Ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία από 40 έρευνες και ανακάλυψαν ενδείξεις ότι οι εθελοντές είχαν 20% χαμηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας σε σχέση με τους μη εθελοντές. Επιπλέον οι εθελοντές είχαν χαμηλότερα επίπεδα κατάθλιψης, αυξημένη ικανοποίηση από τη ζωή και ενισχυμένη ευεξία.
Χρειάζεται περαιτέρω έρευνα για να κατανοηθεί η εμφανής σχέση μεταξύ του εθελοντισμού και της υγείας, σημειώνουν οι ερευνητές.
Η Dr. Suzanne Richards, από το University of Exeter Medical School, στη Βρετανία, δήλωσε ότι η συστηματική επισκόπηση δείχνει ότι ο εθελοντισμός συνδέεται με βελτιώσεις στην ψυχική υγεία, αλλά χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να διαπιστωθεί αν ο εθελοντισμός είναι πράγματι η αιτία.
Εξήγησε ότι δεν είναι ακόμα σαφές αν βιολογικοί και πολιτιστικοί παράγοντες που συνδέονται συχνά με καλύτερη υγεία και επιβίωση συνδέονται επίσης με θέληση για εθελοντισμό. Η πρόκληση τώρα είναι να ενθαρρυνθούν άνθρωποι από διάφορα περιβάλλοντα να αναλάβουν εθελοντισμό και στη συνέχεια να μετρηθούν οι βελτιώσεις που προκύπτουν σε αυτούς.
Παγκοσμίως, ο αριθμός των ενηλίκων εθελοντών ποικίλλει, με εκτιμήσεις περίπου 23% στην Ευρώπη, 27% στις ΗΠΑ και 36% στην Αυστραλία.
Κοινές αιτίες που αναφέρουν οι άνθρωποι για τον εθελοντισμό είναι ότι επιστρέφουν κάτι στην κοινότητα ή στηρίζουν έναν οργανισμό που τους έχει υποστηρίξει. Ορισμένοι άνθρωποι επίσης προσφέρονται να κερδίσουν εμπειρίες ή να επεκτείνουν τον κοινωνικό τους κύκλο.
Τα ευρήματα δημοσιεύονται στο περιοδικό BMC Public Health.
Πηγές:
BMC Public Health.
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}