Ζητείται συντονιστής...

Γράφει η Ευγενία Ηλιοπούλου,  πλαστικός χειρουργός ΚΑΤ- Κηφισιά

Το άρθρο αφιερώνεται σε όσους ασθενείς δεν έχουν βρει λύση στα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζουν καθημερινά.

Ο άνθρωπος (Hommo sapiens=άνθρωπος ο σωστός) είτε μας αρέσει είτε όχι ανήκει στην υπεροικογένεια των μεγάλων πιθήκων. Η ανεπτυγμένη διανοητική ικανότητά του, σε συνδυασμό με τη δίποδη όρθια στάση του, που του απελευθερώνει τα χέρια, τον καθιστούν ως το μόνο είδος ικανό να κάνει εκτεταμένη χρήση εργαλείων συγκριτικά με τα άλλα ζώα.

Οι πρώτοι ανατομικά σύγχρονοι άνθρωποι έζησαν στην Αφρική 200.000 χρόνια πριν. Διαφέρει από τα υπόλοιπα όντα, της τάξης του, λόγω της ικανότητάς του να παράγει έναρθρο λόγο και αφηρημένες σκέψεις. Έχει συνείδηση της δύναμης και της αυτοτέλειάς του και κατ’ επέκταση και των αποτελεσμάτων των πράξεων του.

Έχει επίσης τη δυνατότητα ηθικών κρίσεων του (ορθού-εσφαλμένου) των γύρω πραγμάτων και καταστάσεων. (Γ.Μπαμπινιώτης)

Αυτό που δύσκολα θα βρεις, στα βιβλία και στο Ιντερνέτ, είναι πόσο σύνθετη είναι η πραγματική φύση του υγιούς ανθρώπου και πόσο πολύ αλλάζει, όταν αρρωσταίνει. Ψυχικά, διανοητικά ή σωματικά. Υπάρχουν περιγραφές και αναφορές σε ασθένειες και σε περίφημους θεραπευτές με ελάχιστα στοιχεία για τη σχέση ασθενούς-ιατρού.

Ο άρρωστος δεν έχει μόνο ένα πρόβλημα υγείας αλλά πολλά συμπτώματα που οδηγούν σε μερικές διαγνώσεις. Όσο μεγαλώνει ηλικιακά ΄γεμίζει΄ τις βαλίτσες του με άλλα προβλήματα που δεν περιορίζονται σε μία ειδικότητα και πρέπει να επισκεφτεί πολλούς ιατρούς.

Αυτό συνεπάγεται οικονομικά έξοδα και ιδίως μεγαλύτερο χρόνο στα ιατρεία των νοσοκομείων. Η τελείως ιδιόρρυθμη σχέση ιατρού και αρρώστου έχει συναισθηματική φόρτιση. Ο άρρωστος βλέπει τον ιατρό μέσα από άλλο πρίσμα και από διαφορετική οπτική γωνία απ' ότι γενικά βλέπει το δάσκαλο, τον αρχιτέκτονα, το μηχανικό ή τον πιλότο αεροπλάνου.

Η σχέση με τον ιατρό είναι σχέση βαθύτερης εσωτερικής επικοινωνίας με πολλά στοιχεία ειλικρίνειας και απόλυτης εμπιστοσύνης. Σχέση με πολλές προεκτάσεις. Αφενός ο ασθενής δίνει όλες τις λεπτομέρειες της ασθένειάς του, επειδή θέλει να βρεθεί γρήγορη και αποτελεσματική θεραπεία.

Είναι εντάξει και ειλικρινής και εμπιστεύεται την υγεία του στα έμπειρα χέρια του επιστήμονα. Αφετέρου ο ιατρός θέλει να δώσει μία λύση αλλά αντικειμενικά περιορίζεται, σε ότι αφορά στις λύσεις, από τις γνώσεις της ειδικότητάς του, και φυσικά έχει και τη ματαιοδοξία του.

Έχει απομακρυνθεί, λόγω μεγάλου χρόνου που πέρασε, από τις γνώσεις της γενικής ιατρικής και δεν θέλει να το αναγνωρίσει δημοσίως.

Η ιατρική ασχολείται με την έρευνα και την εφαρμογή μεθόδων και τεχνικών για την πρόληψη, τη διάγνωση και τη θεραπεία των ασθενειών του ανθρώπου. Θεωρείται μια από τις αρχαιότερες των πρακτικών επιστημών. Ποιος θα πάρει την ευθύνη της ιεράρχησης των ιατρικών εξετάσεων και θεραπειών; Ποιός θα έχει την ολοκληρωμένη εικόνα του ασθενούς που αποτελείται από σύνολο παθολογικών καταστάσεων; Πολλοί συνάδελφοι, έχουν την τάση να περιορίσουν την πάθηση στα μέτρα ικανοτήτων τους.

Φταίει η εξειδίκευση της ιατρικής και η μονόπλευρη αντιμετώπιση;

Ζητούν πολλές εργαστηριακές εξετάσεις χωρίς να συμβουλευτούν άλλες ειδικότητες και τελικά δεν βγάζουν διάγνωση. Όταν το θέμα τελικά τους ξεπερνάει τον παραπέμπουν αλλού και ο ασθενής ταλαιπωρείται από ένα ιατρείο στο άλλο αντικρίζοντας ιατρούς που δεν συμφωνούν ανάμεσά τους σε ότι αφορά την ασθένειά του.

Λόγω ασυνεννοησίας, ανάμεσα στις ειδικότητες κάνει εξοντωτικές (οικονομικές και σωματικές) εξετάσεις και ακούει μονότονα την ίδια φράση: από εμένα δεν έχεις τίποτα! Αναποτελεσματικότητα, αλαζονεία και έπαρση, ενώ ο αδιάγνωστος ασθενής υποφέρει.

Το λαϊκό ρητό λέει ΄οι εξετάσεις ήταν πολύ καλές αλλά ο ασθενής πέθανε’.

Γελοιοποιείται η επιστήμη αφού δεν υπάρχει κάποιος που να ιεραρχήσει τις παθήσεις, να οδηγήσει τον ασθενή σε σωστές εξετάσεις και να τον παραπέμψει στην κατάλληλη ιατρική ειδικότητα. Κουρασμένοι από την ταλαιπωρία τους οι ασθενείς ζητάνε έναν συντονιστή ιατρό, δηλαδή κάποιον που να βλέπει τον ασθενή σαν σύνολο και όχι σαν ‘μερίδες’ ειδικοτήτων.

Να κατέχει γνώσεις κλασικής γενικής παθολογίας και να κάνει το triage. Να συλλέξει όλες τις πληροφορίες (ιστορικό ασθένειας, αντικειμενική και υποκειμενική συμπτωματολογία) και να ιεραρχήσει σωστά τις ιατρικές εξετάσεις στις οποίες θα υποβληθεί ο ασθενής για να βρεθεί επιτέλους μία σωστή και αποτελεσματική θεραπεία.