Aορτική βαλβίδα με καθετήρα έχει καλά αποτελέσματα σε νέους ασθενείς [μελέτη]

Η επεμβατική καρδιολογία, η οποία είναι λιγότερο επεμβατική από την καρδιοχειρουργική, κατακτά συνεχώς νέους τομείς εφαρμογής. Μια γερμανική μελέτη που παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της αμερικανικής ένωσης καρδιολόγων ACC έδειξε ότι η τοποθέτηση νέας αορτικής βαλβίδας με καρδιακό καθετηριασμό λειτουργεί πολύ καλά και σε νεαρά άτομα με χαμηλό έως μέτριο χειρουργικό κίνδυνο.

"Η στένωση της αορτής είναι μία από τις πιο συχνές βλάβες της καρδιακής βαλβίδας κατά την οποία η αορτική βαλβίδα της αριστερής κοιλίας εμποδίζει τη ροή του αίματος προς την αορτή λόγω στένωσης ή φλεγμονής". Αυτό αναφέρεται, μεταξύ άλλων, σε ανακοίνωση του Πανεπιστημιακού Ιατρικού Κέντρου Αμβούργου-Έπεντορφ. Η βλάβη της αορτικής βαλβίδας είναι εξαιρετικά επικίνδυνη και το ποσοστό θνησιμότητας υψηλό.

Στο παρελθόν, η μεγάλη καρδιοχειρουργική επέμβαση (χειρουργική αντικατάσταση αορτικής βαλβίδας - SAVR) για την τοποθέτηση τεχνητής αορτικής βαλβίδας με τη χρήση μηχανήματος καρδιάς-πνευμόνων, παραμονή στην εντατική κ.λπ. ήταν η μόνη αιτιολογικά αποτελεσματική και δυνητικά επιτυχής θεραπευτική επιλογή.

Ωστόσο, πολλοί ηλικιωμένοι κυρίως ασθενείς με υψηλό χειρουργικό κίνδυνο - για παράδειγμα λόγω άλλων συνοδών νοσημάτων - δεν ήταν επιλέξιμοι για κάτι τέτοιο. Η εισαγωγή της τεχνικής τοποθέτησης μιας νέας τεχνητής αορτικής βαλβίδας μέσω καρδιακού καθετηριασμού (διαδικασία TAVI) αποτέλεσε ένα αποφασιστικό βήμα προς τα εμπρός. Αυτό θα μπορούσε να σώσει τη ζωή πολλών πολύ ηλικιωμένων ανθρώπων.

Το ερώτημα παρέμενε ως προς το αν η επέμβαση TAVI είναι τουλάχιστον εξίσου καλή με τη χειρουργική αντικατάσταση αορτικής βαλβίδας σε άλλους ασθενείς που χρειάζονται "νέα" αορτική βαλβίδα. Ο Stefan Blankenberg από το Κέντρο Καρδιάς και Αγγείων του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Αμβούργου ξεκίνησε μια συγκριτική μελέτη πριν από μερικά χρόνια. Την περίοδο από τον Μάιο του 2017 έως τον Σεπτέμβριο του 2022, συνολικά 1.414 ασθενείς συμπεριλήφθηκαν στην ανεξάρτητη από τον κλάδο μελέτη σε 38 γερμανικά καρδιολογικά κέντρα. Η περίοδος παρατήρησης επρόκειτο να διαρκέσει πέντε χρόνια.

Οι ασθενείς που επιλέχθηκαν για τη μελέτη χωρίστηκαν τυχαιοποιημένα σε δύο ομάδες, στη μία έγινε αντικατάσταση αορτικής βαλβίδας με καθετήρα, στην άλλη χειρουργική αντικατάσταση βαλβίδας. Η μέση ηλικία ήταν τα 74 έτη, ενώ το 57% των συμμετεχόντων ήταν άνδρες. Οι διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων μελέτης έγιναν εμφανείς μετά από σύντομο χρονικό διάστημα.

"Μετά την ανάλυση των δεδομένων ενός έτους, μπορέσαμε να δείξουμε ότι η παρέμβαση με καθετήρα είναι ισοδύναμη με τη χειρουργική αντικατάσταση βαλβίδας. Για να το κάνουμε αυτό, διερευνήσαμε τη συνολική θνησιμότητα και τα εγκεφαλικά επεισόδια μετά την επέμβαση ως βασικά κριτήρια στις δύο ομάδες ασθενών.

Τα αποτελέσματα ήταν τόσο ξεκάθαρα που θα επηρεάσουν έντονα τη θεραπεία της στένωσης της αορτικής βαλβίδας στο μέλλον, ακόμη και σε νεότερους ασθενείς και σε ασθενείς με χαμηλό χειρουργικό κίνδυνο", δήλωσε ο Blankenberg, συνοψίζοντας τα αποτελέσματα της μελέτης.

Το "ισοδύναμο" φαίνεται να είναι ένας μάλλον επιφυλακτικός τρόπος διατύπωσης των λεπτομερών αποτελεσμάτων, τα οποία δημοσιεύθηκαν επίσης στο "New England Journal of Medicine", ταυτόχρονα με την παρουσίαση της μελέτης στο συνέδριο ACC στην Ατλάντα (6-8 Απριλίου) στην πολιτεία Τζόρτζια των ΗΠΑ.

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι "στους ασθενείς με θεραπεία με καθετήρα, το συνολικό ποσοστό θνησιμότητας και ο κίνδυνος να υποστούν εγκεφαλικό επεισόδιο ήταν κατά 47% χαμηλότερος ένα χρόνο μετά την επέμβαση από ό,τι στους ασθενείς με χειρουργική αντικατάσταση της αορτικής βαλβίδας", ανέφερε στην ανακοίνωσή του το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Αμβούργου.

Επομένως, οι επεμβατικές διαδικασίες TAVI αποτελούν εξίσου μια καλή θεραπευτική επιλογή για άτομα με στένωση αορτικής βαλβίδας με μέτριο έως χαμηλό χειρουργικό κίνδυνο.

Αυτό έχει επίσης ιδιαίτερα ευνοϊκή επίδραση στους πάσχοντες: Οι επεμβάσεις TAVI χωρίς "μεγάλη τομή" είναι φυσικά πολύ λιγότερο επιβαρυντικές. Δεν υπάρχουν χειρουργικές πληγές και σημάδια. Οι θεραπευόμενοι μπορούν να φύγουν από το νοσοκομείο πιο γρήγορα και παρουσίασαν καλύτερη συνολική ποιότητα ζωής στη μελέτη.

Η στένωση της αορτικής βαλβίδας γίνεται όλο και πιο συχνή. Με την πρόοδο της ηλικίας, οι εκφυλιστικές αλλαγές στους θύλακες της αορτικής βαλβίδας μπορεί να οδηγήσουν σε στένωση.

Εάν οι βαλβίδες δεν μπορούν πλέον να ανοίγουν και να κλείνουν σωστά, ο καρδιακός μυς πρέπει να ασκήσει μεγαλύτερη δύναμη για να αντλήσει αίμα στο κυκλοφορικό σύστημα.

Πιθανές συνέπειες είναι οι αλλαγές στους μύες της αριστερής κοιλίας και η μείωση της καρδιακής παροχής. Εάν η καρδιακή ανεπάρκεια εμφανιστεί με αυτόν τον τρόπο, το προσδόκιμο ζωής των πασχόντων μειώνεται σε περίπου δύο χρόνια.