Ερευνητές του LMU εντόπισαν οδό σηματοδότησης μέσω της οπαίας η ασπιρίνη μπορεί να καταστέλλει τον καρκίνο στο παχύ έντερο.
Οι ουσίες που προλαμβάνουν τη νόσο αποτελούν επείγουσα ανάγκη. Η ασπιρίνη έχει φανεί ότι είναι ένας από τους πιο υποσχόμενους υποψήφιους για την πρόληψη του καρκίνου στο παχύ έντερο.
Μεταξύ άλλων ευρημάτων, έρευνες έχουν δείξει ότι όταν ασθενείς με καρδιαγγειακές νόσους λάμβαναν δόσεις ασπιρίνης αρκετά χρόνια, μειώθηκε ο κίνδυνός τους για καρκίνο στο παχύ έντερο.
Επίσης, η ασπιρίνη μπορεί να καταστείλει την εξέλιξη του καρκίνου στο παχύ έντερο.
Τώρα, ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον καθηγητή Heiko Hermeking, εξέτασε ποιοι μοριακοί μηχανισμοί μεσολαβούν σε αυτές τις επιδράσεις.
Όπως αναφέρουν στο Cell Death and Disease, η ασπιρίνη προκαλεί την παραγωγή δύο ογκοκατασταλτικών μορίων microRNA,
τα miR-34a και miR-34b/c.
Για να το πετύχει, προσκολλάται και ενεργοποιεί το ένζυμο AMPK, που με τη σειρά του μεταβάλλει τον μεταγραφικό παράγοντα NRF2 ώστε να εισχωρήσει στον κυτταρικό πυρήνα και να ενεργοποιήσει την έκφραση των γονιδίων miR-34.
Για να πετύχει η ενεργοποίηση, η ασπιρίνη επιπρόσθετα καταστέλλει το ογκογονιδιακό προϊόν c-MYC, το οποίο διαφορετικά αναστέλλει τον NRF2.
Γενικά, τα αποτελέσματα δείχνουν ότι τα γονίδια miR-34 είναι αναγκαία για τη μεσολάβηση της ανασταλτικής δράσης της ασπιρίνης στα καρκινικά κύτταρα του παχέος εντέρου.
Η ασπιρίνη επομένως δεν μπορεί να εμποδίσει τη μετανάστευση, εισβολή και μετάσταση στα καρκινικά κύτταρα με έλλειψη miR-34.
Ηδη ήταν γνωστό ότι τα γονίδια miR-34 προκαλούνται από τον μεταγραφικό παράγοντα p53 και ρυθμίζουν την επίδρασή του.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η ενεργοποίηση των γονιδίωνν miR-34 από την ασπιρίνη λαμβάνει χώρα ανεξάρτητα από την οδό σηματοδότησης p53.
Αυτό είναι σημαντικό, επειδή το γονίδιο που κωδικοποιεί την p53 είναι το πιο συχνά αδρανοποιημένο ογκοκατασταλτικό γονίδιο στον καρκίνο του παχέος εντέρου.
Πηγές:
Cell Death and Disease
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}