Μπορεί η άσκηση να θωρακίζει τον οργανισμό αλλά πολλές φορές κρύβει κινδύνους. Τα προβλήματα αυτά τις περισσότερες φορές προκύπτουν είτε από άγνοια είτε από υπερβολή.
Σε κάθε περίπτωση, οι τραυματισμοί απειλούν όσους ασκούνται και για τον λόγο αυτό θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί και να αποφεύγουν τις υπερβολές.
Oι τραυματισμοί που παθαίνουν οι ασκούμενοι χωρίζονται σε δύο ευρείες κατηγορίες: στους οξείς (όπως ένα κάταγμα ή ένα διάστρεμμα) και στους τραυματισμούς λόγω υπέρχρησης, που εκδηλώνονται σταδιακά και είναι το επακόλουθο επαναλαμβανόμενων μικροτραυματισμών στους τένοντες, στα οστά και στις αρθρώσεις.
Στους τραυματισμούς λόγω υπέρχρησης περιλαμβάνονται ο αγκώνας του τενίστα (αλλιώς επικονδυλίτιδα), το γόνατο του δρομέα ή του άλτη, ο ώμος του κολυμβητή κ.ά. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι πολλοί από τους τραυματισμούς αυτούς μπορούν να αποφευχθούν. Πώς; Καταρχήν να μην αγνοούμε το σώμα μας. Όταν φθάσει στα όριά του μας προειδοποιεί. Και στην περίπτωση αυτή δεν ισχύει ότι «αν δεν πονέσεις, δεν θα ωφεληθείς». Ισχύει το ακριβώς αντίθετο : ‘’μόλις νιώσεις ενοχλήσεις βάλε φρένο...’’
Σημαντική είναι και η ένταση της άσκησης. Είναι λάθος να αυξάνετε την ένταση, τη διάρκεια ή γενικότερα τη δραστηριότητά σας για περισσότερο από 10% την εβδομάδα. Οι απότομες αλλαγές δεν παρέχουν στο σώμα επαρκή χρόνο για να αναρρώσει και να ανταποκριθεί στις νέες απαιτήσεις.
Τέλος, καλό είναι να ζητάτε τη βοήθεια ενός ειδικού στην Αθλητιατρική όταν πρόκειται να αρχίσετε ένα νέο πρόγραμμα άσκησης ή άθλημα. Ο ειδικός μπορεί επίσης να σας βοηθήσει να ξαναρχίσετε να γυμνάζεστε με ασφάλεια έπειτα από έναν τραυματισμό.
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}