Όλοι έχουμε ένα παιδί μέσα μας. Σε κάποιους ανθρώπους αυτό το παιδί μπορεί να είναι πολύ ικανοποιημένο από το πώς εξελίχθηκε η ζωή του. Σε άλλους ανθρώπους... όχι και τόσο. Η αλήθεια είναι όμως πως οι περισσότεροι από εμάς έχουμε ορισμένα παράπονα από την παιδική μας ηλικία, μικρά ή μεγάλα, και πως ενίοτε βρίσκουν τον τρόπο να τρυπώνουν στην ενήλικη ζωή μας. Αυτό μπορεί να είναι κάτι καλό ή κακό;
Ας το δούμε πιο αναλυτικά.
Αρχικά, όλες οι εμπειρίες μας ως παιδιά έχουν σχηματίσει το ποιοι είμαστε σήμερα. Μια ευτυχισμένη και ήρεμη παιδική ηλικία είναι πιο πιθανό να οδηγήσει σε πιο σταθερή ενηλικίωση, και το αντίστροφο. Η ζωή στο σπίτι όμως δεν είναι ο μόνος παράγοντας που μπορεί να αφήσει αυτόν τον μακροχρόνιο πόνο στην παιδική ψυχή: Η κοινωνία, τα μέσα, ανάλογα με το άτομο, οι “ριπές” θα μπορούσαν να έρχονται από οπουδήποτε.
Οτιδήποτε μπορεί να πάρει τη μορφή προβλήματος μεγαλώνοντας, όπως για παράδειγμα το να μεγαλώνει ένα παιδί σε ιδιαίτερα καταπιεστικό περιβάλλον, με γονείς που προσπαθούσαν να ελέγχουν ή επέβαλλαν συχνά τιμωρίες. Ένα πλαίσιο στο οποίο οι καλοί τρόποι έμπαιναν πάνω από όλα μπορεί να οδηγήσει ένα άτομο στο να μην ξέρει πώς να εκφράζει και να διαχειρίζεται συναισθήματα που είναι πιο άβολα.
Η φράση “θεραπεύω το εσωτερικό μου παιδί” είναι κάτι πολύ πιο πιθανό να έχετε δει σε κάποιο meme, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν είναι σοβαρό θέμα συζήτησης – με τον εαυτό σας ή με τον ψυχολόγο σας. Αν οι τρόποι διαχείρισης των “τραυμάτων” που σάς έχει αφήσει η παιδική σας ηλικία οδήγησε σε ανθυγιεινά μοτίβα συμπεριφοράς και σκέψης στην ενήλικη ζωή σας, αυτό είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να λυθεί για να ζείτε καλύτερα.
Ανάλογα με τα προσωπικά σας ερεθίσματα και τις προηγούμενες εμπειρίες σας, το εσωτερικό σας παιδί μπορεί να εκδηλωθεί με διαφορετικούς τρόπους, ιδιαίτερα αν είναι τραυματισμένο. Συχνά, υπάρχει κάποια σύνδεση μεταξύ των προτύπων συμπεριφοράς μας και των αντιδράσεών μας ως απάντηση στο πληγωμένο εσωτερικό μας παιδί. Μερικά από τα πιο κοινά σημάδια ότι υπάρχει πρόβλημα είναι:
Άλυτα συναισθήματα
Αρνητική αυτοομιλία και αυτοκριτική
Αισθήματα εγκατάλειψης ή απόρριψης
Χαμηλή αυτοεκτίμηση
Δυσκολία στον καθορισμό ορίων
Αυξημένα συναισθήματα ενοχής, ντροπής ή λύπης
Συχνές συγκρούσεις στις σχέσεις ή ανάγκη να αποφευχθούν εντελώς οι σχέσεις
Μη υγιείς μηχανισμοί αντιμετώπισης
Προσπαθείτε να ευχαριστειτε τους άλλους αγνοώντας τις ανάγκες σας
Διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD)
Προβλήματα εθισμού
Κατάθλιψη και άλλα προβλήματα ψυχικής υγείας.
Οι πληγές που κουβαλάμε από την παιδική μας ηλικία μπορούν να μας οδηγήσουν σε κατάθλιψη και άγχος, αλλά αυτό μπορεί να λειτουργήσει και αντίστροφα: Ένα επεισόδιο κατάθλιψης και άγχους να φέρει στην επιφάνεια σκέψεις γύρω από το παιδικό τραύμα, και κατά κάποιο τρόπο να βάλουμε μερικά από τα κομμάτια του παζλ στη θέση τους.
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}