Γονιδιακή υπογραφή RNA καθοδηγεί τη χημειοθεραπεία στον τριπλά αρνητικό καρκίνο του μαστού

Μια γενετική εξέταση που καθορίζει την έκφραση 5 μορίων RNA στον πρωτογενή όγκο επέτρεψε λιγότερο επιθετική χημειοθεραπεία σε ορισμένες ασθενείς σε μια μελέτη από την Κίνα, χωρίς να επιδεινώσει τα αποτελέσματα της θεραπείας.

Αυτό προκύπτει από τη δημοσίευση στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό "BMJ".

Η απουσία υποδοχέων οιστρογόνων, προγεστερόνης και HER2 περιορίζει τις θεραπευτικές επιλογές στον τριπλά αρνητικό καρκίνο του μαστού.

Στα αρχικά στάδια, η θεραπεία συνίσταται σε πρόωρο στάδιο μετά την αφαίρεση του πρωτοπαθούς όγκου και τυχόν ακτινοθεραπεία των προσβεβλημένων λεμφαδένων. Καθώς ορισμένοι τριπλά αρνητικοί όγκοι τείνουν να αναπτύσσονται επιθετικά, επιλέγεται συχνά η εντατική χημειοθεραπεία, η οποία συνδέεται με αυξημένη τοξικότητα.

Μια  ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Zhi-Ming Shao από το Πανεπιστήμιο Fudan στη Σαγκάη ανακάλυψε σε ανάλυση του μεταγραφώματος ότι μια υπογραφή σε 3 αγγελιοφόρα RNAs, τα οποία περιέχουν το σχέδιο για τις πρωτεΐνες, και σε 2 "μακρά μη κωδικοποιημένα RNAs", τα οποία ελέγχουν τη μεταγραφή άλλων γονιδίων, επιτρέπει τη διάκριση μεταξύ επιθετικών και λιγότερο επιθετικών τριπλά αρνητικών καρκινωμάτων του μαστού.

Η γονιδιακή υπογραφή χρησιμοποιήθηκε σε ανοικτή μελέτη για την καθοδήγηση της θεραπείας σε 504 ασθενείς με τριπλά αρνητικό καρκίνο του μαστού. Σε 336 ασθενείς, η γονιδιακή υπογραφή RNA υπέδειξε αυξημένο κίνδυνο επιθετικής ανάπτυξης.

Οι ασθενείς αυτές τυχαιοποιήθηκαν σε τυπική ή εντατική χημειοθεραπεία. Η τυπική περιελάμβανε 4 κύκλους επιρουβικίνης και κυκλοφωσφαμίδης, ακολουθούμενους από 4 κύκλους δοσεταξέλης. Η εντατική θεραπεία αποτελούνταν από 4 κύκλους δοσεταξέλης, επιρουβικίνης και κυκλοφωσφαμίδης, ακολουθούμενους από 4 κύκλους γεμσιταβίνης και σισπλατίνης.

Όπως αναφέρει ο Shao, η εντατική χημειοθεραπεία βελτίωσε το ποσοστό επιβίωσης χωρίς νόσο μετά από τρία χρόνια σε 90,9 % σε σύγκριση με 80,6 % με την τυπική θεραπεία.

Η αναλογία κινδύνου 0,51 ήταν σημαντική με διάστημα εμπιστοσύνης 95 % από 0,28 έως 0,95. Το ποσοστό συνολικής επιβίωσης 3 ετών ήταν επίσης υψηλότερο, 98,2 % έναντι 91,3 %.

Ωστόσο, η αναλογία κινδύνου 0,58 με διάστημα εμπιστοσύνης 95 % από 0,22 έως 1,54 δεν κατάφερε να φθάσει το επίπεδο σημαντικότητας. Ωστόσο, υπήρξαν μόνο 18 θάνατοι και στις δύο ομάδες.

Όπως αναμενόταν, η εντατική χημειοθεραπεία αύξησε τον αριθμό των αιματολογικών παρενεργειών βαθμού 3 ή 4, οι οποίες εμφανίστηκαν στο 64 % των ασθενών που έλαβαν εντατική χημειοθεραπεία σε σύγκριση με το 51 % που έλαβαν τυπική θεραπεία.

Σε μια τρίτη ομάδα, και οι 168 ασθενείς έλαβαν τυπική χημειοθεραπεία λόγω ευνοϊκής γονιδιακής υπογραφής.

Τα αποτελέσματα ήταν εξαιρετικά: το ποσοστό επιβίωσης χωρίς νόσο για 3 έτη ήταν 94,5 % και η συνολική επιβίωση 100 %. Συνεπώς, είναι αμφίβολο αν η επιθετική χημειοθεραπεία θα μπορούσε να βελτιώσει αυτά τα αποτελέσματα.

Η γονιδιακή υπογραφή θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να γλιτώσουν ορισμένοι ασθενείς με τριπλά αρνητικό καρκίνο του μαστού από την εντατική χημειοθεραπεία και τις σχετικές παρενέργειες.

Ωστόσο, δεν είναι σαφές πώς η εξέταση θα μπορούσε να ενσωματωθεί στις τρέχουσες θεραπευτικές στρατηγικές. Η συντάκτρια Sofia Mason από το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ επισημαίνει ότι η θεραπεία του τριπλά αρνητικού καρκίνου του μαστού έχει αλλάξει σημαντικά τα τελευταία χρόνια.

Οι καινοτομίες περιλαμβάνουν την ανοσοθεραπεία με την πεμπρολιζουμάμπη και τη νεοεπικουρική χημειοθεραπεία με σχήματα βασισμένα στην πλατίνα. Οι ασθενείς με μεταλλάξεις BRCA αντιμετωπίζονται όλο και περισσότερο με αναστολείς PARP.

Πηγές:
BMJ