Ανακαλύφθηκε η αιτία που αγαπάμε το ψωμί και τα ζυμαρικά

Άνθρωποι που προσπαθούν να μειώσουν την πρόσληψη υδατανθράκων θα μπορούσαν να κατηγορήσουν το αρχαίο DNA που ακόμα περιέχεται στους ανθρώπους, έδειξε νέα έρευνα.

Οι άνθρωποι φέρουν πολλά αντίγραφα του γονιδίου AMY1, το οποίο βοηθά στη διάσπαση του αμύλου στο στόμα-πρώτο βήμα στην πέψη τροφών με υδατάνθρακες όπως το ψωμί και τα ζυμαρικά.

Ο διπλασιασμός του γονιδίου θα μπορούσε να έχει συμβεί περισσότερα από 800.000 χρόνια πριν, πολύ καιρό πριν την έλευση της γεωργίας και βοήθησε να σχηματιστεί η προσαρμογή του ανθρώπου σε τροφές με άμυλο.

Η αμυλάση είναι ένζυμο που διασπά το άμυλο σε γλυκόζη και δίνει στο ψωμί την ξεχωριστή γεύση του.

Ο Omer Gokcumen, του University of Buffalo, δήλωσε ότι η ιδέα είναι ότι όσο περισσότερα γονίδια αμυλάσης έχει κάποιος τόσο περισσότερη αμυλάση μπορεί να προάγει και τόσο περισσότερο άμυλο μπορεί να χωνεύει αποτελεσματικά.

Οι ερευνητές ανέλυσαν γενετικές πληροφορίες 68 αρχαίων σωμάτων περιλαμβανομένου ενός ανθρώπου που ζούσε 45.000 χρόνια πριν στη Σιβηρία.

Ανακάλυψαν ότι οι κυνηγοί- συλλέκτες έφεραν κατά μέσον όρο 4-8 αντίγραφα AMY1 στο γενετικό τους προφίλ, κάτι που υποδεικνύει ότι οι άνθρωποι ήδη είχαν προσαρμοστεί στο να τρώνε τροφές με άμυλο πριν αρχίσουν να καλλιεργούν τροφές όπως πατάτες και σιτάρι.

Διπλασιασμοί γονιδίων AMY1, επίσης ανακαλύφθηκαν σε αρχαίους προγόνους όπως Νεάντερταλ και Ντενίσοβαν, πρόσθεσαν οι ερευνητές.

Αυτό υποδεικνύει ότι το γονίδιο AMY1 ενδεχομένως μπορεί να είναι το πρώτο που διπλασιάστηκε περισσότερα από 800.000 χρόνια πριν οι άνθρωποι χωριστούν από τους Νεάντερταλ και πιο παλιά από ότι εκτιμάτο, δήλωσε ο Kwondo Kim, του Jackson Laboratory for Genomic Medicine.

Αυτοί οι αρχικοί διπλασιασμοί του γονιδίου AMY1 επέτρεψαν στους ανθρώπους να προσαρμόζονται σε άλλες διατροφές, καθώς η κατανάλωση αμύλου αυξήθηκε σημαντικά με την εμφάνιση νέων τεχνολογιών και τρόπου ζωής.

Καθώς οι άνθρωποι εξαπλώθηκαν στον πλανήτη, η ευελιξία του αριθμού των αντιγράφων AMY1 τους επέτρεπε να προσαρμόζονται σε νέες διατροφές με βάση το περιβάλλον γύρω τους.

Η περαιτέρω γεωργία άλλαξε το γενετικό προφίλ. Ευρωπαίοι αγρότες είχαν άνοδο του αριθμού των αντιγράφων AMY1  τα προηγούμενα 4.000 χρόνια, πιθανόν  καθοδηγούμενα από διατροφή πλούσια σε άμυλο.

Άνθρωποι με υψηλότερο αριθμό αντιγράφων AMY1 πιθανόν μπορούσαν να χωνέψουν το άμυλο πιο αποτελεσματικά και να έχουν περισσότερους απογόνους.

Οι απόγονοί τους τελικά είχαν καλύτερη επίδοση σε μακρύ εξελικτικό χρονικό πλαίσιο έναντι αυτών με χαμηλότερο αριθμό αντιγράφων πολλαπλασιάζοντας τον αριθμό των αντιγράφων AMY1.

Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο Science.

Οι ερευνητές δήλωσαν ότι η έρευνα θα μπορούσε να έχει πρακτικές συνέπειες για τον σύγχρονο άνθρωπο που εμφανίζει παχυσαρκία και διαβήτη τύπου 2.