Εντοπίστηκαν δύο νέες γενετικές περιοχές για τη διπολική διαταραχή

Η ακριβής αιτία της διπολικής διαταραχής είναι άγνωστη. Ωστόσο, τώρα οι ερευνητές είναι ένα βήμα πιο κοντά στην ανακάλυψη των αιτίων με τον εντοπισμό δυο γενετικών περιοχών που συνδέονται με τη νόσο.

Διεθνής ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής ερευνητές από τη Γερμανία και την Ελβετία, δημοσίευσαν τα αποτελέσματα στο περιοδικό ‘Nature Communications.’

Αν και η αιτία της διπολικής διαταραχής είναι ασαφής, οι ερευνητές γνωρίζουν ότι γενετικοί παράγοντες παίζουν σημαντικό ρόλο.
Ο Dr. Markus M. Nöthen, του Πανεπιστημίου της Βόννης δήλωσε ότι δεν υπάρχει ένα γονίδιο που να έχει σημαντική επίδραση στην εμφάνιση της διπολική διαταραχής. Πολλά διαφορετικά γονίδια εμπλέκονται, εμφανώς, και τα συγκεκριμένα γονίδια δρουν μαζί με περιβαλλοντικούς παράγοντες με πολύπλοκο τρόπο.

Οι ερευνητές απέκτησαν γενετικά στοιχεία 2.226 ασθενών με διπολική διαταραχή και 5.028 ανθρώπων χωρίς την πάθηση και προχώρησαν σε ανάλυση συνδυάζοντάς τα με άλλα υπάρχοντα στοιχεία.

Αυτό οδήγησε σε σύγκριση γενετικού υλικού 9.747 ασθενών με υλικό 14.728 υγιών ανθρώπων.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η έρευνα για τον εντοπισμό γονιδίων που εμπλέκονται στη διπολική διαταραχή είναι σαν να ψάχνουμε ‘’ψύλλους στα άχυρα’’. Ο Dr. Sven Cichon, του University of Basel Hospital, στην Ελβετία, εξηγεί ότι διαφορετικά γονίδια συμβάλλουν τόσο λίγο, που είναι δύσκολο να τα εντοπίσουμε.

Ωστόσο, συγκρίνοντας το DNA μεγάλου αριθμού ασθενών με διπολική διαταραχή με το DNA μεγάλου αριθμού υγιών ανθρώπων κάνει πιο εύκολη τη διαδικασία, καθώς διαφορές μεταξύ των 2 ομάδων μπορεί να επιβεβαιωθούν στατιστικά.
Οι ερευνητές ανέλυσαν περίπου 2,3 εκατ. διαφορετικές γενετικές περιοχές, πρώτα στους ασθενείς με διπολική διαταραχή και στην συνέχεια σε υγιείς.

Επόμενη αξιολόγηση αυτών των περιοχών αποκάλυψε 5 περιοχές κινδύνου στο DNA που συνδέονται με τη νόσο.
Τρεις από αυτές τις περιοχές - ANK3, ODZ4 και TRANK1 – έχουν περιγραφεί σε προηγούμενες έρευνες αν και οι ερευνητές σημειώνουν ότι επιβεβαιώνονται καλύτερα στατιστικά στην τρέχουσα έρευνα.

Οι άλλες δυο περιοχές κινδύνου, ADCY2 στο χρωμόσωμα 5 και MIR2113-POU3F2 στο χρωμόσωμα 6, εντοπίστηκαν στη νέα έρευνα.
Σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα, τα ευρήματα παρέχουν νέα στοιχεία για τους βιολογικούς μηχανισμούς που εμπλέκονται στην εμφάνιση της διπολικής διαταραχής.