Καρκίνος στο μαστό: Λιγότερο ζουν οι γυναίκες με κατάθλιψη

Η διάγνωση καρκίνου στο μαστό επηρεάζει αναπόφευκτα αρνητικά την ψυχική διάθεση μιας γυναίκας. Ωστόσο όσες εμφανίζουν ανάκαμψη της διάθεσης φαίνεται να ζουν περισσότερο, σύμφωνα με νέα έρευνα.

Ερευνητές ανακάλυψαν ότι γυναίκες με προχωρημένο καρκίνο στο μαστό των οποίων η διάθεση σημείωσε βελτίωση κατά τη διάρκεια της έρευνας, που διήρκεσε 1 χρόνο, έζησαν περισσότερο από 2 χρόνια σε σχέση με αυτές των οποίων η διάθεση χειροτέρευσε.

Ωστόσο, προειδοποιούν ότι η δυνητική σχέση σώματος-πνεύματος είναι ακόμα αβέβαιη και ότι δεν είναι ακόμα σαφές αν η κατάθλιψη αποτελεί τη ρίζα της βραχύτερης επιβίωσης.

Η κατάθλιψη μπορεί να επιβαρύνει τον οργανισμό με τρόπους που σχετίζονται με την εξέλιξη του καρκίνου, από μειωμένη λειτουργικότητα του ανοσοποιητικού συστήματος μέχρι αυξημένη φλεγμονή, σύμφωνα με την επικεφαλής της έρευνας, Janine Giese-Davis, από το Πανεπιστήμιο Calgary στην Alberta του Καναδά.

Εκτιμά ότι όταν οι σωματικές αυτές αλλαγές γίνονται χρόνιες, ενδεχομένως εξαντλούν τα αποθέματα του οργανισμού καθιστώντας δυσκολότερη την ανάκαμψη.

Προηγούμενες έρευνες έδειξαν ότι περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς με καρκίνο υποφέρουν από κατάθλιψη, με περίπου το 38% να εμφανίζουν μείζονα κατάθλιψη. Τα ποσοστά ποικίλουν ανάλογα με την περιοχή που εμφανίστηκε ο καρκίνος και το στάδιο.

Η Giese-Davis εντόπισε περισσότερες από 100 γυναίκες με μεταστατικό καρκίνο του μαστού. Οι μισές επιλέχθηκαν να ακολουθήσουν ομαδική ψυχοθεραπεία μια φορά την εβδομάδα. Όλες έλαβαν εκπαιδευτικό υλικό και ανέφεραν τα συμπτώματα κατάθλιψης στους 4, 8 και 12 μήνες.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι μισές αυτών που εμφάνισαν μείωση των συμπτωμάτων κατάθλιψης τον πρώτο χρόνο έζησαν τουλάχιστον ακόμα 4,5 χρόνια σε σύγκριση με λίγο περισσότερο από 2 χρόνια στις μισές γυναίκες που εμφάνισαν επιδείνωση των συμπτωμάτων.

Η βελτίωση στην κατάθλιψη αύξησε επίσης τις πιθανότητες επιβίωσης πέρα από τα 14 χρόνια κατά 68%, αναφέρουν οι ερευνητές στο περιοδικό ‘Journal of clinical Oncology.’

Η Giese-Davis, σημειώνει ότι και η ψυχοθεραπεία και τα φάρμακα μπορεί να είναι αποτελεσματικά. Το μόνο που είχε σημασία ήταν η μείωση των συμπτωμάτων κατάθλιψης όσο περνούσε ο καιρός.

Αν και είναι πολύ νωρίς για να είμαστε σίγουροι ότι η κατάθλιψη μειώνει το προσδόκιμο επιβίωσης, δήλωσε, τα ευρήματα δείχνουν τη σημασία της εγρήγορσης σε γιατρούς και οικογένειες της επίπτωσης της χρόνιας κατάθλιψης μετά από μια νόσο.

Πηγές:
‘Journal of clinical Oncology.’