Αγγειακή ιατρική για ηλικιωμένους: Μεγάλη προσοχή στο σύνδρομο ευπάθειας

Καθώς αυξάνεται το προσδόκιμο ζωής, αυξάνεται ταυτοχρόνως και ο αριθμός των επεμβάσεων σε άτομα προχωρημένης ηλικίας.

Οι αγγειοχειρουργοί έρχονται ιδιαίτερα συχνά σε δίλλημα και προβληματισμό σχετικά με την απόφαση του τρόπου αντιμετώπισης του κυκλοφορικού στα πόδια.

Είναι πολύ σημαντικό να προσδιορίζεται ο βαθμός αδυναμίας πριν από μια επέμβαση ώστε να μπορεί να βοηθήσει την προαγωγική αποκατάσταση, την ίδια στιγμή που η ποιότητα ζωής είναι ο πρωταρχικός στόχος της θεραπείας, εξηγεί ένας ειδικός από το Γερμανική Εταιρεία Αγγειοχειρουργικής και Αγγειακής Ιατρικής.

Οι κυκλοφορικές διαταραχές στα πόδια, οι οποίες οφείλονται σε ασβεστοποιημένες αρτηρίες εμφανίζονται πολύ συχνότερα στην τρίτη ηλικία. Ακόμη και σήμερα, περισσότεροι από το 20 % των ατόμων άνω των 80 ετών πάσχουν από περιφερική αρτηριακή αποφρακτική νόσο ('pAVK"), επίσης γνωστή στην καθομιλουμένη ως διαλείπουσα χωλότητα.

"Βλέπουμε έναν σταθερά αυξανόμενο αριθμό των ατόμων που πάσχουν σε αυτή την ηλικιακή ομάδα", αναφέρει ο Dr. Hartmut Görtz, MD, μέλος του Δ.Σ της DGG.

Εάν εμφανίζεται πόνος κατά την ανάπαυση τη νύχτα, ανοιχτές πληγές και τραύματα, ενδέχεται να υπάρχει ανάγκη για επεμβατική ή χειρουργική αποκατάσταση. Αλλά πώς πρέπει να προχωρήσει κανείς με αυτή την ηλικιακή ομάδα ασθενών; Πώς βρίσκει τη σωστή, την κατάλληλη θεραπεία;

Νέα ευρήματα στην αγγειοχειρουργική

"Στην αγγειοχειρουργική πραγματοποιείται επί του παρόντος μια αλλαγή στον τρόπο σκέψης", λέει ο Görtz.

Ο λόγος έγκειται στο εξής: Μελέτες αποδεικνύουν ομόφωνα ότι η αδυναμία μειώνει σημαντικά το προσδόκιμο ζωής μετά από αγγειακές επεμβάσεις ή ακρωτηριασμούς, μειώνει σημαντικά το προσδόκιμο ζωής μετά από αγγειοχειρουργικές επεμβάσεις.

Τα ευπαθή- αδύναμα άτομα εμφανίζουν συχνά και επιδείνωση της δραστηριότητες της καθημερινής ζωής (ADLs)  ως αποτέλεσμα των επεμβάσεων.

"Για παράδειγμα, δεν μπορούν πλέον να πίνουν ή να τρώνε ανεξάρτητα, να ελέγχουν τα ούρα τους, να χρησιμοποιούν την τουαλέτα, να κάνουν ντους ή
ή να ανεβαίνουν τις σκάλες", εξηγεί ο ειδικός της DGG.

"Ο τύπος της επέμβασης δεν έχει σημασία, δεν έχει καμία διαφορά αν είναι ελάχιστα επεμβατική ή ανοικτή χειρουργική επέμβαση. Η αδυναμία περιλαμβάνει καταστάσεις όπως η μυϊκή ατροφία μυϊκή ατροφία, περιορισμένη κινητικότητα, τάση για πτώση, ζάλη, γνωστικά ελλείμματα, υποσιτισμό, πολυφαρμακία, ημερήσια κόπωση και κατάθλιψη.

Στόχος της θεραπείας είναι η ανακούφιση από τον πόνο και η διατήρηση της ποιότητας ζωής. Ως αποτέλεσμα, οι αγγειοχειρουργοί επαναξιολογούν τους θεραπευτικούς στόχους για τους ηλικιωμένους.

"Ο στόχος πρέπει να είναι η ανακούφιση χωρίς να αναλαμβάνεται αδικαιολόγητα υψηλός κίνδυνος επιδείνωσης των ADLs", τονίζει ο Görtz.

"Η ποιότητα ζωής, ο βαθμός ανεξαρτησίας των ηλικιωμένων και το επίπεδο δραστηριότητάς τους στην καθημερινή ζωή θα πρέπει να διατηρούνται". 

"Αυτό μπορεί να σημαίνει την επαναδιάνοιξη ενός μικρού τμήματος του αγγείου για την ανακούφιση του πόνου, ή θεραπεία μόνο με φαρμακευτική αγωγή.

Είναι ζωτικής σημασίας ο προσδιορισμός του βαθμού αδυναμίας πριν από οποιαδήποτε επέμβαση με γηριατρική εξέταση και η αδυναμία να αντιμετωπίζετα εκ των προτέρων, εάν είναι δυνατόν. "Για μια αρχική αξιολόγηση, υπάρχουν κατάλληλα ερωτηματολόγια και τεστ που διαρκούν μόνο λίγα λεπτά", λέει ο Görtz.

Εάν υπάρχει υψηλός βαθμός ευπάθειας, ο χρόνος αναμονής  μέχρι τη χειρουργική επέμβαση θα πρέπει να χρησιμοποιείται για τη σταθεροποίηση της κατάστασης
ώστε να βελτιωθεί η κατάσταση του ασθενούς - για παράδειγμα μέσω της σωματικής άσκησης, της βελτιστοποίησης της διατροφής και της ψυχολογικής
ψυχολογικής υποστήριξης.

"Η φαρμακευτική αγωγή και η προφύλαξη από το παραλήρημα είναι επίσης χρήσιμες", καταλήγει ο ειδικός της DGG.