Έρευνα: Η θεραπεία μέσω τηλεφώνου βελτιώνει την κατάθλιψη

Η ομιλία με τον ψυχολόγο μέσω του τηλεφώνου ως θεραπεία κατά της κατάθλιψης μπορεί ενδεχομένως να είναι το ίδιο αποτελεσματική με τη διαπροσωπική συνεδρία, σύμφωνα με νέα έρευνα.

Η κατάθλιψη είναι συνήθης στο γενικό πληθυσμό και η ψυχοθεραπεία θεωρείται αποτελεσματική αγωγή που ορισμένοι ασθενείς προτιμούν από τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα.

Ωστόσο, περίπου το 75% των ασθενών με κατάθλιψη σε προηγούμενες έρευνες δήλωσαν ότι εμπόδια όπως έλλειψη χρόνου, απουσία διαθέσιμων υπηρεσιών, προβλήματα μετακίνησης και κόστος τούς σταματούσαν από την αναζήτηση αγωγής.

Στην έρευνα, που δημοσιεύεται στο περιοδικό ‘Journal of the American Medical Association’, επιστήμονες συνέκριναν αγωγές σε 325 ασθενείς, που τοποθετήθηκαν σε ομάδες θεραπείας πρόσωπο με πρόσωπο ή μέσω τηλεφώνου, για 18 εβδομάδες.

Ο ερευνητής David Mohr, του Northwestern University Feinberg School of Medicine, στο Σικάγο, δήλωσε ότι η έρευνα ανακάλυψε ότι η ψυχοθεραπεία που παρασχέθηκε βολικά μέσω του τηλεφώνου σε ασθενείς, όπου βρίσκονταν, είναι αποτελεσματική και μειώνει τη διακοπή.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το 20.9% των ανθρώπων που υποβλήθηκαν σε θεραπεία μέσω του τηλεφώνου εγκατέλειψαν, σε σύγκριση με το 32,7% που είχαν θεραπεία πρόσωπο με πρόσωπο.

Ωστόσο όσοι ανήκαν στην ομάδα τηλεφώνου είχαν 3 μονάδες υψηλότερο σκορ σε κλίμακα κατάθλιψης σε σύγκριση με την άλλη ομάδα.

Ο Mohr δήλωσε ότι η διαφορά των 3 μονάδων είναι αμφισβητούμενης κλινικής σημασίας, αλλά εγείρει το ερώτημα αν ορισμένοι άνθρωποι βρίσκονται σε κίνδυνο επιδείνωσης μετά από τηλεφωνική αγωγή σε σχέση με τη διαπροσωπική.

Η ελαφρά επιδείνωση θα μπορούσε να οφείλεται στο ότι όσοι λάμβαναν αγωγή μέσω τηλεφώνου είχαν περισσότερες δυσκολίες ψυχικής υγείας και θα είχαν εγκαταλείψει και συνεδρίες πρόσωπο με πρόσωπο.

Ο Mohr δήλωσε ότι δεν μπορεί να αποκλειστεί η πιθανότητα ότι αγωγή πρόσωπο με πρόσωπο οδηγεί σε καλύτερα αποτελέσματα. Η σωματική παρουσία θα μπορούσε να αυξήσει την ανθεκτικότητα ή να βοηθήσει τους ανθρώπους να διατηρούν τις ικανότητές τους μετά το τέλος της αγωγής.

Οι ερευνητές κατέληξαν ότι το τηλέφωνο προσφέρει την ευκαιρία να επεκταθεί η φροντίδα σε πληθυσμούς που είναι δύσκολο να προσεγγιστούν, όπως αγροτικοί πληθυσμοί, ασθενείς με χρόνιες νόσους και αναπηρίες και άνθρωποι που αλλιώς θα αντιμετώπιζαν εμπόδια στην αγωγή.

Ωστόσο ο αυξημένος κίνδυνος χειροτέρευσης μετά το τέλος της αγωγής, σε θεραπεία μέσω τηλεφώνου, συγκριτικά με τη διαπροσωπική επαφή, υπογραμμίζει τη σημασία της συνεχιζόμενης παρακολούθησης των καταθλιπτικών συμπτωμάτων ακόμα και μετά από επιτυχή αγωγή.

Οι ερευνητές δεν μπορούν να σκεφτούν άλλους λόγους που τα ευρήματα δεν θα εφάρμοζαν σε ψυχοθεραπεία για άλλες νόσους, όπως αγχωτικές διαταραχές αλλά αυτό συγκεκριμένα δεν έχει εξεταστεί.

Πηγές:
‘Journal of the American Medical Association’.