Μ. Εβδομάδα και Πάσχα: Οι διατροφικές ιδιαιτερότητες ανθρώπων με διαβήτη

Τη Μεγάλη Εβδομάδα, είθισται πολλοί άνθρωποι να ακολουθούν μια διατροφική πρακτική που περιλαμβάνει τη νηστεία, μέχρι και το Μεγάλο Σάββατο που θα τη «σπάσουν» και θα υποδεχτούν το Πάσχα με τις πατροπαράδοτες διατροφικές επιλογές. Τι γίνεται όμως με τους διαβητικούς, πώς μπορούν να συμμετάσχουν στο κλίμα των ημερών αυτών, χωρίς να βλάψουν τον εαυτό τους και τη θεραπεία τους;

Στο παραπάνω ερώτημα απαντούν οι κ.κ. Ανδρέας Μελιδώνης Διευθυντής του Διαβητολογικού Κέντρου και Κάρολος  Παπαλαζάρου Κλινικός Διατροφολόγος-Διαιτολόγος στο θεραπευτήριο Μετροπόλιταν Hospital αμφότεροι.

Νηστεία

Η νηστεία κατά τις ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδας από διατροφική άποψη θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ένα νόμισμα με δυο όψεις.

Από τη μια πλευρά αποτελεί μια καλή ευκαιρία για αποτοξίνωση από τρόφιμα ζωικής προέλευσης, από την άλλη όμως αποτελεί αιτία για κατανάλωση μεγαλύτερης ποσότητας αμυλούχων τροφίμων (ζυμαρικά, πατάτες, ψωμί κτλ.).

Γι' αυτό το λόγο ένα άτομο με διαβήτη πρέπει να είναι περισσότερο προσεκτικό.

Συγκεκριμένα, κατά την περίοδο της νηστείας το διαβητικό άτομο θα πρέπει:

• Να συνεχίσει να μετράει την ποσότητα των αμυλούχων τροφίμων στα γεύματά του, αποφεύγοντας να τα κάνει το κυρίως πιάτο του. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα πρέπει να αποφύγει να καταναλώσει ένα μεγάλο πιάτο γαριδομακαρονάδα αλλά ότι θα μπορούσε να φάει γαρίδες ψητές με ένα φλιτζάνι πατατοσαλάτα ή χταπόδι με ένα φλιτζάνι μακαρονάκι κοφτό. Επίσης θα ήταν προτιμότερο να καταναλώσει μια μερίδα μη αμυλούχων λαχανικών όπως είναι οι αγκινάρες αντί για μια μερίδα αμυλούχων λαχανικών όπως είναι ο αρακάς
• Να στραφεί σε εναλλακτικές πηγές πρωτεΐνης όπως είναι τα όσπρια, τα λαχανικά όπως τα μανιτάρια αλλά και κάποια υποκατάστατα γαλακτοκομικών προϊόντων όπως το γάλα και το γιαούρτι σόγιας. Τα θαλασσινά όπως το καλαμάρι η σουπιά, οι γαρίδες κτλ., αποτελούν καλές πηγές πρωτεΐνης αλλά θα πρέπει να αποφεύγονται σε μεγάλες ποσότητες, κυρίως λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε χοληστερόλη.
• Να μην παραλείπει τις μετρήσεις σακχάρου. Τις ημέρες αυτές είναι πιθανόν να διαταραχθεί η καθημερινότητα ως προς το ωράριο των γευμάτων ή τη σωματική άσκηση, κάτι που θα μπορούσε να επηρεάσει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και να οδηγήσει σε επεισόδια υπεργλυκαιμίας ή υπογλυκαιμίας.
• Να μην ξεχνάει τα ενδιάμεσα γεύματα. Το δεκατιανό και το απογευματινό σνακ συμβάλλουν στη ρύθμιση των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα. Μια μερίδα φρούτου είναι η καλύτερη επιλογή για σνακ.

Πασχαλινό τραπέζι

Ένα άτομο με διαβήτη, για να επιτύχει μια καλύτερη πορεία της νόσου του, έχει μάθει να ζει με κάποιους μικρούς διατροφικούς περιορισμούς και να ακολουθεί ένα συγκεκριμένο διατροφικό πλάνο στο πλαίσιο της μεσογειακής διατροφής.

Ένα διατροφικά πιο «ελεύθερο» πασχαλινό τραπέζι, που πραγματοποιείται μια φορά τον χρόνο δεν θα επηρεάσει όλη αυτή την προσπάθεια.

Επομένως, αν δεν υπάρχουν συννοσηρότητες όπως χρόνια νεφρική ανεπάρκεια ή υπερουριχαιμία, μπορεί να καταναλώσει ό,τι υπάρχει στο τραπέζι και τον ευχαριστεί, αλλά χωρίς υπερβολές στις ποσότητες αμυλούχων τροφίμων (πίτες, πατάτες, ψωμί).

Μια καλή πρακτική για τα διαβητικά άτομα, ειδικά τη μέρα του Πάσχα, είναι να συνοδέψουν το κρέας που θα καταναλώσουν με άφθονη ποσότητα σαλάτας, γιατί οι φυτικές ίνες δεσμεύουν μέρος της χοληστερόλης των τροφών ενώ, παράλληλα, μειώνουν το γλυκαιμικό φορτίο του γεύματος οδηγώντας σε μια πιο ομαλή αύξηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα.

Όσον αφορά το αλκοόλ, επιτρέπονται 2 μονάδες αλκοόλης κατά τη διάρκεια του γεύματος, οι οποίες πρακτικά αντιστοιχούν περίπου σε 2 ποτήρια κρασί ή 2 κουτάκια μπύρα ή 2 σφηνάκια τσίπουρο.

Σε περίπτωση επιθυμίας για κάποιο γλυκό, αυτό θα ήταν προτιμότερο να καταναλωθεί προς το απόγευμα με κάποια χρονική διαφορά από το γεύμα. Ιδανικά, καλό θα είναι να προτιμηθεί κάποιο γλυκό με στέβια.

Τέλος, ένας καλός περίπατος μετά το τραπέζι μπορεί να συμβάλλει στην χώνευση, ενώ αν γίνεται συστηματικά βοηθάει και στην αποφυγή των επιπλέον κιλών.

Συμπερασματικά, η Μεγάλη Εβδομάδα και το Πάσχα που ακολουθεί μπορεί και πρέπει να αποτελέσει μια άσκηση πίστης, υπομονής και πλήρους συμμόρφωσης στις διατροφικές επιλογές που ωφελούν την υγεία.