραίας πίεσης, λόγω της έλλειψης προσωπικού και μέσων για την εκτέλεση της εργασίας τους", τονίζεται από την Ομοσπονδία.

Οι εργαζόμενοι σημειώνουν πως η εν λόγω υπόθεση μπορεί να αποτελέσει οδηγό για δεκάδες άλλες, στις οποίες το Δημόσιο ή τα Νοσοκομεία κλήθηκαν να καταβάλουν αποζημιώσεις. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μετακύλιση των ευθυνών στους εργαζόμενους, οι οποίοι δουλεύουν σε συνθήκες αυξημένης πίεσης, κόπωσης και εξάντλησης, με σημαντικές ελλείψεις προσωπικού και μέσων, υπερβαίνοντας τις δυνάμεις τους για το καλό της υπηρεσίας αλλά και του κοινωνικού συνόλου.

Το προσωπικό του "Δρομοκαΐτειου" πραγματοποιεί αύριο συγκέντρωση στο Ελεγκτικό Συνέδριο και η ΠΟΕΔΗΝ ζητεί τροποποίηση της σχετικής διάταξης του Υπαλληλικού Κώδικα (αρ.38), κατά τρόπο, ώστε να προβλέπεται, ότι το Δημόσιο μπορεί να στραφεί κατά των υπαλλήλων για αποζημιώσεις, που κατέβαλε, όταν αυτοί έχουν ενεργήσει με δόλο.

"Η διατήρηση της ίδιας δυνατότητας, σε περιπτώσεις, αμελείας στην ως άνω διάταξη, καταλείπει μεγάλο περιθώριο να οδηγηθούν εργαζόμενοι - χωρίς να φταίνε - στην απόλυτη εξαθλίωση, καθώς η διάκριση ανάμεσα σε βαριά και ελαφρά αμέλεια δεν είναι ευδιάκριτη", υπογραμμίζεται από την ΠΟΕΔΗΝ.

Δημ.Κ.