Η κατανάλωση προϊόντων ολικής αλέσεως προστατεύει από την υπέρταση

Η κατανάλωση ακόμα και μιας μερίδας προϊόντων ολικής αλέσεως ημερησίως, ενδεχομένως εμποδίζει την υψηλή αρτηριακή πίεση, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύεται στο ‘American Journal of Clinical Nutrition’. Επιπλέον, περισσότερες μερίδες, ενδεχομένως, μπορούν να μειώσουν περαιτέρω τον κίνδυνο υπέρτασης.

Οι πιθανότητες των συμμετεχόντων στην έρευνα να εμφανίσουν υπέρταση σε διάστημα δεκαετίας μειώθηκαν κατά 4% με κάθε ημερήσια μερίδα προϊόντων ολικής αλέσεως. Στην έρευνα έλαβαν μέρος 29.000 γυναίκες. Όταν άρχισε η μελέτη, το 1992, οι γυναίκες ήταν τουλάχιστον 45 ετών και κατά μέσον όρο ήταν στην αρχή των 50.

Συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια σχετικά με τις τροφές που κατανάλωναν τα προηγούμενα χρόνια, ενώ παρακολουθήθηκαν κατά μέσον όρο για 10 χρόνια. Συνολικά 8.722 γυναίκες διαγνώστηκαν με υπέρταση.

Σε σύγκριση με τις γυναίκες που έτρωγαν λιγότερο από μια μερίδα την ημέρα, όσες δήλωσαν ότι καταναλώνουν τουλάχιστον 4 μερίδες ολικής αλέσεως είχαν 23% λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν υπέρταση. Τα ευρήματα δεν επηρεάστηκαν από άλλους παράγοντες όπως ηλικία, έντονη άσκηση, κάπνισμα και άλλες διατροφικές συνήθειες.

Οι ίνες και οι θρεπτικές ουσίες σε τέτοια προϊόντα ενδεχομένως βοήθησαν στην πρόληψη της υψηλής αρτηριακής πίεσης, αναφέρουν οι ερευνητές στους οποίους περιλαμβάνεται ο Lu Wang της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ.

Ωστόσο, η έρευνα έχει ορισμένους περιορισμούς καθώς οι γυναίκες έλαβαν μόνο μια φορά μέρος με απαντήσεις και έτσι οποιαδήποτε αλλαγή στις διατροφικές συνήθειες δεν αντικατοπτρίζεται στα ευρήματα. Επιπλέον, ορισμένες γυναίκες μπορεί να μην έχουν αναφέρει σωστά τις καθημερινές συνήθειές τους, ενώ δεν είναι ξεκάθαρο αν τα αποτελέσματα αφορούν και άλλες ομάδες ανθρώπων.

Το λευκό ρύζι μπορεί να αντικατασταθεί με μαύρο, ενώ κατάλληλα είναι και τα δημητριακά για το πρωινό όπως και το ψωμί ολικής αλέσεως.

Ωστόσο δεν εξαρτάται μόνο από τα προϊόντα ολικής αλέσεως η μείωση της υψηλής πίεσης. Ρόλο παίζουν και η ηλικία, το φύλο, ο τρόπος ζωής, η εθνικότητα και οι διατροφικές συνήθειες.

Πηγές:
‘American Journal of Clinical Nutrition’