Πεπτικό σύστημα και οστεοπόρωση

Γαστρεντερολογικά νοσήματα αγνοούνται ως παράγοντες κινδύνου για οστεοπόρωση σε πολλές Κατευθυντήριες Οδηγίες.

Τεκμηριωμένα δεδομένα που έχουν συνδέσει το Πεπτικό Σύστημα με την ανάπτυξη οστεοπόρωσης έχουν οδηγήσει στην πρόσκληση Γαστρεντερολόγων να συμμετάσχουν εντατικότερα στη μάχη κατά της Οστεοπόρωσης και στην ανάγκη παράγοντες κινδύνου που οφείλονται σε παθήσεις του πεπτικού να επισημαίνονται με ιδιαίτερη έμφαση σε Ευρωπαϊκές Κατευθυντήριες Οδηγίες για την πρόληψη της Οστεοπόρωσης.

Η καθηγήτρια Heidi-Ingrid Maaroos, από το Πανεπιστήμιο του Ταλίν της Εσθονίας μιλώντας εκ μέρους της Ενωμένης Ευρωπαϊκής Γαστρεντερολογίας [United European Gastroenterology (UEG)] δήλωσε ότι: ‘Χρειάζονται να γίνουν πολύ περισσότερα για να αυξήσουμε την επαγρύπνηση των γιατρών για τον ρόλο Γαστρεντερολογικών νόσων και διαταραχών και ακόμη μερικών πολύ συνηθισμένων θεραπειών στην ανάπτυξη οστεοπόρωσης.

Οι Γαστρεντερολόγοι πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις τους με τους οικογενειακούς γιατρούς και γιατρούς άλλων ειδικοτήτων και να προσπαθήσουν να αποτρέψουν την οστεοπόρωση, που έχει προσλάβει επιδημικές διαστάσεις και προσβάλλει με διαρκώς αυξανόμενους ρυθμούς νεότερα άτομα’.

Η επιδημία της Οστεοπόρωσης

Η οστεοπόρωση συνιστά πλέον μεγάλο πρόβλημα δημόσιας υγείας σε όλο τον κόσμο, και υπολογίζεται ότι 1.6 εκατομμύρια κατάγματα κάθε χρόνο αποδίδονται σ’ αυτή την κατάσταση. Η Ομάδα Ενδιαφέροντος για την Οστεοπόρωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, συνεργαζόμενη με το Διεθνές Ίδρυμα για την Οστεοπόρωση και το Συμβούλιο Διαβούλευσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) για την Οστεοπόρωση έχει ανοίξει το δρόμο για τη μελέτη της επιδημιολογίας, της παθογένειας, και της κλινικής αντιμετώπισης της οστεοπόρωσης με αποκορύφωμα τη διατύπωση συστάσεων και εθνικών κατευθυντήριων γραμμών για τη βελτίωση της θεραπείας και την πρόληψη της παθολογικής αυτής κατάστασης σε όλη την Ευρώπη.

‘Δυστυχώς’, δήλωσε η καθηγήτρια Maaroos, ‘αν και αυτό συνιστά αξιοσημείωτο επίτευγμα, πολλές από τις Κατευθυντήριες Οδηγίες δεν συνεξετάζουν τους παράγοντες κινδύνου από το Πεπτικό Σύστημα, παραβλέποντας έτσι σημαντικές και δυνητικά αποτρέψιμες αιτίες οστεοπόρωσης’.

‘Ένα υγιές Πεπτικό Σύστημα είναι ουσιώδης προϋπόθεση για την απορρόφηση θρεπτικών συστατικών, συμπεριλαμβανομένων των βιταμινών και των αλάτων, που είναι κρίσιμης σημασίας για την οστεοσύνθεση και την υγεία των οστών’, δήλωσε η καθηγήτρια.

‘Υπάρχει πλέον τεκμηριωμένη απόδειξη ότι μερικές διαταραχές του Πεπτικού Συστήματος αλλά και μερικές από τις θεραπείες που εφαρμόζουμε συχνά μεταβάλλουν τη γαστρική λειτουργία σε τέτοιο βαθμό που η υγεία των οστών παραβλάπτεται’.

Οστεοπόρωση και το Πεπτικό Σύστημα

Η οστεοπόρρωση μπορεί να εμφανισθεί ως αποτέλεσμα δυσαπορρόφησης των θρεπτικών συστατικών ή κακής πέψης σε καταστάσεις όπως η κοιλιοκάκη ή η ατροφική γαστρίτιδα, ή ως δευτεροπαθές αποτέλεσμα θεραπειών όπως η χειρουργική παράκαμψη του στομάχου, τα κορτικοστεροειδή, και οι αναστολείς της αντλίας των πρωτονίων (Proton Pump Inhibitors, PPIs).

Στην κοιλιοκάκη, μια από τις πιο συχνά υποδιαγνωσμένες και γενετικά προκαθορισμένες νόσους της ανθρωπότητας, ποσοστά μέχρι το 75% των ασθενών με πρόσφατη διάγνωση της νόσου σε ενήλικες έχουν σημαντικά μειωμένη οστική πυκνότητα κατά τη διάγνωση.

‘Ασθενείς με κοιλιοκάκη δεν μπορούν να απορροφήσουν ικανοποιητικά θρεπτικά στοιχεία, όπως το ασβέστιο, από την τροφή, και πολλοί ασθενείς αποφεύγουν για αρκετά χρόνια και γαλακτοκομικά προϊόντα που είναι πλούσια σε ασβέστιο εξαιτίας της δυσανεξίας που εμφανίζουν στη λακτόζη’, εξήγησε η καθηγήτρια Maaroos.

‘Αυτό επηρεάζει δραματικά την ποιότητα των οστών και διπλασιάζει τον κίνδυνο οστικών καταγμάτων συγκριτικά με τον γενικό πληθυσμό’. Η μειωμένη έκκριση υδροχλωρικού οξέος, όπως συμβαίνει στην ατροφική γαστρίτιδα και μετά από χρόνια χρήση PPIs, μπορεί επίσης να οδηγήσει σε δυασαπορρόφηση βιταμινών και αλάτων, αυξάνοντας τον κίνδυνο οστεοπορρωτικών καταγμάτων.

Οι ανησυχίες για τους κινδύνους της οστεοπόρρωσης που σχετίζεται με τη μακροχρόνια λήψη PPIs έχουν οδηγήσει στη διατύπωση συστάσεων ότι οι PPIs πρέπει να χρησιμοποιούνται σύμφωνα με τις δέουσες ενδείξεις, όπως η νόσος από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (ΓΟΠΝ), η νόσος του πεπτικού έλκους και η θεραπεία της λοιμώξεως από Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού (Ε.

Πυλωρού), και σε δόσεις όχι μεγαλύτερες ή θεραπείες όχι χρονιότερες από το αναγκαίο χρονικό διάστημα για να επιτευχθούν τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Τα κορτικοστεροειδή χρησιμοποιούνται ως πρώτης γραμμής θεραπεία στα ιδιοπαθή φλεγμονώδη νοσήματα του εντέρου (ΙΦΝΕ), μια άλλη σοβαρή αιτία ανησυχίας καθώς μπορούν και αυτά να οδηγήσουν σε θρεπτικές διαταραχές και σε μειωμένη οστική πυκνότητα.

‘Αυτό είναι ένα ιδιαίτερα ανησυχητικό θέμα καθώς πολλοί νέοι ασθενείς λαμβάνουν κορτικοστεροειδή ως θεραπεία των ΙΦΝΕ’, δήλωσε η καθ. Maaroos.

Η χειρουργική επέμβαση γαστρικής παράκαμψης (ή ‘βαριατρική’ χειρουργική), που εφαρμόζεται ολοένα και συχνότερα στη θεραπεία της παθολογικής παχυσαρκίας, συσχετίζεται με δυσαπορρόφηση αλάτων, που εκθέτουν δυνητικά τους ασθενείς σε κίνδυνο να εμφανίσουν οστεοπόρρωση.

Θέτοντας τα νοσήματα του πεπτικού Συστήματος στην ατζέντα της Οστεοπόρρωσης

Η καθ. Maaroos πιστεύει ότι οι Γαστρεντερολόγοι και άλλοι κλινικοί γιατροί μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά στην πρόληψη της Οστεοπόρρωσης έχοντας υπ’ όψιν ότι οι κίνδυνοι της βαριατρικής χειρουργικής και τις ‘σιωπηλές κλινικές καταστάσεις’, όπως η κοιλιοκάκη και η ατροφική γαστρίτιδα, και με την πρόσφορη χρήση κορτικοστεροειδών και PPIs, και με παρακολούθηση της οστικής πυκνότητας εκεί όπου είναι απαραίτητο.

‘Θα θέλαμε επίσης να δούμε αυτούς του παράγοντες κινδύνου από παθήσεις του Πεπτικού Συστήματος αν αντικατοπτρίζονται πιο έντονα στις Ευρωπαϊκές και τις Εθνικές Κατευθυντήριες Οδηγίες για την πρόληψη της Οστεοπόρρωσης’, δήλωσε.

UEG – United European Gastroenterology

Εορτάζοντας τα 20 χρόνια της Ενωμένης Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας των γαστρεντερολογικών Εταιρειών ( UEGF )

Εφέτος η UEGF είναι περήφανη να γιορτάζει την 20^η επέτειο από την ίδρυσή της και την 1^η Ενωμένη Ευρωπαϊκή Γαστρεντερολογική Εβδομάδα [United European Gastroenterology Week (UEGW)], που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα το 1992.

Από τότε έχουν επιτευχθεί πολλά και σήμερα η UEGF είναι ο πιο περιεκτική παγκοσμίως Οργάνωση αυτού του είδους, αντιπροσωπεύοντας πάνω από 22.000 Ευρωπαίους ειδικούς γιατρούς με ενδιαφέρον για τα νοσήματα του Πεπτικού Συστήματος.

Για να πληροφορηθείτε ενδελεχέστερα για την UEGF και το έργο της μπορείτε να επισκεφθείτε τον ιστότοπο:http://www.ueg.eu/