Δύο ηθικές; 'Αλλη διακηρύσσεται και άλλη χρησιμοποιείται;

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Αισθάνομαι έτοιμος να εργαστώ για το νέο Πειθαρχικό Συμβούλιο του ΙΣΑ. Για ένα Πειθαρχικό Συμβούλιο αναζωογονημένο και εκσυγχρονισμένο.
Καθημερινά, ερχόμαστε αντιμέτωποι με ηθικά και κοινωνικά διλήμματα. Γιατί οι εποχές αλλάζουν.

Γιατί οι κοινωνικές ανάγκες διαφοροποιούνται. Χρειαζόμαστε ένα Πειθαρχικό Συμβούλιο που θα αφουγκράζεται, θα παρατηρεί, θα ερευνά, θα ενημερώνεται και θα τολμά να αναπροσαρμόζεται βάσει των επιστημονικών και κοινωνικο-οικονομικών εξελίξεων.

Το Πειθαρχικό Συμβούλιο δεν πρέπει να έχει μόνο τον ρόλο του τιμωρού και του διαιτητή, αλλά και του συμβούλου και του εκπαιδευτή. Χρειαζόμαστε ένα Πειθαρχικό Συμβούλιο που θα μας βοηθάει να λειτουργούμε μέσα σε ένα κοινά αποδεκτό πλαίσιο ιατρικής ηθικής και δεοντολογίας, ανθρωπιάς και συνέπειας. Το Πειθαρχικό Συμβούλιο χρειάζεται συνεχή δουλειά και συνεχή ανανέωση για να μπορεί να στέκεται δίπλα μας και όχι απέναντί μας.

Πιστεύω ότι:

Το Πειθαρχικό Συμβούλιο πρέπει να αποτελεί θεσμικό όργανο και όχι διακοσμητικό στοιχείο.

Βαθιά θεμελιωμένες αρχές, όπως η ιατρική ευθύνη, το ιατρικό απόρρητο και ο σεβασμός για την ανθρώπινη ζωή, παρά το γεγονός ότι παραμένουν εξαιρετικά επίκαιρες, έχουν ανάγκη να συμβαδίζουν με τις νέες βιοηθικές προκλήσεις, τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα, αλλά και τα σύγχρονα κοινωνικά δεδομένα στην Ελλάδα της κρίσης.

Η έννοια της ιατρικής ευθύνης θα πρέπει να προσαρμόζεται σύμφωνα με τις ιατρικές εξελίξεις, και το μέτρο επιμέλειας του γιατρού να κρίνεται κάθε φορά σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες της ιατρικής επιστήμης.

Ένας γνωστός φιλόσοφος και ειρηνιστής είχε πει:

«Έχουμε πάντα δύο ηθικές. Μία που τη διακηρύσσουμε αλλά δεν τη χρησιμοποιούμε, και μία που τη χρησιμοποιούμε αλλά δεν τη διακηρύσσουμε».

Αυτές οι δύο ηθικές δεν θα έπρεπε να γίνουν μία;