Πειραματικό φάρμακο για το μελάνωμα αυξάνει το χρόνο επιβίωσης

Πειραματικό φάρμακο για το μεταστατικό μελάνωμα παρέτεινε το μέσο χρόνο επιβίωσης από 6,4 μήνες σε 10, που αν και φαινομενικά είναι μικρός αντιπροσωπεύει σημαντική παράταση ζωής για τη συγκεκριμένη νόσο, αποκάλυψε νέα έρευνα.

Υποομάδα ασθενών που έλαβε το φάρμακο ipilimumab, έζησε μέχρι 6 χρόνια, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό ‘New England Journal of Medicine.’

Ο επικεφαλής της έρευνας, Dr. F. Stephen Hodi, του Dana Farber Cancer Institute στη Βοστόνη, δήλωσε ότι πρόκειται για το πρώτο φάρμακο που έχει φανεί ποτέ σε τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή να προσφέρει όφελος στην επιβίωση των ασθενών.

Το Ipilimumab είναι ανθρώπινο μονοκλωνικό αντίσωμα που στοχεύει ένα αντιγόνο, το CTLA-4, που βρίσκεται στην επιφάνεια των Τα κυττάρων, που είναι κύτταρα αίματος που προστατεύουν το σώμα από τη λοίμωξη. Το CTLA-4 καταστέλλει το ανοσοποιητικό και το ipilimumab απελευθερώνει τα φρένα στο ανοσοποιητικό, εξηγεί ο Hodi.

Με αυτό τον τρόπο τα Τ κύτταρα είναι ελεύθερα να μετακινηθούν σε όλο το σώμα και να επιτεθούν στα κύτταρα μελανώματος.

Στην έρευνα, επιλέχτηκαν τυχαία 676 ασθενείς με προχωρημένο μελάνωμα να λάβουν είτε ipilimumab και gp100 (πειραματικό εμβόλιο που είχε προηγουμένως εμφανίσει κάποιου βαθμού όφελος σε περιστατικά μελανώματος), είτε μόνο ipilimumab, είτε μόνο gp100.

Η έρευνα δεν είχε φυσιολογική ομάδα ελέγχου στην οποία να συγκριθεί ο χρόνος επιβίωσης των ασθενών με ipilimumab με την επιβίωση ασθενών που υποβάλλονταν σε συνήθη θεραπευτική αγωγή.

Οι συμμετέχοντες έλαβαν συνολικά 4 εγχύσεις, με διάλειμμα 3 εβδομάδων, πολύ πιο βραχεία θεραπεία από αυτή που είναι διαθέσιμη σήμερα σημειώνουν οι ερευνητές.

Η Dr. Kari Kendra, του Ohio State University δήλωσε ότι στο μελάνωμα υπάρχουν λίγες εγκεκριμένες επιλογές θεραπείας και όταν χρησιμοποιούνται αγωγές όπως η χημειοθεραπεία, οι άνθρωποι λαμβάνουν φάρμακα για πάντα, ενώ υπάρχει μόνο βραχυπρόθεσμο όφελος.

Με αγωγές όπως η IL-2 ή το ipilimumab, υπάρχει πιθανότητα για ανταπόκριση διαρκείας.

Βασικά δεν εμφανίστηκε διαφορά στη μέση επιβίωση μεταξύ των ομάδων που λάμβαναν ipilimumab με ή χωρίς gp100: περίπου 10 μήνες. Αυτό συνεκρίθη με μόνο 6,4 μήνες για όσους λάμβαναν μόνο gp100, βελτίωση κατά 68%.

Το εμβόλιο gp100 δεν φάνηκε να προσφέρει ιδιαίτερο όφελος στην αγωγή, δήλωσε ο Hodi. Ωστόσο η επανάληψη της έγχυσης IV αν φαινόταν ότι το μελάνωμα θα υποτροπίαζε επίσης παρείχε κάποιου βαθμού όφελος.

Ποσοστό 15% των ασθενών που έλαβαν ipilimumab εμφάνισαν σοβαρές παρενέργειες σε σύγκριση με μόνο 3% που έλαβαν μόνο gp100. Υπήρξαν 14 θάνατοι σχετιζόμενοι με τα φάρμακα που χρησιμοποιήθηκαν στην έρευνα και 7 από τους ασθενείς πέθαναν από προβλήματα στο ανοσοποιητικό.

Πηγές:
‘New England Journal of Medicine.’