Οι αθλητές και οι μουσικοί κάνουν προθέρμανση ή εξάσκηση λίγο πριν από μια παράσταση. Στην ιατρική, όπου οι επεμβάσεις μπορεί να έχουν συνέπειες που αλλάζουν τη ζωή του ασθενούς, μια τέτοια προθέρμανση ή προπόνηση «just-in-time» είναι σπάνια ή και ανήκουστο φαινόμενο.
Στην περίπτωση που οι άπειροι γιατροί και νοσηλευτές κοουτσάρονται λίγο πριν από μια επέμβαση, το ποσοστό επιτυχίας τους αυξάνεται και η ασφάλεια των ασθενών θα μπορούσε να βελτιωθεί.
Αυτό αναφέρει μια ομάδα εργασίας από το Νοσοκομείο Παίδων της Βοστώνης στο "British Medical Journal".
Για τη μελέτη, η ομάδα εργασίας με επικεφαλής τον Stephen Flynn επέλεξε να διασωληνώσει ένα βρέφος, δηλαδή να εισάγει έναν αναπνευστικό σωλήνα μέσω του στόματος στην τραχεία. Αυτό μπορεί να είναι ιδιαίτερα δύσκολο για τους αρχάριους, καθώς μπορεί να χρειαστούν αρκετές προσπάθειες για να εισαγάγουν σωστά τον σωλήνα.
Μπορεί δε να οδηγήσει σε επιπλοκές όπως υποξία, βραδυκαρδία και ακόμη και καρδιακή ανακοπή.
Στη μελέτη στο Νοσοκομείο Παίδων της Βοστώνης συμμετείχαν 153 ειδικευόμενοι, υπότροφοι ή φοιτητές νοσηλευτικής από 10 περιφερειακά εκπαιδευτικά προγράμματα, οι οποίοι συμπλήρωσαν ερωτηματολόγιο σχετικά με τις γνώσεις και την προηγούμενη εμπειρία τους στη διασωλήνωση βρεφών.
Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν τυχαία σε 2 ομάδες. Η ομάδα παρέμβασης έλαβε μια 10λεπτη εκπαιδευτική συνεδρία με έναν έμπειρο εκπαιδευτή αεραγωγών σε ένα εκπαιδευτικό ομοίωμα πριν από τις διασωληνώσεις.
Στην ομάδα ελέγχου, οι διασωληνώσεις πραγματοποιήθηκαν σύμφωνα με το σύνηθες πρότυπο, δηλαδή οι διασωληνωτές καθοδηγούνταν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας από παιδιατρικούς αναισθησιολόγους.
Κάθε συμμετέχων στην εκπαίδευση πραγματοποίησε έως και 5 διασωληνώσεις σε βρέφη. Αμέσως μετά από κάθε διασωλήνωση, οι εκπαιδευόμενοι συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο για τη μέτρηση του γνωστικού φόρτου εργασίας τους. Κατά τη διάρκεια της μελέτης πραγματοποιήθηκαν συνολικά 515 διασωληνώσεις (283 ελέγχου, 232 θεραπείας).
Η επιτυχία στην πρώτη προσπάθεια ήταν 91,4 % (212 από 232) στην ομάδα θεραπείας και 81,6 % (231 από 283) στην ομάδα ελέγχου.
Η ομάδα παρέμβασης συσχέτισε επίσης την εκπαίδευση just-in-time με σημαντικές βελτιώσεις στην ποιότητα της φροντίδας, όπως συντομότερο χρόνο για τη διασωλήνωση, καλύτερη ορατότητα του αεραγωγού κατά τη διάρκεια της διασωλήνωσης, λιγότερους ελιγμούς κατά την προσπάθεια τοποθέτησης του αναπνευστικού σωλήνα στον αεραγωγό και λιγότερες τεχνικές δυσκολίες.
Η εκπαίδευση just-in-time συνδέθηκε με σημαντικά χαμηλότερο γνωστικό φορτίο. Σύμφωνα με την ομάδα εργασίας, τα αποτελέσματα δείχνουν επίσης λιγότερες επιπλοκές μετά την εκπαίδευση. "Η εκπαίδευση Just-in-time θα μπορούσε γενικά να βελτιώσει την ποιότητα της φροντίδας κατά τη διάρκεια δύσκολων διαδικασιών", καταλήγει η ερευνητική ομάδα.
Η Justine Naylor από το Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας γράφει σε κύριο άρθρο στο περιοδικό ότι ο Flynn και οι συνάδελφοί του δεν βρήκαν εμφανείς ενδείξεις ότι η πρόσθετη εκπαίδευση διέκοπτε ή επιβράδυνε τη ροή εργασίας ή ήταν υπερβολικά αγχωτική για τους εκπαιδευτές.
Αυτή η μορφή καθοδήγησης θα μπορούσε όχι μόνο να τους αποτρέψει από το να κάνουν κακό, αλλά και από το να σπαταλήσουν χρόνο, σύμφωνα με τον Naylor.
Πηγές:
British Medical Journal
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}